Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Yara

Bugün tam 1 hafta.. Saati saatine bir haftayı dolduruyorum. Bir hafta doluyor, ruhum boşluğa koşuyor. Bardak doluyor, kırıklar çoğalıyor. Zıtlıkların arasında gel-gitler yaşıyorum. Sigara yanıyor, ruhum soğuyor. Sigara yanıyor küllükte değil, yüreğimde yanıyor sanki. İnsan nasıl kanayan yarasını kapatabilir? Sen başımdaydın, kanayan yaramı sarmıştın, usulca durdurmuştun cam kesiğini.. Yürekteki kesik peki? Başımda yine duramazsın biliyorum. Usulca bekleyemezsin bu sefer, gözlerime şevkatle bakamazsın. Zaten bekleseydin, kanar mıydı bu yara? Canım çok acıyor; nasıl gidilir, nasıl silinir, nasıl unutulur, nasıl kapanır bu yara? 1 hafta bir ömür gibi geçti bende, eriyorum.. Sana dair hiçbir şeyi silmek, unutmak istemiyorum. Sayfa sayfa okuyorum seni, sayfalara kan damlıyor, gözlerden ırak. Ah, ne çok seviyorum seni, özlemle velhasıl. Keşkeler başucumda.