Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Tamam

"Verdiğin değerin ne kadarını alıyorsun" diye sordu arkadaşım. Tek bir kelimesine kül eder miydin kendini, dedim. Etmem, dedi kaşlarını çatarak.
İşte sen düşün dedim ona. Ben öyle bir değer veriyorum ki ona, o ise sadece tamam diyerek değerlerim üzerine çimento döküyor.
Farkında değil soğutuyor aramızı, göz yaşımı kendim de silebilirim, bilmiyor.
Sustu dostum. "Madem öyle neden bu uzatma çabası, boş yere?" Güldüm bu sorusuna. Boş yere olur mu hiç, bana nasıl sevmesi gerektiğini öğretti o. Sanırım dersimiz bitti, uğramıyor artık sevda dükkanına. Olsun ben yine de beklerim onu, aşkı pratik yapmanın en güzel hali o.
Sonra pratiği teoriğe döküp, yüreğimden hissediyorum seni, işte bunu kimse anlayamıyor.
Dedim ya, göz yaşımı kendim de silebilirim. Seni sevmek yüreğimden kopuyorsa, senden sonra yürek meselesini de silip atabilirim, mesela yani. Çok da kurcalamamak lazım, bak küller bitti ama sen bir "tamam"a kilitsin işte.
Bak kendim de silebiliyormuşum.