Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Kırıkların Efendisi

Kırgın olmak ve kırık olmak arasında çok büyük bir fark var. Mesela köşeyi dönüp gidersen kırıksındır; ama arkana bakarsan kırgın. Hep dinlediğin o şarkıyı dinleyemiyorsan kırıksın, telefona boş boş bakıyorsan kırgın. 

Saç uçlarının kırıklığıyla, gönül kırgınlığı aynı şeyler midir hiç? Hangimiz daha kırık tartışmayalım istersen; ya da hangimiz daha yorgun. 

Kırıklık kırgınlık seviyesinin bir tık daha yukarısında kalıyor. Ben sana hep kırgındım ama şimdi kırıkların ötesinde yaşıyorum artık. Gönlümün kırgınlığı, yerini diplerime kadar kırık bıraktı.

Artık dinleyemiyorum o şarkıyı. Haz edemediğimden değil, yoruldum belki de, hep aynı nakaratın başa sarmasından. Ve hep aynı yalanı söylemesinden bıktım. Sensiz Olmaz diyor şarkıda. Bak hangimiz daha sensiz? Yaşabiliyor muyuz peki? Biraz kırık ama idare eder. Bak bu da Yalan 2! Varan 6'ya tamamladık o halde.. 

Kızıyorum ben sana aslında, kırgın olamamam buradan geliyor. Telafi edilmesi gereken şeylerin üstüne kezzap döküyorsun. Ben kırık topluyorum, sense can parçalarına ayırıyorsun.

Ne demiştik? Telefona boş boş bakıyorsan kırgın.. Artık bakmıyorum telefonlara da.. İstemediğimden değil, yorulduğumdan belki de. Belki o ses tonu yerden yere vuracak beni. Ya da sen sadece yorulduğumu bil, gerisi bana kalsın. Sen ne biliyorsun ki zaten, boşver, bunlar da bende kalsın.

Senin lugatında telafi etmek yok, benim lugatımdaysa arkaya bakmak yok. Diyorum ya, ben topladım kırıklarımı, kırgınlıklarım sende kalsın. Çünkü kırgınlık geçer, 3 gün sürer;  sonra bir bakmışsın uçmuş kırgınlığın, aynı hastalık gibi.. Hatta o yüzden ufak rahatsızlıklara da hafif kırgınlığım var, deriz. Geçer, gider..

Ama kırıklık öyle mi? Gün geçtikçe yüreğine bir şey batar. Gün geçtikçe yorar. Bir kanser gibi yayılır tüm yüreğine. Artık hissedemezsin. Her şeyi boşver gitsin..