Senliğinde erimiş bir şarkı benliği

Fazla Uykusu Olan?

Bazen insan giderken, seni yalnız bırakırken, tek gittiğini sanır. Ama o kişi bilmez, o giderken, uykunu da alır senin; son deminde kalan. O gider, o öylece gider. İki kelimelik bir vedaya sığdırır tüm gecelerini. Öyle bir gider ki senden; artık her sokak ona benzemiştir; köşesinde hüzün olan.

Zincirlendiğin, mıhlandığın saatlere gelmişsindir artık. Saat 3 olmuştur ama sen uyumak nedir bilemezsin. Çünkü bilirsin, rüyalarında yalnız bırakmayacaktır giden ve hep aynı sahnede terk edecektir seni, sen ağlarken.

Korkarsın uyumaktan. Onu görmek canını yakar, gözünü her kapattığında onu görürsün çünkü. Sen hiç uyumaya çalışırken hıçkıra hıçkıra ağladın mı bir gece yarısı? "Bu kalp seni unutur mu?" diyerek dinledin mi o şarkıyı yüreğin inliye inliye? Ağladığını gizledin mi sırf annen görmesin diye? Peki ya hiç sabah 6 buçukta unutamadığını fark ettin mi? Geceni sabaha katıp gündüzünü feda ettin mi? Bilemezsin can içim,candan ötem, bilemezsin. Çünkü sevmenin emek olduğunu hiç bilmedin. 

Ben sana aşığım derken, geceme tutulmuşum. Sana doğru koşarken geceye aşık olmuşum. Uyumayı unutup şiirlere koşmuşum sevdiğim. Sen uyursun benim yerime 3. rüyana giderken. Ben 3. masalımı dinlerim Sezen Aksu'nun dilinden. Sonra aşk olur sevdiğim. Aşk olsun sana! Gittiğin güne aşk olsun, gelmediğin günlere yazıklar olsun! 

Sonsuzluğa bir yıldız kaydı dün gece. Ve tüm ışıltısını sensizlikten kaybetti. Sonsuzluğu sev sevgilim. Yolun açık olsun!