Mesafelere örgü örmeye çalışıyor ruhum; sırf uzamasın aralıklarımız diye. İki irmik atıyorum gönlüne, kaçırıyorum tüm iplikleri ellerimden, avuçlarımdan. Bazı şeyler için geç kalıyor insan ve bunu son dakikada fark ediyor. Şimdi ben seni ne kadar bağlasam da zincirlerime, aramızda kaçan bir iplik var. Sen gitmeye koyulmuşsun benim ters düz olmuş hayatımda.
Zaten bende de bir huydur; olduramadığım şeyleri daha çok arapsaçına bağlarım. Karmaşık sevdamı, bir karmaşaya boğarım gözlerinde. Sırf gitme diye yazılar yazarım ya ben; senin daha çok gidesin gelir işte.
Sırf gitme diye susarım ya ben; senin cümlelerinin altında ruhum ezilir işte.
Karmaşık bir örgü örüyorum şiirlerine. Kafiyesi gitme diye sarmal bağlanıyor birbirlerine.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Senliğinde erimiş bir şarkı benliği
RomanceSeninle kavrulmuş tüm şarkılar, yokluğunda biz'liğine kavuştular.
