METANOIA - BL

31. Bölüm: Kızışma

 !Uyarı: Bölüm, büyük çoğunlukla cinsel içerikli sahnelere sahiptir, rahatsız olacak herkes bu bölümü atlayıp diğer bölüme geçebilir. Omegaverse evrenindeki kızışma dönemine değinmek için yazmak istedim, okumayı tercih etmeyenlerin kurguyu anlamak açısından bir kaybı olmayacaktır :)

İyi okumalar!

...

 Rüzgar, salonu dolduran televizyon sesinden rahatsız olunca kumandaya uzandı, sabah evde yalnız hissetmemek için açtığı televizyonu kapattı. Bir hafta daha yalnız kalacağını hatırlayınca ise içinde büyüyen bıkkınlığa bir de bunu ekleyip huzursuzlandı. 

 En azından derslerime yetişirim, diye düşünerek kendine motivasyon vermeye çalıştı bir süre sonra. Sınıf arkadaşlarının da desteği ile hastanede kaldığı zamanki eksikliklerini neredeyse tamamlamıştı. Ancak sürekli ara vermesi gerekiyor ve arayı kapattıkça da yeni eksiklikleri çıkıyordu. Asla yakalayamayacağı bir hedefe koşuyor gibi hissediyordu. Sert hareketlerle yüzünü sıvazlarken pes etmek yok diye hatırlattı hemen kendine, toparlanmaya çalıştı. Pes etmeyi düşünmeye bile ne vakti ne de lüksü vardı; hayattan kopmayacaktı.

 Elindeki büyük tablet çikolatadan bir ısırık daha alıp ağzında erimeye bıraktı. Kızışma döneminde midesinde bir boşluk olduğuna inanıyordu. Sürekli aç hissediyor, bir şeyler atıştırırken buluyordu kendini. 

 Fırından gelen sesle hemen mutfağa döndü omega. Atıştırmalıkların yanında tabii ki düzenli öğünlerini de atlamıyordu, fazladan yemeğe hiç de hayır deme niyetinde değildi ne de olsa. Erdem, sabah Mete'nin evinden ayrılırken okula gitmek yerine kendisiyle gelip oldukça çok çeşit ve miktarda yemek pişirip dolaba kaldırmıştı. 

 Elindeki çikolatayı masanın üzerine bırakıp mutfağa ilerledi. Fırının kapağını araladığında yüzüne vuran ısı ile ise hafifçe geriledi, burnuna dolan sos kokusuyla gülümsedi hemen. Erdem, kesinlikle tanıdığı en iyi aşçıydı. İlk tanıştıkları günler, onun lezzetli yemekleriyle küstüğü yemek yeme davranışıyla barışmıştı, hakkını asla ödeyemeyeceği kişilerden biriydi. 

 Daldığı anılarla burukça gülümserken tabak çıkarmak için eğildiği yerden doğruldu, rafa uzanacağı an ise karnında hissettiği krampla duraksadı. Acı dolu bir inilti bırakırken, düşmemek için de derin bir nefes alıp tezgaha tutundu, şimdi olmasın diye bir dilekte bulundu.

 Vücut ısısının artmasıyla ise dileğinin duyulmadığından emin oldu. Avuç içlerinin terlemeye başlamasını takiben tutunduğu tezgahtan yavaşça yere doğru kaydı Rüzgar. Derin derin nefesler alıp vererek karnındaki krampın geçmesini bekledi. Ancak ağrı, zaman geçtikçe olduğu bölgeye yayılıyor, işkence etmekten zevk alır gibi artıyordu.

 Seslice bir nefesi iyice içine doldurup yerden destek alarak tek seferde ayağa kalktı Rüzgar. Olabildiğince hızlı bir şekilde odasına girip kendini banyoya attı. Vücut ısısı iyice artmış, bilincini açık tutmakta zorlanır hale gelmeye başlamıştı. Uzanıp hemen soğuk suyu açarak küvetin dolmasını sağladı. Nefes alış verişi hızlanırkense kulaklarında hissettiği sıcaklıkla dayanamayacağını anladı, bilinci hala yerindeyken normal bir şekilde kıyafetlerini çıkarmaya karar verdi. Çünkü bir kez kaybettiğinde, resmen üzerindekileri yırtarcasına soyuyordu kendini. 

 Üzerindeki ince kazağın kollarını hızla çıkarıp boynundan dikkatlice geçirdi. Kazağı elinden nereye bıraktığını umursamadan çıkarınca boşalan ellerini eşofmanına getirdi, belinden aşağıya doğru hızla sıyırırken sertleşmeye başlayan uzuvuna değmesiyle ağzından bir inleme kaçtı. Hemen iki büklüm bir hale gelirkense güçsüzleşen bacaklarıyla daha fazla dayanamayarak dizlerinin üzerine çöktü. Bir süre öylece bekleyip dolmaya başlayan küvete elini daldırdı, buz gibi suyun tenine değmesiyle memnunca diğer elini de küvetin ucuna yaslayarak bedenini kaldırdı. Acele ederek küvetin içine oturduğunda ise rahatlama hissiyle gözlerini kapattı.