METANOIA - BL

52. Bölüm: Rengarenk Atan Kalpler

İyi okumalar!

...

Gönder tuşuna tıklayıp rahatça bir nefes aldı Rüzgar. Ödevini sorunsuzca teslim etmişti. Derin bir nefesi daha içine çekip hissettiği ürpertiyle başını pencereye çevirdi. Sabah açtığı pencere hala açık, içeriye bahar esintisini taşıyordu. Hemen önünde duran, bitirdikleri kahvaltının artıkları da masanın üzerindeydi.

Sabahtan beri yüzünden silemediği gülümsemesiyle yatağın üzerinde oturmuş kucağında laptop ile ödevini yapıyordu. Ekrandan gözlerini gezdirip saate baktı. Atlas gideli sadece bir buçuk saat olmuştu. Bu sefer sıkıntılı bir nefes verip laptopu kapatarak kenara bıraktı. Özlemişti.

Hemen kalkıp pencereyi kapattı önce, daha sonra masanın üzerindekileri toplayıp mutfağa gitmek üzere odadan çıktı. Salondan geçerken tekrar içeriyi aydınlatan güneşle gülümsedi. Bulaşıkları hızla makineye yerleştirip aydınlık salona döndü.

Hiçbir şey yapmadan bile oldukça huzurlu hissediyordu. Eve sinen kokuyu içine çekip tüm hücrelerinin de heyecanla kıpırdamasına sebep olurken gülümsedi.

Atlas her zaman kendisi için çabalıyor, mutlu olması için elinden geleni yapıyordu. Şimdi yanında yokken bile kendisi için en güvenli yerde kalmasını istemişti. Dışarıda olsa istemeden aklı kendinde kalacaktı, biliyordu. Ama bugün Rüzgar da alfası için bir şeyler yapmak istiyordu.

Alfası dediği gibi, kendini tanımak için çok uğraşıyordu. Aylar içinde kendini şaşırtacak ayrıntılarını bile öğrenmişti. Ancak Rüzgar, Atlas'ı o kadar iyi tanıyamadığı için sıkıntılı hissetti. Mesela şimdi akşam için yemek hazırlamak istiyordu ama ne seveceğini bilemiyordu. Çünkü ne zaman birlikte olsalar hep kendi isteği üzerine yemeklerini yerlerdi.

Onun evindesin, diye düşündü. Sevmediği bir şey almamıştır.

Hızla mutfağa girip dolapları karıştırmaya başladı. Buzdolabından yüzüne bir anda vuran soğuklukla gözlerini yumdu önce. Bir süre süzdükten sonra gördüğü karidesleri çıkardı. Fırında güzel bir makarna yapacaktı.

Aklına gelen birkaç malzemeyi daha çıkardıktan sonra emin olmak için Erdem'e mesaj atmaya karar verdi. Bu sırada sessizde olan telefonuna gelen yüzlerce bildirimi görmüş oldu. Tüm sürü dün gece konuşmalarına rağmen kırgın olduğunu fark etmiş ve sürekli özür dileyen mesajlar göndermişti.

Rüzgar onlara kırgın kalmayacağını biliyordu zaten ama sorun olmadığını söylemek için biraz daha bekleyecekti. Direkt Erdem'in numarasını bulup hemen mesaj attı. Erdem seve seve kendine yardımcı olup menünün geri kalanı için de fikirler verince morali tekrar yükseldi güzel gencin.

Yerlerini ezbere bildiği ve bulmak için biraz zaman harcadığı malzemelerle zevkle işini tamamladı. Yaptığı çikolatalı tatlıyı dolaba kaldırdı önce. Atlas'ın çikolatayı çok sevdiğini biliyordu. Aklına dolan düşüncelerle pespembe oldu tekrar. Kendi feromonlarının da çikolata gibi koktuğunu biliyordu.

Sosunu ayrı bir yerde hazırlayıp hemen salatayla buluşturmamak için dolaba kaldırdı. Mutfağı da temizleyip yemeği pişirmek için alfasının gelmesini beklemeye karar verdi. Sadece bir saat kalmış olmasıyla heyecanı giderek arttı. Sürekli yanında olmak istiyordu.

Kendine bir kahve yapıp vaktini geçirmek üzere atölyeye ilerledi. Balkonun hemen yanındaki odanın kapısını açıp içeri girdi. Burnuna dolan kokularla gözlerini yumup gülümsedi hemen. Yeni olduğu belli olan boyaların ve ahşap mobilyaların kokusuna bir de alfasının vanilya kokusu eklenmişti. Kapıyı kapatıp açık dolaplardaki boya tüplerine ilerledi. Fırçaların üzerinde parmaklarını gezdirirken düşünmeden edemedi. Acaba gerçekten bu güzel koku alfasının teninde olsa odaya sindiği gibi kokar mıydı?