Nesin sen ey mutluluk nesin
İnce zarif bir göze teğet geçen
Bir katre veyahut bir zerre lema mı
Bulut gibi duran bir omzun
Naifçe konan nazenin kelebek mi
Ne desem sana bilemedim ki
Bir gülümsesen insan yüzüne
Dokunsan kırılgan bir kalbe
Nesin sen, ah bir bilsem seni!
Sevgilinin saçlarını süsleyen papatya
Zarif bir şaire gülümseyen menekşe
Üzerime yağan coşkulu rahmet mi
Göğü öpen şen şakrak mavi mi
Aramayı bıraktım senelerden beri
Gelmesen de olur beri
Dans eden güneşin ışıkları
İçimden dolup dolup taştı
Bencil değil kalbim
Dileyenle paylaşabilirim
Bu da bir mutluluk eylemi
Aramak kendini
Bulmak kendini
Ruhun yücelteni
Görmekle içini
Gitmek ne ileri ne geri
Mutluluğun yok tarifi
Bak yanı başında şimdi
Mutluluk 1424. cadde üzerinde
O sevgilinin evinde
Bilmiyorlar benden başkası
O evdeydi mutluluk yeminle
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mısralarımdan akan yaşlar
PoetryZaman ilk oluşumuna döndü İlk doğum serüvenine Her şey ilkine dönme koşusundaydı En arkalarından yüreğim vardı Çünkü yine sana koşacaktım ......................... ......................... Akdeniz bir akşam göğe yükseldi Böylece oluştu...
