Bu beli bükülmüş geceden midir
Yedi gündür aç kalan Aydan mıdır
Dağ başını duman almış bir kere
Başı vurulacak dağdan mıdır
Yoksa dumandan mıdır
Ene neden hep ene der
Yoksa nefs-i emmareden midir
Mutlaka biri suçludur
Yoksa fiil failsiz midir
İman şüphe kolkola gezer
caddelerde, ırgat elli kaldırımlarda
İnsan öldüren gölgeler
Yangınları şahlandıran rüzgarlar
Yangınları sırtlayan sular
Akla düşman deli yürekler
Yoksa her şey aynı mıdır
Yörüngelerinden uyanan seyyareler
Karanlıkta dolanan birkaç serseri midir
Zamanımız kutlu ola kardeşler
Kutlu ola çağlara, boyun eğmeyen aşklara
Ömür sermayesinden açan yaralar
Yoksa kalbimizde haykıran karanfiller midir
Karanfiller ölülerimizi yıkıyorlar
Ey Havva ana
Ey baharı sırtında taşıyan yağmur
Köpüren deli deryalar
Beyaz örtülerle bürünen kızlar
Badem bıyıklı delikanlılar
Bu alem acep kimsesiz midir
Tımarhaneye kapatılan Said
Söyle bu zerreler kime boyun eğer
Bu taşlar, ağaçlar kimi zikreder
Ey ulu aşk başımın belası
Gönlümün mevlidi
Aklımın selası
Şu çocuklar neden yorulmazlar
Güneş peçeler çekti yüzüne
Bu çocuklar evsiz barksız mıdır
Bu şehir kaybolan bir sedef midir
Dondurucuda uyuyan Cemile midir
Ey Taybet ana
Gözü dönmüş katiller anasız mıdır
Ey huysuz Çınar
Toprağa saldığın kökler kuruduğundan mıdır
Babalar, oğullar iki el, iki düşman
Can Canana yabancı
Aşk misal-i alem gibi
Acep dünya yalandan mıdır
Dünya yalandan mıdır
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mısralarımdan akan yaşlar
PoesíaZaman ilk oluşumuna döndü İlk doğum serüvenine Her şey ilkine dönme koşusundaydı En arkalarından yüreğim vardı Çünkü yine sana koşacaktım ......................... ......................... Akdeniz bir akşam göğe yükseldi Böylece oluştu...
