Seni görmeyeli nasılsın
Beni sorarsan /ki sormuyorsun
İyilik sağlık, sensizliğin doğurduğu hasrete gözüm gibi bakıyorum
Ne de olsa senden kalan tek hatıra bu
Ama maşallahı var yerinde durmuyor
Parktan parka koşturuyor beni
Keşke küçük bir kız olsaydı
Küçük bir kızın elinde her iş gelir
Gerçi yaman bir delikanlı olacağı belli
Şimdiden tanımaya başladı harfleri
İnsan ilk isminin baş harfinin öğrenir oysa
Ne zaman H harfine gelse takılıp kalıyor
Yanakları kızarıyor, dili düğümleniyor
İşin çıkarsa bu taraflara, bize de uğramayı ihmal etme
Hem belki sen gelirsen dili de çözülür
Bu arada ona şiirden salıncak da yaptım
Baş ucunda, gözyaşımdan kamyonuna sarılıp yatıyor
Sabah akşam yüreğimi içiyor süt diye
Her yönüyle 'sana'sızlığa benziyor
Geçenlerde ona bir balık aldım
Tutturdu bana muhabbet kuşunu da al
Ben de aldım, üzülmesine kıyamadım
Gecelerin koynuma alıyorum
Başını sol göğsüme koyup uyuyakalıyor
Tabi ki ben yine uykusuz kalıyorum
Zaten dört senedir böyle gitmiyor mu; alıştım
Lafı çok uzatmayacağım
Kerata dört yaşına bastı basacak
Haziranda doğum günü
Onun telaşı içindeyim
Seni de beklerim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mısralarımdan akan yaşlar
PoesíaZaman ilk oluşumuna döndü İlk doğum serüvenine Her şey ilkine dönme koşusundaydı En arkalarından yüreğim vardı Çünkü yine sana koşacaktım ......................... ......................... Akdeniz bir akşam göğe yükseldi Böylece oluştu...
