Zaten biz dağları sorguya çektik
Çiceklere müebbet verdik
Kırmızı pabuçlu çocukları ölümledik
Türküleri kıyımladık
gözlerine mil çektik mavinin
Sonra ağıtlar yaktık
Ağıtlar yaktık vicdanımızı tertemiz kıldık
Kan var tüm ağıtlarımızda
Kandan besleniyor gözyaşlarımız
İri gövdeli bir timsahın gözyaşları
İle yıkıyoruz yüreğimizi; tertemiz!
Sonra ne oldu biliyor musun
Aşka karşı duvarlar ördük
Ferhat'ı diri diri gömdük hoyrat ellerimizle
Serçelerin yüreğini zafer coşkusuyla kurşunladık
Gökyüzünü baştan sona yırtık
Nehirleri pınarları kana boyadık
Mülteci kuşlara tecavüz ettik
Ardından mersiyeler dizdik
Kan var tüm mersiyelerde
Gözyaşlar döktük teselli bulduk
Kanla besleniyor gözyaşlarımız
Şimdi vicdanımız huzurla dolu!
İri gövdeli bir timsahın gözyaşları
İle yıkıyoruz vicdanımızı; tertemiz!
Oh ne ala!
Sonra kış, güz
Ardından bahar, yaz
Zaten biz hep böyle olduk
Güneş döndükçe biz de döndük insalığımızdan
Vay kahpe felek
Zaten hep senin yüzünden!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mısralarımdan akan yaşlar
PoesíaZaman ilk oluşumuna döndü İlk doğum serüvenine Her şey ilkine dönme koşusundaydı En arkalarından yüreğim vardı Çünkü yine sana koşacaktım ......................... ......................... Akdeniz bir akşam göğe yükseldi Böylece oluştu...
