Bir akşam üstünün adıdır zaman
Kepenkler çekilmiş üstüne kapıların
Ortalıkta dolanan arabalardan başka hiçbir şey yok caddelerde
Bugün Oto Moda tatildeydi sessizdi
Bir yandan yandan önümde duran kül tablası
İçindeki küller isyan türkülerini söylüyordu
Meltemin desteğini almışlardı
Duramıyorlardı kül tablanın içinde
Küllerimizden yeniden doğacağız der gibiydiler
Diğer yandan arkamda bomboş bir oda
İçeriye birilerinin girmesini bekliyordu
Beklemek ne kadarda ızdırap yüklü bir eylem oysa
Umudu eritmeye yeminli beklemek
Hüzne her an gebedir beklemek
İnsanı öldürmeyen bir ağudur
İnsanı hayata bağlayan bir seraptır
Beklemek denilen ızdırap
Ortalığı kavuran bir yalnızlık var
Geceler uzadıkça termometrelerdeki civalar
Yalnızlığın doruğunun gururunu yaşıyor
Ve hiçbir soğuk depo şifa olmuyor yalnızlığa
Yüreğim aklımı dinleseydi
Bir felaketin içinde kalırdı kalemler
Bir tufanın içinde kalırdı kağıtlar
Ah aklım yazmak olmazsaydı
Yürek için yaşamak sukut ederdi
Sessizliğin içinde boğulurdu insan
Vel hasıl sevgili
Yazmak aklı küle çevirir yazmamak yüreği
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mısralarımdan akan yaşlar
PoesíaZaman ilk oluşumuna döndü İlk doğum serüvenine Her şey ilkine dönme koşusundaydı En arkalarından yüreğim vardı Çünkü yine sana koşacaktım ......................... ......................... Akdeniz bir akşam göğe yükseldi Böylece oluştu...
