kütüphanede çıkarken gördüm seni
sağ omzuna konmuş kelebekler
Bir nura sarılmışlar, tesbih çekiyorlardı
Ömürleri uzuyordu
soldan gelmiştim
Ah sağ sünnetti bilemedim
kütüphaneden cıkarken gördüm seni
bulutlar üstünde saf tutmuşlardı
yağıyordu esmanın latifeleri üstüne
ben hiç bu kadar esmanın kamerini görmemiştim
hic böyle bir güzelin yüzünde cem ettiği görmemiştim
Nur sandım elimi uzattım
AH, nar içinde kaldım!
kütüphaneden çıkarken gördüm seni
Seni hep gördüm, hep gördüm
Bir daha kendimi göremedim
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mısralarımdan akan yaşlar
PoetryZaman ilk oluşumuna döndü İlk doğum serüvenine Her şey ilkine dönme koşusundaydı En arkalarından yüreğim vardı Çünkü yine sana koşacaktım ......................... ......................... Akdeniz bir akşam göğe yükseldi Böylece oluştu...
