Bir başlangıcın sonuna geldik
Bir başlangıca adım atmak için
Kayısılar ardımızdan su döküyorlardı
Su gibi git su gibi gel der gibiydiler
Ve bir parça hayatımı ardımdan bırakarak
Bir şehre veda busesi konduruyordum
Nasıl geldiğimizi ve nasıl gideceğimizi bilmeden
İrademiz yancı gibi seyrediyordu hayatımızı
Her ne kadar oyuna girmeye çalışsa bile
Hep bu oyunun dışında kalıyordu
Başımızda birkaç buyruklarla
Rüzgarın avucunda bir yaprak misali
Bir sağa bir sola savruluyorduk
Ve ben hiçbir kadının gözlerinde
Aşkı bulamayan yüreğimle
Bir şehrin alnından öperek
Veda ediyordum, bilinmeze doğru
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Mısralarımdan akan yaşlar
PoetryZaman ilk oluşumuna döndü İlk doğum serüvenine Her şey ilkine dönme koşusundaydı En arkalarından yüreğim vardı Çünkü yine sana koşacaktım ......................... ......................... Akdeniz bir akşam göğe yükseldi Böylece oluştu...
