Black and white love

Deel 112

Ik heb ervoor gekozen om te overleven en niet om te leven, als ik zou leven is dat met hem en als ik zal overleven is dat voor hem.
_______________________________________

XXL Deeltje

Perspectief Fikria Benaisia/Mazroui;

''Younes,  breng de dokter naar huis'' zuchtend kijk ik hem aan ''Adnane ik weet dat je nu uit verdriet praat'' ''naar huis'' siste hij waarna hij zonder pardon wegloopt. 'Alsjeblieft laat hem omdraaien' fluister ik in mezelf en tot mijn verbazing zie ik Adnane ook mijn kant op kijken voordat hij zijn auto instapt waarna ik met een glimlach voor me uit kijk. 

-

Nadat Younes mij thuis heeft gebracht ben ik rechtstreeks naar mijn kamer gegaan, Ghizlan was nog langs geweest en die heb ik op de hoogte gebracht. Daar heeft ze wel recht op, het is en blijft haar broer misschien dat ze hem en Senna wilt steunen ondanks dat ze geen contact hebben, misschien dat ze hierdoor alles kan herpakken. Terwijl ik diep in gedachten ben hoor ik de beltoon van mijn telefoon, snel pak ik mijn tasje waar mijn telefoon in zit 'senna' zonder te twijfelen neem ik op. 

''Hey lieverd'' geschrokken kijk ik voor me uit als ik aan de andere kant van de lijn een snikkende Senna hoor ''Senna lieverd gaat het wel?'' ''Fikria sorry'' ''waarom zeg jij sorry? er is niks om sorry over te zeggen'' ik wist dat ze haar schuldig voelde om de gebeuren van vanmiddag maar zoals ik eerder tegen Adnane zei, ze meende haar woorden niet. Ze is gebroken en dat snap ik. ''wat ik zei klopt niet, ik heb het niet uit mijn wil gezegd'' huilde ze ''ik wou Adnane ook bellen maar ik schaamde me een beetje, is hij naast jou?'' ''nee hij is er niet'' ''er gaat niks gebeuren toch? ik bedoel met Haitam'' ''maak je geen zorgen Senna, Adnane zal alles doen om zijn broertje daar eruit te halen dat weet jij ook toch'' ''ik weet het, uhmm zal jij tegen Adnane willen zeggen dat het niet mijn bedoeling was?'' ''tuurlijk lieverd, maak je geen zorgen. Let op je zoontje, ik spreek je nog'' 

Perspectief Adnane Mazroui;

''Gerri Aziz wat doe jij hier?'' vraag ik als gerri Aziz tegenover mij komt zitten. Nadat ik van Senna ben gekomen ben ik gelijk naar een restaurant gegaan om wat te eten, ''Hoe heb je mij gevonden?'' vraag ik met een opgetrokken wenkbrauw aan gerri Aziz ''dat was niet zo moeilijk'' lacht hij ''je verbrand elke plek waar je langs gaat wheldi'' ''ik ben die verbrande plaatsen gevolgd en heb jou gevonden'' zonder wat te zeggen keek ik hem aan, Gerri Aziz praat altijd in radsels dat was ook zo daar binnen in de gevangenis en het was altijd aan jou om die raadsels te vogelen. 

''Gerri, weet jij teveel over mij of lijkt dat gewoon zo?'' ''laat ik je zeggen dat jou uitdrukking kunt lezen momenteel en jou mometele uitdrukking is niet een jonge man die struggelt om het feit dat zijn onschuldige broertje in de gevangenis zit'' ''wat dan?'' ''jou uitrdukking straalt uit dat jij problemen hebt met de liefde, jij zit aan het vechten met de liefde, ik kan dat heel goed weten''  ''een tijdje geleden zag ik altijd als ik in de spiegel keek een man die zat te vechten tegen de liefde, maar ik zal jou iets vertellen wheldi. Tegen de liefde kun je niet vechten, er is geen oplossing voor liefde en weet je waarom?'' 'want liefde is een remedie van het leven, of terwijl het is een genezing''  ''liefde is wachten op iemand die je heeft verwond, om je te genezen''

algauw krijg ik een flashback toen fikria mij met eens mes had gestoken en algauw terug kwam om mij te genezen.. ''toen jij je hand op het vuur legde en niet eens bewoog begreep ik het, jij bent allang al verbrand'' 

weer kreeg ik een flashback van mij een Fikria, onze eerste echte kus. '''wheldi je kunt met iedereen vechten, je kunt met je vijanden vechten, maar vecht niet me jezelf, vecht niet met je gevoelens want dat win je nooit, je zult verliezen'' zonder wat te zeggen kijk ik hem aan. Met ingehouden tranen kijk ik hem aan, alles wat hij zegt klopt, hij heeft zulke mooie woorden. Hij doet mij denken aan mijn vader Allahy Rahmoe. ''Als je welkom had gezegd had ik 'dankjewel' gezegd'' lacht hij. Zonder wat te zeggen schenk ik thee voor hem in ''welkom gerri'' ''dankjewel wheldi''