Black and white love

Deel 52

Stel ik haar gerust.
_______________________________________

Damn dat ging snel binnen niet een 60minuten al 23 stemmen, love🥰

Perspectief Adnane Mazroui:

Als ik op een hoge rots aankom met uitzicht op de zee stap ik zuchtend uit waarna ik tegen de auto aanleun en naar de zee kijk

"in mij hele leven heb ik alleen de man gezoent waarvan ik hou! Ik zou jou nooit kussen! En jij mij ook niet! Jij mag misschien wel harteloos zijn, jij mag misschien wreed zijn maar wees geen dier! Wees een man!"  Spoken haar worden door mijn hoofd heen, met glazige ogen kijk ik voor me uit.

Flashback 22 jaar geleden:

teleurgesteld kijk ik naar senna die zit te schommelen "Welhdi waar was jij?" Zegt mijn vader die tegenover mij plaats neemt "papa ze is niet geïnteresseerd in mij" "wie?" "Zij" Zeg ik terwijl ik mijn blik op senna richt die aan het schommelen zit "ze houd niet van mij" zeg ik verdrietig, lachend kijkt mij vader me aan "hiwa weldhi ze zeggen 'Wat rond gaat gaat rond' en dat is precies hoe liefde gaat mijn zoon, luister eens, je vetrouwt degene die jou vertrouwen geeft, je houd van degene die jou liefde geeft, je kunt een leven wijde aan een lieve woord, lieve blik, je kan geen man zijn met macht maar met een hart kan dat wel, de gene die zijn vrouw ruw behandeld zijn geen manen, dat zijn dieren, toch? Als je haar hart breekt, als je haar pijn doet, als je vreemd gaat, als je haar slecht behandeld ga je nooit kunnen lachen oké? En je zal de liefde die jij probeert te laten groeien verliezen en dan ga je je hele leven lang kapot met dromen over liefde maar hoe hard je er ook naar zoekt het leven zal je niet meer zo een kans geven" glimlachend kijk ik hem aan, als hij opstaat kijk ik hem verward aan "kom kom" zegt hij waarna ik achter hem aanloop "kijk als je de gene waarvan je houd niet zo goed vasthoud als deze roos dan betekent het dat je die doornen verdient die je hand snijden" zegt hij terwijl hij naar het roosje in de struiken kijkt.

Einde Flasback.

Terwijl de tranen over mijn wang rollen, maak ik het doorn helemaal kapot, met betraande ogen kijk ik naar mijn bebloedende hand, dit is wat ik verdien, een doorn die mijn hand snijd vergeef mij beba vergeef mij dat ik niet de zoon kon zijn die jij had gewild, vergeef mij voor de pijn die ik jou heb aangericht, vergeef mij beba ino. Zuchtend stap ik de auto in waarna ik wegscheur.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui: met grote oogjes kijk ik naar de baby in mijn armen, wat een schatje! Wat deze onschuldig, kleine mannetje nu al moest mee maken, pfff. "Ze gaan hem zo horen! Oh my allah laat hem stoppen met huilen!" Zegt Rania paniekerig, lachend kijk ik haar aan het is een pasgeboren baby logisch dat hij huilt "maak je geen zorgen niemand in dit huis kan iets horen iedereen is zo doof" zeg ik terwijl ik ik de jonge man controleer "Fikria" hoor ik Ghizlan, geschrokken draai ik me om waarna ik haar glimlachend aankijk, met haar zoon in me armen loop ik naar haar toe "gaat het goed met mijn zoon?" "Het gaat super goed met hem, zijn gewicht klopt ook" glimlach ik "hij is vroeg geboren maar het gaat super goed met hem" stel ik haar gerust "hij moet even zijn moeders huid voelen" zeg ik waarna ik haar haar zoon wil geven "Oké geef maar" zegt Rania waarna ze hem ruw uit me handen pakte geschrokken kijk ik haar aan "ik handel dit wel af vanaf nu" "zeker?" Zeg ik "wat voor vraag is dit benthi? Ik heb 3kinderen ik weet wel hoe ik een kind mond verzorgen hoor" "zelf weten" zeg ik waarna ik opsta "kijk me aan Fikria, dit is onder ons! Je weet wie ik ben, ik weet dat je het Adnane niet gaat vertellen maar maar je bent een mens, je kan het eruit floepen, je kan het zeggen maar als ik er achter kom" sist ze dreigend "wat ga je dan doen?" Kap ik haar af waarna ik naar Ghizlan kijk "ik ken jou en je zoon jullie zijn allebei black maar maak je geen zorgen ik vertel het niemand" zeg ik terwijl ik naar Ghizlan en de baby kijk "maar alleen voor hun, niet denken dat ik bang voor jou ben" zeg ik waarna ik wegloop. Zuchtend geniet ik van de frisse lucht waarna ik voor even naar het zwembad staar en weer terug naar het huis loop, als ik Ebru zie staan met Hassan en Fatma de serveerster/schoonmaakster versnel ik mijn pasen "het gaat niet zo goed met mevrouw Mazroui ze kan geen bezoek krijgen nu" zegt Fatma een van de medewerksters met een opgetrokken wenkbrauw kijk ik haar aan "nee hoor ik voel me prima en ik ben degene die Ebru heeft uitgenodigd" zeg ik "Zou ik Mohammed of Fatima bellen anders?" Zegt Ebru algauw komt Fatima naar buiten "wat is hier aan de hand weten jullie wel hoelaat het is?" Zegt ze "Ah Mevrouw Al Mohamadi, hoe gaat het?" Zegt Ebru "goed bedankt voor het vragen" "ik moet Fikria even spreken" zegt Ebru "Ebru lieverd als het aan mij lag vond ik het goed maar ik kan helaas niks zeggen totdat we haar man informeren" lacht ze, woedend kijk ik haar aan "wat een obsessie met deze man gedoe jeetje! Wat ben ik in dit huis? Ik heb me vriendin gebeld meer niet hoor" sis ik woedend "jij bent een vreemde Firkia ino, je moet nog heel wat bewijzen voordat je onze bruid bent en dan kan dit huis ook de joune zijn ja? Jij bent gewoon onze gast, wat jou man zegt gebeurd" "zal ik gaan?" Zegt Ebru  "nee, blijf hier ik bel mij man wel" zeg ik waarna ik mij telefoon uit me zak pak "mooi" zegt Fatima.

Perspectief Adnane Mazroui:

Zuchtend kijk ik naar mijn telefoon die op tafel zit "dokter Fikria" "neem is op" zeg ik tegen Lina (deel 9 kennen jullie haar nog) "wie is dat?" Zegt ze waarna ze opneemt "ja"

Perspectief Firkia Benaisia:

"Ja" hoor ik een vrouwen stem "met wie praat ik?" "Lina" "Mvr.Lina ik wil graag met Adnane praten" "hij is hier maar hij is niet beschikbaar nu, zeg het maar dan vertel ik het hem" "Oké, mij vriendin Ebru is hier, ik laat haar naar binnen als het mag" voor even is het stil "Adnane zei dat het geen probleem is" "Oké dankjewel" zeg ik waarna ik ophang "geen probleem" zeg ik tegen Fatima "mooi dan kunnen jullie naar binnen Fatma brengt jullie wel thee of iets" zegt Hassan. "Ik wil alleen stilte!" Zeg ik waarna ik Ebru mee trek en naar boven toe loop.

Perspectief Adnane Mazroui:

"Wie was dat?" Vraagt lina, haar negerend drink ik van mij fles water "Adnane niet wegrennen, antwoord, wie was dat? Je vriendin?" "Mij vrouw" "ben je getrouwd?" "Ja, een week" huilend kijkt ze me aan "Waarom niet ik?" Zuchtend leg ik de fles water neer en sta ik op "omdat zij meer pech heeft dan jou, ze is getrouwd met haar moordernaar" zeg ik waarna ik mij bodywarmer aan doe.

1130 woorden