Black and white love

Deel 69

"ga slapen" zegt hij waarna hij de deur uitloopt.
_______________________________________

Perspectief Adnane Mazroui:

Met me handen op me rug maak ik rondjes door het hele huis.

"Oké hij is jou broertje, maar Fikria? Wat is zij? Als ik jou niet kende zou ik zeggen dat je verliefd was, of ben jij verliefd?" Spoken gerri's woorden door mijn hoofd.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Terwijl ik met mijn ketting speel kijk ik levenloos naar het plafond,

"het is niet zoals je het ziet, hij heeft een goed hart, hij is in mijn handen opgegroeid, vanuit buiten ziet hij eruit als een harde, wreede, ongevoelige man maar zo is hij niet benthi, ziet hij er voor jou al een wreed persoon uit?" "nee hij ziet er niet zo uit, hij is er een" "kijk nog eens naar de man die je ongevoelig noemt, misschien breekt hij omdat hij gebroken is, misschien doet hij pijn omdat hij pijn heeft" "ik heb hem niks aangedaan" "misschien, misschien doet hij dit om jou dat te laten zien" "ben jij geen dokter? je onderzoekt mensen duizend keer in het ziekenhuis om te kijken of hun iets markeert maar één blik is genoeg om te weten hoe een persoon in elkaar zit? Het is makkelijk om mensen te veroordelen benthi, maar ogen kunnen het verkeerd hebben, gedachtens kunnen bedriegen, kijk eens naar hem met het oog van je hart, je hart zal jou nooit bedriegen benthi" spoken gerri Mohcin's worden door mijn hoofd waarna ik in een diepe slaap val.

Perspectief Adnane Mazroui:

Zuchtend staar ik voor het raam uit, waarna ik met mijn zakmesje speel, zuchtend pak ik een deken van de  bank waarna ik die om Fikria heen doe en naast haar op de bank ga zitten, met mijn psitool in mijn hand staar ik voor me uit.

Volgende ochtend:

Met een raar gevoel word ik wakker waarna ik naar het raam toe loop, algauw snap ik mijn gevoel als ik zie dat er 4/5 manen maar het huis toe lopen met geweren "Fikria!" geschrokken word ze wakker "ja!" "sta op pak je jas"

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Wat is er? Wat gebeurd er?" Vraag ik paniekerig waarna ik me hakken weer aan doe en opsta "stil!" "waarom moet ik stil zij? wat is er aan de hand?" vraag ik paniekerig waarna ik me lerenjasje aan doe "yallah" zegt hij waarna hij naar de deur toe loopt, onbegrijpelijk loop ik achter hem aan, "wacht" zegt hij, algauw komt hij terug waarna hij me hand vast pakt "wat er ook gebeurt, kijk niet achter je om, ren!" "en jij?" "gewoon rennen!" "en jij!" herhaal ik me "ik ben achter je" zegt hij waarna ik een knijpje in mijn hand voel, voor even staar ik hem aan, ik heb hier geen goed gevoel bij, "nu!" Zegt hij waarna hij me hand los laat waardoor ik het oprennen zet.

Zonder achter om te kijken ren ik voor me leven.

Perspectief Adnane Mazroui:

Rennend ren ik achter Fikria aan, als 2 mannen ons achtervolgen schiet ik ze in hun been als ik nog een keer wil schieten merk ik dat ik geen kogels meer heb, tering zooi, algauw zet ik het weer op rennen waarna ik me psitool weggooi, pijnlijk val ik met me gezicht op de  grond als ik een kogel door me rug krijg.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Geschrokken draai ik me om als ik een geweerschot hoor, met open mond kijk ik naar Adnane die op de grond ligt, A-Adnane?!

Zonder twijfel ren ik weer naar hem toe waarna ik hem heen en weer schud "Adnane! Adnane! hoor je mij?!" Schreeuw ik paniekerig "Adnane asjebleift maak een geluid!" "mijn handen zijn bevroren" krijgt hij er maar net uit, met grote ogen kijk ik naar de droon in de lucht als ik geweer geschot hoor val ik op Adnane.

Perspectief Shara El Hamdaoui:

Grijnzend kijk ik naar de camera beelden van de droon maar als Fikria ook neervalt en op Adnane valt bel ik marouane gelijk op "wat doe je! Ga daar weg! heb ik jou gezegd dat je het meisje moest schieten?!" Sis ik "Sorry meneer, we komem" zegt hij waarna ophangt, kutzooi niet het meisje!

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui: als ik geen stemmen meer hoor sta ik gelijk op waarna ik kijk of de droon er nog is, nee, mooi, nadat ik die droon had gezien was ik er zeker van dat we werden bekeken dus deed ik alsof ik ook werd geschoten zodat ze weg zouden gaan "Adnane, Adnane hoor je mij? Adnane ik ben het Fikria, hoor je me?! Maak een geluid!" huil ik "Adnane!" Schreeuw ik met al mijn kracht als er een pijnlijke kreetje uit zijn mond glipt hou ik opgelucht adem "oké Adnane hou vol, asjeblieft hou vol! Ik smeek het je hou vol!" "ren dokter ren, je nachtmerie is over"

Oh god, drama, drama, drama wat vinden jullie van Fikria's actie? Wat gaat Fikria doen denken jullie? Zal ze de kans nemen om terug te keren naar haar normale leven of zal ze ervoor kiezen om verder te gaan met Adnane en hem te genezen?

860 woorden