Black and white love

Deel 70

ren dokter ren, je nachtmerie is over"
____________________________________

Ge-wel-dig jullie spanning hahahaha, ik vond het wel beetje zielig worden dus hier is die dan laatste deeltje van vandaag

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Yallah, kom op Adnane, je kunt het! je wond is niet zo erg!" Negeer ik zijn woorden "yallah Adnane help mij zodat ik je kan omdraaien" huil ik "ik heb jou veteld dokter, je kan een wond genezen, maar je begrijpt het niet" krijgt hij er met moeite uit "oké Yallah het gaat goed met je, je zit mij al lessen aan het leren, Yallah help mij, sta op Adnane!" "ga dokter ga ik blijf hier" zegt hij, zuchtend sta ik op waarna ik als een gek terug naar het huisje ren om hulp te zoeken.

Perspectief Adnane Mazroui:

Pijnlijk open ik mijn ogen waar ik niemand meer zie, ook geen Fikria.

Flashback:

"ik denk niet dat ik me zal herinneren wat ik hier heb meegemaakt, ik zal ze een bij een verwijderen, begrepen? Net als een nachtmerrie! Ik zal wakker worden en alles zal voorbij zijn, ik zal van jullie afkomen, dat is alles" sist ze

Einde Flashback.

"Ga dokter, je hebt me niet eens verrast, je hebt me niet ver-rast" zijn mijn laatste woorden nadat ik alles zwart zie.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Je wou me toch vermoorden? Yallah vermoord mij! Heb geen medelijden Yallah vermoord mij" "je bent de black side ingestapt, welkom in onze famillie" spoken zijn woorden door mijn hoofd heen, ik laat jou mij niet black maken Mazroui! Als een gek begin ik te rennen.

Buitenadem kom ik bij het huisje aan, "gerri Mohcin, gerri Mohcin help!" Schreeuw ik "benthi wat is er aan de hand, waar waren jullie?" "Gerri Mohcin rennen, Adnane is geschoten!" Zeg ik waarna ik met hem achter me aan terug naar Adnane toe ren, "Adnane, Adnane hoor je me!" Schreeuw ik waarna ik me naar hem toe hurk, paniekerig voel ik aan zijn pols "alhamdullilah" fluister ik "Benthi, wie heeft dit gedaan" zegt gerri Mohcin "Yallah, Adnane asjeblieft, hou vol" "we moeten hem omdraaien help me" zeg ik tegen gerri Mohcin "we moeten opschieten!" met al mijn kracht probeer ik hem om te draaien.

Perspectief Ghizlan Mazroui:

Met tranen in mijn ogen kijk ik naar iedereen in de salon "Gerri zeg dat het een leugen is! Zeg dat het het een leugen is! Mijn broer is niet dood, nee!" Schreeuw ik terwijl ik hem op zijn borstkast sla "Gerri, waar is Adnane? Je kunt niet zomaar zeggen dat hij dood is en stil blijven zitten" zegt Hassan die de woonkamer binnenkomt lopen "nee, ik ga Fikria bellen!" huil ik waarna ik haar bel "van haar is er ook geen nieuws, denk je dat ik haar niet heb gebeld?" Zegt gerri.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui: terwijl Adnane op gerri Mohcin's rug zit ondersteun ik hem door Adnane zijn hand om mij schouder te slaan, met een hand over mij schouder en een hand over gerri Mohcin's schouder sleepen we hem naar de auto als we eindelijk bij de auto zijn stap ik met Adnane op me rug het busje in waarna ik hem op zijn rug zet "kun je mij tas geven" vraag ik aan gerri Mohcin algauw geeft hij me tas waarna hij de koffer pak dicht doet.

Als ik mijn telefoon kijk zie ik 20 gemiste oproepen van Mohammed, 30 van Rania en 5 van Ghizlan, algauw bel ik Ghizlan terug "Fikria, Fikria hoe gaat het met me broer?!" "Ghizlan, Adnane leeft we gaan nu naar het ziekenhuis" "hij leeft!" hoor ik haar nog huilen algauw hang ik op, terwijl Adnane op mijn borst ligt ondersteun ik hem door mij hand op zijn zei te leggen, met betraande ogen kijk ik voor me uit waarna ik mijn kin op zijn hoofd zet en met zijn haren speel.

Perspectief Adnane Mazroui:

Als ik mijn ogen open zie ik dat ik op Fikria's borst lig maar omdat haar kin op mijn hoofd zit kan ze mij gezicht niet zien.

Algauw krijg ik allemaal flasbacks van ons samen,

Toen ik haar kusde, toen ze mij stook in me buik, toen ze mij verzorgde, haar glimlach toen ik haar vertelde dat ze Wassila mocht zien wakker worden, toen ze mij handen vast paktte in het ziekenhuis, toen ik het op het punt stond haar te vermoorden, toen ik haar gister over mijn schouder gooide, toen ik haar rits dicht deed.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Zuchtend streal ik Adnane zijn haren "je had de kans om weg te gaan, waarom ben je niet gegaan dokter?" zegt hij woord, voor woord.

Goeie vraag, waarom ben ik niet gegaan? Waarom heb ik mijn kans niet genomen om terug te keren naar mijn oude leven? Is dat niet wat ik wou? Terug keren naar mijn oude leven en Adnane de gevangenis in krijgen?

"Ik kon het niet, vanwege mijn hippocratiese eed, niks anders hoor" zeg ik snel "Adnane niet je ogen sluiten, Adnane, Adnane asjeblieft niet je ogen sluiten" "kunt u wat sneller rijden gerri" "komt goed benthi komt goed, we zijn er bijna" tevreden knik ik "is gerri Mohcin gekomen, heeft hij me gedragen?" "tuurlijk heeft hij je gedragen, wie anders" stel ik hem gerust waarna ik met mijn ene hand zijn hand vast pak en me andere hand zijn haren streal. Als we het ziekenhuis aankomen stappen we de ambulance uit, ja ambulance ik heb hem laten overplaatsen naar een ambulance onderweg.

"Benthi, hoe gaat het met mijn zoon, word hij beter?" Vraagt Rania, zonder wat te zeggen loop ik dood het ziekenhuis in.

Waar ben ik mee bezig? Ik red de leven van de man die mij probeerde te vermoorden, doe ik dit alleen omdat ik van me werk hou of is er een andere reden? Wat doe ik? Ik was bang als fuck, ik was bang als fuck toen ik er achter kwam dat ik dood ging, ik was bang als fuck toen hij mij wou vermoorden! maar nu ben ik niet degene die dood gaat maar hij..

Zuchtend draai ik me om waar ik de ambulancebroeders zie binnenkomen met iedereen om Adnane heen, met een emotieloze blik geef ik een knikje aan de ambulance broeders. Ik hoop zo erg dat ik hier geen spijt van zal krijgen, ik hoop dat ik hier iets mee bereik en dat ik niet zal treuren om de dag dat ik niet de kans heb genomen heb om mijzelf te bevrijden.

"Fikria, Benthi, geef mij zoon terug in een goede conditie, neem mij leven als je wilt maar red mijn zoon!" zegt Rania, zonder wat zeggen loop ik de operatie kamer in, ja lieverds jullie lezen het goed, operatie kamer, ik Fikria Benaisia ga Adnane Mazroui's leven redden, ik ga mijn grootste vijand weer een leven gunnen...

Waarom helpt Fikria Adnane? Waarom heeft ze niet de kans genomen om weg te renen?

1155 woorden