deel 75

1.1K 109 106
                                    

met grote ogen kijk ik naar het plaatje.
_______________________________________

Its my birthday🥳🎉 Alhamdullilah voor een nieuwe jaar🥰❤

Perspectief Firkia Benaisia/Mazorui:

Geschrokken kijk ik Adnane aan, als we brand ruiken lopen we naar het raam waar we zien dat het huis bijna in fik staat, met grote ogen kijk ik hem aan, algauw pakt hij me hand waarna hij naar de deur toe loopt, hoestend kijk ik voor me uit "Adnane wat gaan we doen! Adnane!" "ik zei toch dat je niet moest komen!" "mijn telefoon heeft ookal geen bereik" negeer ik zijn woorden "ze hebben sws een stoorzender geplaatst" "wat?!" "wil je leven?!" vraagt hij terwijl hij me in de ogen aankijk hevig knik ik "ja" "hiwa lopen!" zegt hij waarna hij naar het raam toe loopt en het hek voor het raam probeert te breken "is daar iemand! help!" Schreeuw ik met al mijn kracht die ik nog over heb.

Perspectief Adnane Mazroui:
Met al mijn kracht probeer ik deze tering hek kapot te maken, Yallah Adnane, Yallah jou leven hangt hiervan af! Woedend begin ik te trappen "niet doen!" hoor ik Fikria nog na een harde schop is die hek er eindelijk vanaf waarna ik Fikria door het raampje help en dan er zelf uit ga maar dan komt mij rug tegen het raam "auwww! Auwww!" "Rustig!" Algauw voel ik hard kleine handjes op me rug als ondersteuning als we geweerschoten horen dek ik met me ene hand haar hoofd en trek ik haar met me andere hand mee.

Perspectief Firkia Benaisia:

hand in hand rennen we een verlaten gebouw in "voorzichtig, voorzichtig! je wond gaat open!" "ga hierin" zegt hij waarna hij me in een random kamertje trekt "wat ga ik hier doen?" algauw pakt hij me bij mijn middel waardoor we gevaarlijk dichtbij elkaar staan "waag het om deze plek te verlaten" "wat ga ik hier doen?!" "niet bang zijn oké ik ben hier, Yallah ga je daar verstoppen" zegt hij waarna hij me loslaat, de deuren sluit en de kamer verlaat.

Perspectief Adnane Mazroui:

Woedend pak ik een van de mannen bij zijn jasje en duw ik hem een random kamer in waar ik hem een knietje geef in zijn maag waardoor hij achterover valt, met gespande kaken pak ik hem weer bij zijn kraag en laat ik hem opstaan, ik pak nog zijn pistool af en met de pistool op zijn hoofd gericht loop ik naar de rest.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Met een schep in mijn handen loop ik stilletjes door de gangen heen "waar ben jij Adnane" fluister ik "oh my allah help ons" fluister ik.

Perspectief Adnane Mazroui:
Als een ander man opeens met een geweer rondloopt pak ik hem bij zijn nek en schop ik zijn geweer uit zijn hand waarna ik hem tegen de muur aanduw en bij zijn slaap sla waardoor hij K.O ligt "je laat ons teveel werk doen broer" hoor ik een stem achter mij waarna ik een wapen op me achterhoofd voel. "leg die wapen neer!" Schreeuwt hij "draai je om!" Sist hij weer als ik me omdraai zie ik Fikria met een schep en de man op de grond liggen "ik had jou toch gezegd niet die kamer te verlaten!" zeg ik met ingehouden woeden "ik heb je leven zojuist gered!" "is hij dood?!" zegt ze waarna ze voor hem hurkt "jij bent de dokter kijk jij maar" zeg ik waarna ik alle wapens opruim.

"waag het om deze gebouw te verlaten!" Zeg ik waarna ik wegloop "waar ga jij naartoe?!" "waag het!" Schreeuw ik nog.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Niet weggaan! Wat ga ik hier alleen doen!" Schreeuw ik "je hebt mij in jezelf veranderd ik haat jou!" Schreeuw ik huilend waarna ik woedend op de muur sla.

Perspectief Adnane Mazroui:

Grijnzend loop ik naar de man toe die die huis in de fik had gestoken waarna ik de plakband van zijn mond losruk, pijnlijk kijkt hij me aan "kijk is" zeg ik tegen hem waarna ik hem die benzine laat ruiken, hoestend kijkt hij de andere kant op "dit is brandbaar hé" "kijk mij in de ogen aan! in de ogen!" Sis ik "waar is mijn zusje" sis ik als hij me in de ogen aankijkt "waar is mijn zusje a flikker!" "broer ze gaan me vermoorden!" "ik vermoord jou, ik! Luister broer denk je dat je nu nog kunt leven?" Zeg ik terwijl ik de benzine begin te verspreiden "2 vraagjes voor jou, waar is mijn zusje en hoe vind ik die hoerenzoon Sharaf" "praat!" Schreeuw ik woedend "broer ik smeek jou doe dit niet" woedend gooi ik de benzine over hem heen "praat! praat!" Schreeuw ik "isgoed broer isgoed je wilt niet praten toch" grijns ik waarna ik de aansteker zet "laatste keer waar is mijn zusje?!" als ik merk dat hij niet praat laat ik de aansteker vallen waardoor het algauw sprijd met de benzine "oké broer oké stop! ik ga het je vertellen!" met gespande kaken loop ik naar hem toe "er is een lege magazijn naast die oude tankstation in Amsterdam zuid" "is die Sharaf daar ook?!" "ik ken geen Sharaf broer" "kijk me aan, je kent mij nu, je zal het hem vertellen als je hem ziet" sis ik waarna ik het verlaten gebouw verlaat en mij auto instap.

45 minuten later:

Woedend kijk naar de man die de magazijn bewaakt, met 2 pistolen in me handen loop ik zijn kant op "open die deur!" Sis ik, algauw doet hij wat ik vroeg, met een pistool op zijn hoofd gericht loop ik met hem mee als hij de deur heeft geopend geef ik hem een trap in de rug waardoor die algauw neervalt als ik zie dat een jongen boven op mij wilt schieten ben ik hem alvoor, met allebei de handen vol met geweren loop ik op het gekrijs van ghizlan af "leg je wapens neer of ik vermoord haar!" Schreeuwt een man rond 30, woedend kijk ik naar de man die een mes op Ghizlan's nek zet "leg de wapens neer! ik ben serieus!" "ik zei leg neer!" woedend richt ik een van de wapens op hem, de luide gekrijs van Ghizlan galmt door mijn oren "Ghizlan" algauw is ze stil "wat is er op de grond?" Vraag ik.

Flasback 16 jaar geleden:

"Ghizlan wat zit er in de lucht?" Vraag ik aan haar terwijl ze op mijn rug zit "de parel van de hemel" trots zet ik haar van me rug af "en wat zit er op de grond?" "de parel van de grond" "goedzo, slimme meid!" glimlachend trek ik haar in een knuffel waarna ik haar een kusje op haar wang geef

Einde Flashback.

Als Ghizlan bukt en dr zelf van de man los rukt shiet ik zonder genade recht in zijn hart waardoor hij achter over valt, algauw rukt Ghizlan de touw om haar armen van haar los en doet ze de plakband van haar mond af waarna ze huilend op me af komt rennen "Adnane, broerlief, broerlief" huilt ze waarna ze mij in een knuffel trekt maar ik heb geen kracht meer, algauw val ik op de grond "Adnane! Adnane! Adnane gaat het?!" hoor ik haar nog "hou voel broerlief!"

1215 woorden, oei wats met Adnane aan de hand?!

Black and white loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu