Black and white love

Deel 110

Maar zolang ik Fikria Benaisia heet zal hem dat niet lukken, mijn werk is iets wat ik enorm koester, mijn werk is iets wat mij dichtbij mijn vader houd, iets wat mij schuldgevoel doet verminderen, ik kan dat niet van mij laten afnemen.
_______________________________________

Perspectief Fikria Benaisia/Mazroui;

''Mohammed El Mohammadi'' sis ik als ik zijn kantoor inloop ''waarom is mijn geliefde schoondochter zo boos?'' ''jij weet de reden donders goed'' ''is deze houding geschikt voor een welgemanierde en goed opgeleide meid zoals jij?'' zegt hij nonchalent, lachend kijk ik hem aan ''ik heb niet om jou mening over mij gevraagd. Je wilt mij vermoorden? ga je gang maar blijf uit de buurt van mijn beroep'' ''ik snap echt niet wat je probeert te zeggen'' ''echt waar? ik denk namelijk dat jij heel goed weet wat ik bedoel'' ''wij weten allebei dat jij degene was die mij probeerde te vermoorden, maar je kan het niet, waarom? omdat je bang bent voor Adnane, waar ik je ook gelijk in geef. Maar ik zeg dus, wees bang voor Adnane, maar ook voor mij oke?'' ''wat ze zeggen is dus waar, koppels beginnen enorm erg op elkaar te lijken na hun huwelijk. Het lijkt alsof Adnane tegen me praat'' lacht hij ''dit bevalt me wel'' grijnst hij. ''Ik zie hier niks grappigs, maar goed ik heb gezegd wat ik heb willen zeggen, mijn beroep is niet jou speeltje, onthoud dit!'' 

Perspectief Adnane Mazroui;

Als ik de dokter de kantoor inloop zie ik haar niet achter haar bureau zitten, meteen bel ik Younes op ''Younes, is er wat, alles goed?'' ''nee broer alles gaat goed, niks aan de hand'' ''waar is de dokter?'' ''ze is druk bezig, ze is bezig met een patient'' woedend kijk ik voor me uit ''wat zeg jij Younes? wat zeg jij?! ik ben in haar kantoor, er is hier geen dokter en ook patient'' sis ik, algauw komt de dokter binnen en gooit ze haar jas op haar bureau en doet ze haar doktersjas aan die aan de kapstok hangt ''waar kom jij zo vandaan?''zeg ik waarna ik van haar naar Younes kijk algauw loopt Younes weg ''ik had wat werk te doen'' ''ik snap het niet, is dit niet jou werk? of weet ik niet genoeg, heb je een andere baan?'' ''luister Adnane ik ben nu totaal niet in de mood om jou een verklaring afteleggen, oke? let op je eigen zaken, ik probeer nu namelijk mijn baan te redden'' verward kijk haar aan ''baan redden?'' ''omdat ik door jou niet fatsoenlijk op werk aanwezig kon zijn heeft de manager mij gewaarschuwd, oke?'' sist ze ''niks oke!'' sis ik waarna ik met gespande kaken haar kantoor verlaat ''hoebedoel je 'niks oke' ?'' ''Adnane waar ga je naar toe'!'' schreeuwt ze terwijl ze zowat achter me aan komt rennen 

Perspectief Fikria Benaisia/Mazroui;

Geïrriteerd loop ik achter hem aan, als ik merk welke richting hij naartoe loopt raak ik lichtjes en paniek en scheld ik mezelf van binnen helemaal uit voor het feit dat ik hem zojuist alles heb verteld, naja alles. Maar ik was gewoon geïrriteerd en hij maakte het er niet beter op dus floepte ik het eruit ''Adnane niet doen!'' ''waag het!'' ''ben je gek geworden!'' ''ik ben gek dokter, dat weet je toch ondertussen al wel'' ''Adnane!'' zeg ik waarschuwend als hij Menneer Hamdaoui de kantoor inloopt ''wat gebeurd er?'' vraagt Hamdaoui, zonder wat te zeggen kijkt Adnane van Hamdaoui naar Mohsin, een oude man die hier werkt ''eruit'' sist hij ''eruit!'' schreeuwt hij als een gek als Mohsin niet het kantoor verlaat, normaal gesproken zou ik achteruit deinsen van de schrik wegens zijn uitbarsting maar inmiddels ben ik het allemaal al gewend in tegendeel ga ik met me hand over me voorhoofd heen, wat bezield hem? dit is toch mijn probleem niet zijn probleem? wat maakt hem zo boos?

''Fikria, wat is hier aan de hand'' vraagt Hamdaoui ''mond dicht!'' sist Adnane terwijl hij hem met een afschuwelijke blik aankijkt ''nooit meer de naam van mijn vrouw uitsrpeken, vanaf nu zeg je dokter!'' ''begrepen?'' ''nu kijk en luister je goed, onthoud deze gezicht heel goed, als jij nog een keer mijn vrouw waarschuwingen probeert te geven betreft haar werk, heb je met mij te maken. Begrepen?!!'' ''ik heb alleen tegen Fikria gezegd-'' woedend slaat Adnane op zijn bureau waarna hij Hmadaoui bij zijn kraag pakt ''mond dicht! vanaf nu ga jij geen enkele word over of tegen mij vrouw zeggen. Wat er ook door je hoofd heen gaat, ik weet het. Mijn naam is Adnane Mazroui, onthoud dat goed! voordat ik je hoofd tegen de muur aangooi'' ''doe je werk'' zegt hij waarna hij hem loslaat en zijn kantoor verlaat ''meekomen'' woedend loop ik achter hem aan ''Adnane! wat denk je dat je aan het doen bent!?" sis ik waarna ik hem bij zijn arm vast pak en naar mij kant oomdraai '''zal ik hier niet doen'' grijnst hij ''waar ben jij mee bezig ben je een bandiet ofs?'' negeer ik zijn opmerking en grijns ''iedereen moet zijn/haar plek kennen, niemand kan zo tegen mijn vrouw praten, oke?'' grijnst hij nog steeds als een gek ''heb ik jou om hulp gevraagd? ik heb allang al gezegd wat ik heb willen zeggen tegen die man, ik ben een volwassene vrouw oke. Een Chirurg, een dokter, ik kan prima voor mezelf opkomen, ik heb geen ouder nodig'' ''wil ik ook niet hoor'' ''mooi'' ''maar'' ''maar wat?--'' ''gewoon, heb je een probleem?'' ''ik heb geen probleem buiten jou!'' ''daar kunnen we helaas niks aan doen'' grijnst hij nog steeds ''inderdaad, helaas'' zeg ik waarna hij wegloopt.

Wat was dat? Wat bedoelde hij met die opmerking? Waarom kwam hij voor mij op? Sinds wanneer noemt hij mij zijn vrouw? Waarom bleef hij maar zo grijnzen? Zoveel vragen en zo weinig antwoorden ik snap het allemaal niet waarom doet hij opeens zo, wat is er in niet eens 24uur de tijd veranderd, was het allemaal een illusie die ik creëerde omdat ik hoopte dat Adnane toch wel een goed persoon kan zijn, was het allemaal een show? ik snap het niet.

-

''Adnane we moeten praten, het is belangrijk'' ''later'' zegt hij waarna hij zonder pardon ophangt, ongelofelijk leg ik mijn telefoon op mijn bureau neer waarna ik weer verder aan de slag ga met mijn werk.

Perspectief Adnane Mazroui;

''Er is een belangrijke zaak, kunnen we praten'' zeg ik tegen Siham, ''ja natuurlijk'' voordat er conclusies worden getrokken ga ik jullie uitleggen wie Siham is, weten jullie nog dat Aziz, de man in de gevangenis mij een adres gaf, die adres was dus van hem en zijn dochter Siham, Aziz is ondertussen ook uit de gevangenis. Siham is een advocaat en ik wil het hebben over de zaak van Haitam. 

-

''Het is wel raar dat Aanklager Haitam zo lang in de dagcel zit'' zegt Siham als ik het verhaal heb uitgelegd ''dus?'' ''dus het lijkt erop dat er gebruik word gemaakt van je broertje, Haitam de situatie waarschijnlijk is het niet zo een groot iets als we dachten'' ''en nu?'' "ik neem de zaak aan'' ''bedankt'' ''maar het kan lang duren, we moeten iemand van zijn famillie informeren'' ''geen probleem, dat regel ik'' zeg ik waarna ik wegloop en de dokter bel ''ja Adnane'' ''Dokter, wat je ook aan het doen bent stop ermee en kom naar Senna toe'' ''wat zeg jij nou weer Adnane? ik probeer met je te praten maar je hangt gewoon recht in mijn gezicht op, en nu dit'' ''ik zeg toch kom naar Senna, ik kom ook!'' 

Perspectief Fikria Benaisa/Mazroui;

Geiriteerd bijt ik op me wijsvinger waarna ik ophang ''Younes we gaan, je broer heeft het gecommandeerd, we gaan naar Haitam'' zeg ik waarna ik me stethoscoop op me bureau leg, me doktersjasje uit doe en me jas pak.

-

Bij Senna aangekomen zie ik Adnane op me wachten waarna ik naar hem toe loop ''wat is er aan de hand Adnane, is er een probleem? gaat alles goed met jou?'' ''ik moet senna-'' ''ik moet senna vertellen dat Haitam vast zit'' ''vandaar dat ik jou heb gebeld, zodat je bij mij zijde kon zijn tijdens het vertellen'' zegt hij waarna hij me recht in ogen aankijkt, verbaasd kijk ik hem aan. Wat is dit nou wat is er met hem vandaag? algauw herstel ik mezelf ''ja tuurlijk geen probleem, we vertellen het haar samen'' ''gaat het wel goed met jou? ben je naar Haitam geweest?'' zonder wat te zeggen knikt hij ''gaat het hem er heel slecht er aantoe?'' ''Haitam of de waarheid die hij naar me toe gooide?'' niet begrijpend kijk ik hem aan '''wat bedoel je?'' zonder wat te zeggen kijkt hij weg, omzich heen, algauw begrijp ik het, waarschijnlijk heeft Haitam wat dingen gezegd ''Haitam is enorm verdrietig Adnane, denk daar over na'' ''precies, verdrietig en gebroken. Maar toch heeft die gelijk in alles wat die zei'' ''jij bent black en ik ben white, jij zit in de donker, jij kropt alles in jezelf'' 

Aardig korte deeltje weer, en weer na een aardig lange tijd maar ik heb super druk met mijn examens, me telefoon was kapot en ik zat in quarantaine wegens teveel positieve leerlingen op school.

Maar goed ik ben terug met een deeltje en uiteraard wat vragen.

Wat denken jullie, wat is er met Adnane, vonden jullie dat hij overdreef met gedoe van Hamdaoui. Sinds wanneer noemt hij Fikria 'mijn vrouw?' Wat bedoelde hij met die opmerking? Was het allemaal voor de show, voor de buitenwereld?

Waarom wou Adnane Fikria aan zijn zijden tijdens het vertellen van Haitam tegen Senne? Wat denken jullie, is Adnane echt black, echt donker of heeft hij zijn echte zelf gewoon nog niet gevonden? Misschien moet hij genezen worden? Misschien doet hij zich voor als iemand die hij niet eens?

1640 woorden.