Black and white love

Deel 41

voel ik zijn grip op mijn kaak verlagen.
_______________________________________

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Met grote ogen kijkt hij me aan, hijgend kijk ik naar de bebloedende mes en mijn bebloedende handen, w-wat heb ik gedaan?

Ruw pakt hij me bij me hand en pakt hij mijn hand waar het mes nog in zit en zet hij het op zijn hart, met open mond kijk ik hem aan "Yallah, vermoord mij!" "Wat doe je! Laat me hand los" schreeuw ik huilend "maar je wilt me tot vermoorden?" Sist hij "als je het eenmaal start moet je het eenmaal afmaken dokter" zegt hij met glazige ogen, huilt hij nou?! "Yallah vermoord mij Yallah!" Schreeuwt hij "Nee!" Schreeuw ik "ben je bang?" Sist hij "wees niet bang Yallah! Vermoord mij!" Schreeuwt hij "Nee!" Schreeuw ik huilend "Yallah, vermoord mij! Nu!" Schreeuwt hij, "Nee! Stop! Stop!" Huil ik "laat los! laat los! Ik smeek je laat los" huil ik terwijl ik me hand probeer los te rukken "laat los!" Huil Ik waarna ik me los ruk en huilend de bebloedende mes op de grond gooi, huilend sluit ik mijn ogen "wat is er gebeurd? Wil je me niet meer vermoorden?" "Nee! Nee!" Schreeuw ik terwijl ik bang naar achter loop, niet bang voor hem maar bang mezelf....

"Nee, nee, ik had gewoon even een black-out nee!" Huil Ik "Nee nee!" Schreeuw ik "alles begint zo dokter, precies zo, je realiseert je niet eens wat het is" grijnst hij "wond, druk op je wond, druk op je wond" huil ik terwijl ik zijn hand op zijn wond neerleg.

Perspectief Adnane Mazroui:

Huilend loopt ze naar boven waarna de tranen over mijn wang rollen, hoelang ik niet heb gehuild?, 17 jaar om precies te zijn. Waarom ik huil geen idee?

Misschien omdat ik hier dood ga van de pijn, maar waarom opeens nu? hoevaak ben ik door een kogel geraakt? hoevaak ben ik gewond geraakt? Dit is mijn werk.

Terwijl de tranen over mijn wang rollen kijk ik denkend voor me uit, kan het zijn dat ik huil om het feit dat zei mij heeft gestoken? Kan dat? Is dat mogelijk? Nee tuurlijk niet!

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Gestrest zoek ik naar een emmer, als ik voetstappen hoor draai ik me geschrokken om "begin je je al te realiseren wie de echte jij is? Hoe gaat het? Je was bijna een moordenaar!" Grijnst hij terwijl hij naar mijn bloedende handen kijkt "bijna, bijna en je was de Black side ingestapt, bijna!" Sist hij waarna hij gevaarlijk dicht bij komt "je hebt je wel heel snel aangepast, iemand stapte gewoon op je staart en je werd een leeuw" zegt hij waarna hij me hand vast pakt "kijk, kijk goed!" De tranen rollen over mijn wang heen "je was bijna een moordenaar" lacht hij "Welkom in onze groep" zegt hij met een serieuze blik, geschrokken kijk ik hem aan "nu ben je een van ons" "ik moest jou gewoon gelijk vermoorden!" Schreeuw ik "ik moest gwn jou ader doorsnijden! Ik ben een dokter, een chireurg begrepen? Ik kon een moordenaar zijn maar ik heb het niet laten gebeuren!'' Schreeuw ik "het was op de buikholte! Daar kan je niet aan dood gaan! Yallah hier en doe het zelf! Je bent er toch al aan gewend!" Sis ik waarna ik hem een emmer met schoonwater geef en wat natte doekjes, net wanneer ik weg wil lopen pakt hij me ruw bij me middel "ontkennen is geen oplossing" fluistert hij in me oor. "Herinner je het je nog? Je hebt het geleerd door te leven" algauw voel ik de tranen opkomen "soms kan je niet jezelf kiezen" sist hij waarna hij me ruw los laat en me naar zich toe draait, met me kiezen op elkaar kijk ik hem aan "plotseling ben je in het duisternis gestapt" zegt hij terwijl hij gevaarlijk dicht bij komt met zijn gezicht, walgend kijk ik hem aan waarna ik huilend de trap naar benden op ren.

675 woorden

Het is jullie gelukt! Ben trots op jullie❤