Deel 33

1.2K 121 24
                                    

geïrriteerd stap ik in.
_______________________________________

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui :

Na een kleine ritje van 3/4 minuten worden we algauw tegen gehouden door de politie, algauw stopt hij "goedeavond , zou ik u rijbewijs mogen zien?" Vroeg de poltieagent zonder de man aan te kijken geeft hij zijn rijbewijs "wie is de jonge dame?" Vroeg de poltieagent, gauw richt ik mijn ogen op de politieagent.

Perspectief Adnane Mazroui: "mijn vrouw" antwoord ik zonder emotie, "er is een opmerking dat de auto gestolen is je moet meekomen naar de politiebureau" zegt de politieagent, met opgetrokken wenkbrauw kijk ik hem aan "wat bedoelt je? Ik heb deze auto al jaren en alle documenten kloppen, kijk maar goed" zeg ik ongeduldig "het plaatje dat ons is gegeven, past bij de beschrijving van de auto, als er iets verkeerds is zullen we dat op het politiebureau merken, kunt u nu uitstappen aub" zegt hij "Mevrouw jij ook" zegt de agent, algauw heb ik het door, "je broer zoekt voor problemen, dat weet je toch" zeg ik met gespande kaken "yallah kom" zeg ik waarna ik uitstap.

Perspectief Fikria Benaisia/Mazroui:

Aangekomen bij het Politie bureau:
" geen zorgen ik zal me mond houden, zoals je al zei" zucht ik "Adnane Mazroui , Fikria Benaisia" worden onze namen geroepen waarna we naar debalie toe lopen, "Fikria Benaisa, Mazroui" zegt Adnane, oogrollend kijk ik voor me uit "Fikria Benaisia!" Sis ik waarna ik hem aankijk, grijnzend kijkt hij me aan "Yallah Fikria" zegt hij.

"Kom binnen" zegt Tarik als we zijn kantoor binnenkomen " ik ga met jullie allebij apart praten" zegt hij met een woedige blik, zuchtend kijk ik Adnane aan waarna ik Tarik zijn kantoor verlaat.

Perspectief Adnane Mazroui:
"Schaam je lieve schoonbroer! T is niet bepaald beleefd, als je wou praten kon ik gewoon naar je huis toekomen" zeg ik terwijl ik tegenover hem ga zitten "Meneer Mazroui, jij hebt nog een lange weg te gaan om dat huis binnen te komen een handtekening is niet genoeg!"sist hij, lachend kijk ik hem aan, je moest eens weten... " Fikria is de herinnering aan mijn vader en mijn dierbare, een meisje van ons krijgen is niet gemakkelijk, eerst zal je eerlijk zijn, dan zullen we zien of je mijn zus waardig bent, kijken of je net als Fikria bent of niet" sist hij, lachend kijk ik hem aan "bid dat Firkia echt van je houd en je echt heeft gekozen, anders heb je nog niks gezien Adnane" zegt hij dreigend waarna hij een telefoontje pleegt "neem Meneer Mazroui naar kamer B1 mee en Firkia naar de kamer tegenover over hem"

Hoofdschuddend kijk ik hem aan, deze man denkt ik ben een aghyour, wat heb ik toch een grappige schoonbroer. Algauw word ik meegenomen door een van zijn agenten naar een veroorkamer het is hier nogal leeg en donker, er hangt maar een kleine lampje en er zit een kleine tafel in het midden met 2 stoelen, daar tegenover zie je een grote zwarte glazen raam die bedekt is, daar luisteren de agenten je af.

"Hiwa vraag wat je wilt zodat ik kan gaan" zeg ik verveeld "Ga zitten, geen haast laten we elkaar leren kennen" grijnzend neem ik plaats waarna hij tegenover mij plaats neemt.

"Laten we de liefdesverhaal van jou kant is horen" zegt hij waarna hij zijn armen over elkaar doet. "Ik zeg geen word als ik dat niet wil maar we zijn famillie geworden, ondanks alles je blijft de broer van me vrouw" "Vertel!" Ontbreekt hij mij "waar heb je fikria ontmoet?" "In Brussel, ik was daar voor zaken, we verbleven in het zelfde hotel en daar begon onze relatie"

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Broerlief, ik had het je 2jaar terug verteld weet je nog?" "Ik ging naar Brussel voor een kindje zijn operatie, herinner je het?" Hij knikt "daar heb ik Adnane ontmoet, we hebben een paar keertjes wat gegeten en toen realiseerde ik dat de vader van het kind die ik geopereerd had de werker is van Adnane"

Perspectief Adnane Mazroui: " dus je verteld me dat dit liefde op het eerste gezicht was hé?" Lacht hij " Laten we het 'het lot' noemen, schoonbroer." Zeg ik waarna ik achterover leun "het lot" herhaalde ik.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Adnane heeft me de gedurende operatie proces erg veel geholpen, daarna begonnen we meer contact te krijgen. We waren bijna elke dag samen maar daarna ging ik naar Dubai voor mijn studie (extra)"

Adnane Mazroui: "mijn telefoon was kapot, ik had overal naar haar telefoonnummer gezocht maar ik kon het niet vinden, ik ging naar het ziekenhuis waar ze werkte maar kon haar daar niet vinden.."

Fikria Benaisa/Mazroui: " ik bedoel, je zal denken 'het is gewoon bedrog, dit noem je geen liefde' dat is wat ik dachte, totdat we elkaar paar dagen geleden weer ontmoete na jaren.." zeg ik terwijl ik me haren naar achter gooi.

Adnane Mazroui: " Ik heb haar daar te huwelijk gevraagd, we zouden het onze famillie nog vertellen maar nadat mijn moeder erachter kwam  wou ze gelijk een bruiloft."

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:
"Ik wou het je vertellen broerlief, tuurlijk zou ik het niet verbergen! Maar het was zo onverwachts dat ik het niet kon, ik bedoel er zijn soms tijden dat we elkaar weken, maanden niet zien maar ik had nooit gedacht dat ik je zo zou breken broerlief, het spijt me!" Zij ik oprecht. "Wat droeg je de dag dat jullie elkaar ontmoeten?" Zegt hij waarna hij achterover leunt. Glimlachend pak ik zijn handen vast "die rode blousejurk met witte bloemen die je voor me had gehaald" zeg ik glimlachend.

Perspectief Adnane Mazroui: "een rode blousejurk met witte bloemen"

945 woorden.

Black and white loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu