Black and white love

Deel 63

"Waar was jij toen hè? Waar? Nergens! Zoals altijd!"
_______________________________________

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Welkom Ebru" glimlach ik naar Ebru die Mohammed groet, nadat ze klaar is neem ik haar mee "zorg dat niemand het door heeft oké, start wanneer de bruiloft start" fluister ik zachtjes waarna ik haar onopvallend de sleutel geef, zuchtend kijk ik naar Adnane die van de trap komt, hij heeft een zwarte Armani blouse aan met een zwarte lacost broek, like always, black..

Perspectief Adnane Mazroui:

Grijnzend kijk ik naar Fikria "hoe gaat het Weldhi?" Vraagt Mohammed "laten we zeggen dat het goed gaat" zeg ik zonder hem een blik te geven en naar Hassan toe loop "hiwa neef, wie had nou gedacht dat wij weer samen zouden zijn" lacht Hassan "pff, in sha allah geen verrassingen meer zoals deze broer" zucht ik "daar zijn ze" zegt hij waarna hij zijn pak goed strijkt "Yallah, laten we beginnen nu"

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Als Sarah en Hassan plaats nemen aan de bruidstafel geef ik een seintje aan Ebru waarna ze trap op loopt naar boven. Ik hoop dat het haar gaat lukken!

Perspectief Adnane Mazroui:

"Wie zijn de getuige" vraagt de officier "ohw! Helemaal vergeten!" Zegt Hassan paniekerig "uhm het kan Adnane en oom mohammed zijn" "mag ik de id's dan" "tuurlijk, maar mijn id zit in mijn kantoor, ik kom zo terug" algauw houd ik hem tegen "gerri, wacht, ik ga wel" zeg ik waarna ik de trap op naar boven loop naar zijn kantoor.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Als ik Adnane naar boven zie lopen ren ik gestrest naar de tuin waar ik hard op de raam klop "Ebru! Ebru! Adnane komt eraan!" Schreeuw ik "kom hier!" "het is dicht!" zegt ze paniekerig "ga naar de andere kant of verstop je!"

Perspectief Adnane Mazroui: met mijn wapen loop ik de kamer in, als ik een schaduw bij het raam zie schiet ik zonder genade. Met gespande kaken kijk ik voor me uit waarna ik nog 3 kogels schiet.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Geschrokken dijns ik naar achter waarna ik wegren, hij had met verdomme bijna geraakt! Oh god...

Paniekerig ren ik weg als ik nog 3/4 kogel geluiden hoor, snel verstop ik me in de bosjes die hier in de tuin zitten met grote ogen kijk ik naar  Adnane die met zijn wapen rondloopt, trillend kijk ik voor me uit.

"Oh allah help mij hier uit" fluister ik als ik nog paar schoten hoor en het licht door heel het huis uit valt.

Perspectief Onbekend:

Grijnzend kijk ik naar een foto van Fikria Benaisa, Adnane Mazroui en Mohammed el Mohamadi, die een verklaring geven.

"Goed je te zien Mohammed, allemaal Mohammed, allemaal zal ik ze van je afnemen, ik zal jou alle bitterheid laten lijden die in deze wereld bestaat Meneer al Mohamadi, van de grootste, tot de kleinste, van de buitenste tot de binnenste, om te beginnen begin ik bij jou schoondochter" "en dan bij jou zoon Adnane die je niet eens "zoon" kunt noemen, allemaal, een bij een zal ik ze van jou afnemen! Tot dat je hebt meegemaakt wat je mij hebt aangedaan ga je nergens naartoe  Mohammed" sis ik waarna ik de tablet uitzet "laten we gaan" zeg ik tegen mij chauffeur.

Perspectief Adnane Mazroui:

Als ik 2 gedaantes uit mijn ooms kantoor zie uitlopen met een pistool, loop ik er gelijk op af, maar tevergeefs het is Yassin en gerri "Adnane, Wheldi, gaat het?" "heb jij geschoten?" Vraag ik "ik heb de eerste 3 geschoten maar de rest kwam van buiten" zeg ik terwijl ik weer naar binnen loop "toen ik binnen kwam was de deur open en ik zag een schaduw bij het raam" zeg ik terwijl ik heen en weer loop.

"Laat iedereen beneden weten dat er niks is" zegt Mohammed tegen Younes die net binnen kwam "is het een dief?" vraagt yassin"een dief, op deze tijdstip? Terwijl het huis zo vol zit? Onmogelijk" Zeg ik terwijl ik nadenkend rondjes loop "misschien was het de schaduw van een boom" zegt yassin "misschien"

"Wat is er gebeurd?!" Vraagt Fikria die binnen komt rennen.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Met ingehouden adem kijk ik naar Adnane die met een zaklamp heen en weer schijnt. Als hij met Mohammed en Yassin naar binnenloopt neem ik mijn kans en loop ren ik van de andere kant weer naar binnen waarna ik naar Mohammed de kantoor in ren.

"Wat is er gebeurd" vraag ik zo niet-wetend-mogelijk "oké benthi niks aan de hand" zegt mohammed "er werd geschoten" zeg ik buiten adem "ik zei niks aan de hand, Yallah laten we naar beneden gaan en deze bruiloft beëindigen" zegt hij waarna hij zijn id pakt en met Younes naar benden gaat.

Als ik een telefoon hoor afgaan, kijk ik paniekerig voor me uit waarna ik doe alsof het de mijne is "hallo" gelukkig is die van Ebru gestopt "ja lieverd, maar je moet slapen zodat je beter word, Yallah ga maar slapen oké?" als Adnane achter mij komt te staan voel ik mezelf trillen, geschrokken zet ik een stap naar voren als hij een blaadje uit mijn haren pakt, shit!
"Yallah lieverd, ga maar slapen ja, slaaplekker" zeg ik waarna ik ophang, met knikkende benen kijk ik Adnane aan "eruit" zegt hij , geschrokken kijk ik hem aan waarna ik hem voor een lange tijd aanstaar en het kantoor uitloop. Oh my allah zal hij het weten? Oh god waar zijn wij aan begonnen...

930 woorden, damn wat een drama, wie is onbekend? Bijna en Fikria en Ebru waren dood....