Black and white love

Deel 71

ik Fikria Benaisia ga Adnane Mazroui's leven redden, ik ga mijn grootste vijand weer een leven gunnen...
_______________________________________

Perspectief Haitam Mazroui:

"Yallah Wheldi eet je ontbijt dan gaan we voetballen ja" zeg ik waarna ik het autootje van hem afpak die Adnane ooit voor mij heeft gemaakt en de tv aanzet.

"Gelieve kijkers, we hebben breaking nieuws de beroemde zakenman Mohammed Al Mohamadi's neefje Adnane Mazroui is vanochtend geschoten" geschrokken laat ik het autootje vallen "het eerste informatie dat we hebben over het ongelukje is dat het in een huisje in een bos is gebeurd, hij ligt nu in het ziekenhuis die jullie hier achter mij zien, ik wil nog iets mededelen, de chirurg die de operatie gaat doen is Fikria Benaisa Mazroui, als je benieuwd bent wie Fikria Benaisa Mazroui is, Firkia Benaisia Mazroui is Adnane Mazroui's vrouw, ze zijn pas getrouwd wat een grote verrassing was voor heel Benelux" trillend pak ik het autootje van de grond waarna ik naar mijn kamer toe loop.

"Alhamdullilah, hij leeft nog" zegt mijn vrouw waarna ze naast mij komt zitten en me hand vast pakt "ga je naar het ziekenhuis? Als je wilt ga ik mee" "nee" "wat bedoel je nee? ga je niet?" "ik ga niet" "hoebedoel je 'ik ga niet' Haitam!" "ik ga niet Senna!" "Haitam het is jou broertje" "alleen op papier ja" "oh echt? Maar je lijkt nogal verdrietig voor een broer alleen op papier" "nee, ik ben niet verdrietig, alleen een beetje verrast" "is het goed om te liegen als een advocaat Haitam?" "ik lieg niet Senna" "klopt je liegt niet tegen mij maar tegen jezelf"

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Het is te riskeerend" zegt een van mijn collega's "je hebt gelijk" zegt een andere "ik ga deze operatie doen, ik moet het doen" "we moeten eerst zijn famillie informeren" zegt Adil "ik ben zijn vrouw" "dus je keurt de operatie goed?" "ja" "mevrouw Benaisia, nogmaals de operatie is veel te riskeerend" "ik moet deze operatie doen Adil!" Sis ik "oké dan, we beginnen" "schaar" zeg ik tegen mij assistent, oké Fikria focus je op je werk! Gefocust probeer ik de kogel eruit te krijgen "watje!" zeg ik tegen mij assistent waarna ik me linkerhand uitsteek, met het watje en beetje alcohol probeer ik het bloed te deppen.

Perspectief Tarik Benaisia:

Als ik mijn auto uitstap zie ik Ebru al voor het ziekenhuis staan "Ebru, wat is er aan de hand?!" "ik weet het niet, ik zag het net op de tv" "is er al nieuws over meneer Mazroui, kunt u wat zeggen meneer Benaisia!" Zuchtend trek ik Ebru de ziekenhuis in."Waar zit Adnane Mazroui" vraag ik aan de balie "Adnane Mazroui word geopereerd nu je kunt boven bij D4 wachten"

4 en half uur later:

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Geschrokken kijk ik naar het piepende apparaat, het luide gepiep galmt door mij oren, 0-0-0 geeft het apparaat aan. "Wat is dit, Adnane! Adnane!" schreeuw ik paniekerig "we verliezen de patiënt mevrouw Benaisia"

Perspectief Adnane Mazroui:

Uitgeput leg ik de zware dozen neer waarna ik naar water zoek, met grote ogen loop ik naar het kraantje met water, als er een paar druppels uitkomen wil ik er wat van drinken totdat ik mijn vader zie, "beba(papa)?" vraag ik ongelovig, met een verwarde blik kijk ik naar mijn vader die zijn handen wast bij de kraan die opeens veel meer water uitgeeft, "zijn de dozen zwaar?" "ja beba" met grote ogen kijk ik naar mijn vader die de doos opent het is leeg? "Wheldi het is leeg" "heb je mij vergeven papa?" "voor wat moet ik jou vergeven?" lacht hij "je zei altijd 'Je zult wreed zijn, zolang je maar van het slechte afbent' ben ik nu de slechte?" vraag ik terwijl de tranen over mijn wang rollen "bijde klopt niet Wheldi" zegt hij waarna hij op me afkomt lopen "mijn zoon, deel jou brood met degene die jou in de handen aankijkt, deel jou respect met degene die jou in de gezicht aankijkt, deel hart met degene die jou met liefde aankijkt" zegt hij terwijl hij met zijn vinger op mij hart tikt "stop nu met deze lege dozen te dragen, yallah word nu wakker en keer terug" "ik ga met je mee papa" "nee Wheldi, er zijn nog mensen die op je wachten, vooral zei" "wie?" Zeg Ik waarna ik me omdraai verward draai ik me weer terug naar mij vader om als ik niemand zie, maar mijn vader is weg, ik ben hem weer verloren.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazorui:

"Hij is terug!" Zegt Adil, tevreden kijk ik naar de kogel die eruit is waarna ik het bloed dep en zijn wond dicht hecht. Als ik mijn werk heb gedaan staar ik nog voor een lange tijd naar Adnane waarna ik de operatie kamer verlaat.

Perspectief Haitam Mazroui:

Twijfelend kijk ik naar het ziekenhuis, als ik Nisrine huilend het ziekenhuis zie lopen ren ik zonder twijfel het ziekenhuis in "Adnane!" Als een gek ren ik de trap op naar boven op een afstandje kijk ik naar Fikria die mij moeder zit te gerust te stellen "het gaat goed met Adnane" glimlachend kijk ik voor me uit, alhamdullilah broer alhamdullilah! Glimlachend loop ik de ziekenhuis uit.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazorui:

Als ik de wachtkamer inloop zie ik alleen Mohammed en Rania nog zitten "Fikria!" "het gaat goed met Adnane" stel ik haar gerust, als ze mij in een knuffel trekt laat ik het maar even zo "alhamdullilah!" huilt ze waarna ze mij loslaat "je hebt mij de wereld gegeven, de wereld!" glimlacht ze "beterschap" zeg ik dan maar, als Adnane uit de operatiekamer komt en naar zijn kamer word gebracht blijf ik alleen over, zuchtend loop ik naar de rustkamer waar ik Ebru zie liggen "Fikria!" "Wat is er gebeurd, ik hoorde het van de tv" vermoeiend ga ik op de bank zitten "Ebru ik ben moe, laat me beetje slapen" "isgoed lieverd, ga maar liggen" zuchtend leg ik mijn hoofd op de kussen neer en sluit ik mijn ogen.

Geschrokken word ik wakker als ik allemaal flasbacks krijg, toen hij me hoofd dekte toen ik bijna geschoten werd, toen ik die deur dicht probeerde te duwe, toen hij me hand vast pakte, die geluid van het geschot toen hij werd geschoten, toen zijn hart stopte tijdens de operatie.

"Adnane!" Fluister ik waarna ik in huilen barst "Fikria?" "Oké lieverd, rustig aan het is over" zegt ze terwijl ze over me rug wrijft "ik denk dat je een nachtmerrie hebt gezien" "k-kan je mij een glasje water geven" dankbaar kijk ik haar aan als ze me een glasje water geeft waarna ik het in een keer opdrink "gaat het?" "het gaat wel lieverd het gaat, ik had alleen een nachtmerrie" stel ik haar gerust.

Zuchtend kijk ik naar Mohammed en Rania die slapen, Rania die slaapt op zijn schouder en Mohammed die zit tegen de muur aangeleund, zuchtend loop ik naar Adnane's kamer waarna ik hem voor een lange tijd aanstaar en zijn ogen chek, goed. Na zijn ogen te cheken kijk ik zijn hart ritme met mijn ene hand op zijn borst en een hand op zijn hart luister ik naar zijn hart, voor even sluit ik mijn ogen en blijf ik verlamd staan waarna ik naar de mijne luister die veel te snel gaat, "Fikria" hoor ik Ebru's stem geschrokken draai ik me om "ik luisterde even naar zijn hart en ademhaling maar er is niks aan de hand" zeg ik snel waarna ik zijn kamer verlaat.

What's wrong with Fikria, en wat was die droom van Adnane wie was "zei"

1275 woorden