Black and white love

Deel 40

door zijn hart heen.
_______________________________________

Perspectief Adnane Mazroui:

Net wanneer hij wou praten gaat er een kogel recht door zijn hart, even kijk ik hem geschrokken aan waarna ik me algauw herstel what the fuck?! Wie was dat? Met een verwarde blik kijk ik om me heen waar ik een gedaante zie wegrennen algauw zet ik het op renen, als ik diegene uit het oog ben pak ik de laptop en ga ik op het randje van het dak te ras staan en geniet ik even van het uitzicht waarna ik denkend voor me uitkijk.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Wassima zo iets is onmogelijk! Tuurlijk zal ik die operatie doen!" Zeg ik glimlachend, algauw komt haar glimlach op mijn telefoon tevoorschijn "ik heb het je beloofd Wassila en na je operatie ga ik die ballon voor je kopen ja?" Zeg ik terwijl ik haar een knipoog schenk "maar ze zeiden dat je getrouwd bent en dat je niet meer komt, je hebt je werk verlaten, je man is rijk" zegt ze verdrietig "Wie heeft je dat verteld Wassila? Dat is helemaal niet waar, ik ben getrouwd maar ik blijf werken" stel ik haar gerust "ik zal komen en jou operatie doen, ik heb gewoon een kleine vakantie genomen" "wanneer kom je dan?" Glimlacht ze "Kijk habiba, over een paar dagen krijgen we je uitslag en dan handel ik alles zo snel mogelijk af, ja?" "Vergeet dit niet Wassila, er is niks dat mij kan stoppen om die operatie voor jou te doen, vergeet dat niet, haal het niet uit je gedachtes ja habiba? Ik hou heel erg van jou Wassila, doe de groeten aan de kindjes daar oké?" "Oké is zal het zeggen, beslama, ik vertrouw jou" zegt ze waarna ze me een kus stuurt en ophangt.

Ik moet een manier vinden om die operatie te doen!

Perspectief Adnane Mazroui:

"Hier" zeg ik waarna ik de laptop op mijn oom zijn bureau gooi "heb je erin gekeken?" Hoofdschuddend kijk ik hem aan "Waarom zou ik?" "Dat is mijn jongen!" Zegt hij trots "je hebt mijn leven gered weldhi en kon je vinden wie Adams baas is?" "Nee net voordat hij wou praten werd er een kogel door zijn hart geschoten" "kifesh wie was het?" "weet ik nog niet" hij knikt "geen zorgen we komen er wel achter, bedankt mijn zoon!" Zegt hij waarna hij zijn handen op mijn schouder legt, "geen probleem" zeg ik waarna ik een stap naar achter zet. "Ik ga" zeg ik waarna ik zijn kantoor verlaat.

Perspectief Tarik Benaisia:

Zuchtend loop ik een oude vriend van mijn vader zijn kantoor in "ah Tarik kom binnen" zegt hij waarna ik tegen over hem plaats neem "hoe gaat het Tarik?" vraagt hij "alhamdullilah maar gerri je weet waarom ik hier ben, heb je goed nieuws? vertel mij is over Haitam Mazroui" "Ik heb alles wat je wilt weten" "vertel wie is zijn familie" "zijn vader is Nassim Mazroui, zijn moeder Rania Mazroui, zijn zusje Ghizlan Mazroui" zegt hij waarna hij een slokje van zijn glasje water neemt die op een zijn bureau lag "oja zijn broer is Adnane Mazroui" met grote ogen kijk ik hem aan "wie zij je?" "Zijn broer, Adnane Mazroui"

Woedend loop ik zijn kantoor uit.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

Als ik de telefoon van het appartement hoor afgaan sta ik verward op neem "Mevrouw Mazroui er is iemand voor u" zegt de man die altijd beneden bij de balie zit, verward kijk ik voor me uit "geef maar" algauw hoor ik een manen stem "Fikria, we moeten onmiddellijk praten!" Hoor ik Souhail zijn stem, wacht wat Souhail?! "S-souhail" stotter ik "waarom ben je gekomen?" "hoebedoel je 'waarom ben je gekomen' je bent mij een verdomme verklaring schuldig!'' Schreeuwt hij, "je weet toch wat er aan de hand is wat kan ik nog zeggen" "kom naar beneden en vertel het in mij gezicht dan!" Schreeuwt hij "Souhail asjeblieft ga!" "Luister Fikria als je nu niet naar beneden komt wollah ik zet hier hele scène ik zweer het je! Ik wacht hier!" Zegt hij waarna hij ophangt, zuchtend hang ik de telefoon weer op en doe ik mijn jas en schoenen aan, snel veeg ik mijn tranen weg, oh my allah sta mij bij!