Black and white love

Deel 109

''waarom? omdat jij niet wilt dat ik ga denken daar iets tussen ons begint, dat er een wij is. Jij bent hier bang voor maar dat hoeft niet, ik zal dat niet denken, het gene waarvoor jij bang bent zal niet gebeuren''
_______________________________________

Perspectief Fikria Benaisia/ Mazroui;

geschrokken kijk ik hem aan als hij opeens een scherpe bocht maakt en de auto stopt ''klopt ik ben stil ,ik ben stil omdat Haitam een moordenaar is geworden om jou leven te redden, heb je mij gehoord?! hij zit nu in de gevangenis!'' schreeuwt hij als een gek ''we gaan nu naar zijn vrouw en kind en je gaat helemaal niks tegen haar zeggen!'' sist hij waarna hij wegscheurd.

Met gemengde gevoelens kijk ik voor me uit, wat bedoelde hij? probeerde hij te zeggen dat het mijn schuld is? dat het mijn schuld is dat zijn broertje een moordenaar is? dat het mijn schuld is dat hij nu in de gevangenis zit? dat het mijn schuld is dat zijn vrouw en zoontje nu zonder vader/man thuis zitten?

Wat zijn intentie ook was, het was hem aardig gelukt, gebroken keek ik uit de raam...

Volgende ochtend;

Lachend zwaai ik naar Senna en Wassim, gistermiddag heeft Adnane mij zoals jullie al weten naar hun gebracht en ben ik daar gaan logeren. Waarna Wassim en Senna weer naar huis lopen loop ik naar de auto waar Adnane op mij zit te wachten en stap ik de auto in ''heb je iets gezegd'' is het eerste wat hij zegt ''Ja, ik heb alles verteld, ik heb gezegd dat haar man door mij een moordenaar is en door mij in de gevangenis zit. Kijk wat voor vragen je steld'' ''je kon ook gewoon zeggen dat je niks hebt gezegd'' sist die ''al had je mij niet gewaarschuwd gister ik had het nooit gezegd, mensen expres pijn doen is niks voor mij'' ''mooi, goedzo''

Perspectief Adnane Mazroui;

Thuis aangekomen stap ik gelijk de auto uit en loop ik zonder pardon weg, het huis in. In een keer klap ik de deur van mij ooms kantoor open ''wie is die advocaat die je hebt gevonden'' ''een van de beste, maak je geen zorgen hij krijgt Haitam eruit zodat die ons weer erin kan krijgen'' ''ik maak me zorgen Gerri, ik maak mij over heel wat dingen zorgen'' ''luister Adnane, jij bent de enigste die me boeit, of je nou iemand vermoord, of je trouwt, of je kinderen krijgt maakt mij niet uit. Het enigste wat ik van jou vraag is om aan mij zijde te blijven'' ''luister gerri, wij moesten nog praten over Sharaf. Die Ebru was al die tijd onder jou toezicht, en jij wist helemaal niks?'' ''Ebru was een verrader, dat is het enigste wat ik weet'' ''ik weet ook 100% zeker dat Sharaf Ebru op mij had afgestuurd, soms kunnen we eenmaal niet zien dat de dichtstbijzijnde mensen hun grootste vijand is of hun grootste probleem is'' ''dit heb je heel goed gezegd gerri'' ''ik snap je implicatie, je denkt nog steeds dat ik er allemaal achter zit, wat moet ik doen om jou te overtuigen Adnane. Denk je echt dat ik achter al het werk van Sharaf zit?'' ''Sharaf is dood, z'n dochter ook toch? we zullen zien wat er vanaf nu allemaal gaat gebeuren'' zeg ik waarna ik zijn kantoor verlaat en naar boven loop.

Als ik mijn kamer inloop zie ik de dokter omgekleed en al ''ik ga naar werk'' eventjes kijk ik haar aan ''Younes gaat mee'' zeg ik waarna ik naar het bed loop en me jas daar op neer leg ''en waag het om mij nog een keer aan te raken'' geschrokken staar ik voor me uit waardoor ik eventjes verlamd, met me rug naar haar toegekeerd sta. Snel herpak ik me zelf weer ''maak je geen zorgen, dat gaat niet meer gebeuren'' zeg ik waarna ik richting de badkamer loop ''mooi, laten we het houden bij ons gevangenis leventje'' ''dat was ook de deal'' ''mooi'' zegt ze waarna ze de kamer verlaat en ik de badkamer inloop.

Met gespande kaken kijk ik naar mezelf in de spiegel waarna ik flasback krijg van paar dagen geleden, je hebt dit allemaal aan jezelf te danken Adnane, Jij hebt het met je eigen handen verpest, maar het is voor haar best wil...

Perspectief Fikria Benaisia/ Mazroui;

''Fikria, Meneer Hamdaoui roept je naar zijn kantoor'' zegt Hafsa een collega van mij ''isgoed'' Menneer Hamdaoui is de baas van mijn team, hij is dus eigenlijk mij baas. Mohammed Mazroui is de baas van elk medewerker hier maar Hamdaoui is mijn leidinggevende en opdrachtgever.

''Je ziet er moe uit'' zegt Hamdaoui als ik plaats neem op de grijze stoel tegenover zijn stoel ''het gaat goed met mij'' ''Ebru heeft ons allemaal geschokeerd'' komt hij met de deur in huis ''het was jou beste vriendin, ik zie wat je meemaakt'' ''het is inderdaad hard meneer, maar ik moet er overheen komen'' ''luister Fikria, je huwelijk, wat je hebt meegemaakt met Ebru heeft je vast moe gemaakt, je komt ook nauwelijks naar werk, ik dacht misschien-'' algauw kijk ik hem met een hele andere blik aan ''misschien wat? wilt u mij ontslaan?'' ''nee natuurlijk niet, ik zou zo een getalenteerde chirurg en dokter nooit willen verliezen maar-'' ''maar wat? Meneer wat probeert u te zeggen? is er iets of iemand dat u bang maakt?'' ''dit zijn harde beschuldigingen Fikria" ''vindt ik ook'' ''laten we het gesprek hier beëindigen" zegt hij waardoor ik opsta ''luister meneer Hamdaoui ik heb mij leven aan mijn werk gewijd, en dit zal ook voor altijd zo blijven, ik hoop dat ik het wat duidelijker heb kunnen maken'' woedend loop ik de gangen door waarna ik Mohammed El Mohammadi probeer te bereiken wat niet lukt ''verdomme neem is op!'' algauw komt Younes achter me aan hollen ''wat is er'' ''we gaan!'' sis ik waarna ik me kantoor inloop. me dokter's jasje ophang en me jas pak ''waar gaan we naartoe?'' '''naar Mohammed, ik bel hem maar hij neemt niet op, bel hem en kom er achter waar hij is!'' ''Oke maar-'' algauw kap ik hem af ''mooi'' zeg ik woedend waarna ik naar de auto toeloop, ik ben woedend! ik ben helemaal klaar met Mohammadi de spelletjes, eerst probeert die me te vermoorden en nu probeert hij mijn werk van me af te nemen! Maar zolang ik Fikria Benaisia heet zal hem dat niet lukken, mijn werk is iets wat ik enorm koester, mijn werk is iets wat mij dichtbij mijn vader houd, iets wat mij schuldgevoel doet verminderen, ik kan dat niet van mij laten afnemen.

Ben ik weer, korte saaie deeltje maar goed beter dan niks toch?

Wat denken jullie. Waarom doet Adnane steeds zo? Wat bedoeld hij met "het is voor haar eigen best wil" denken jullie dat het Adnane pijn deed toen Fikria zei dat hij van haar moest afblijven? Zal hij weer normaal doen?

Wat denken jullie heeft Mohammed El Mohamadi Fikria proberen te ontslaan? Waarom?

1170 woorden