Black and white love

Deel 96

die kan ik op dit moment gewoon niet beschrijven....
_______________________________________

Perspectief Fikria Benaisia/ Mazroui:

"Adnane ga je iets tegen je vrouw zeggen of moet ik iets over jou zeggen?" "nu ben ik wel benieuwd vertel" "ga weg dokter!" "Adnane alsjeblieft, Meneer el Mohamadi heeft iets te zeggen over jou laat het hem zeggen ik ben benieuwd" "Meneer el mohamadi kan je mij het verschil vertellen tussen de waarheid en een leugen vertellen? Wat voor leven voorzie jij aan je famillie?" "ik zei eruit!" Zegt Adnane "zover ik kan zien kan je je vrouw niet laten luisteren naar jou Adnane" "ik zei eruit!" sist adnane opeens boos waardoor hij me ruw bij me arm pakt en me mee sleurt "adnane niet doen" "eruit zei ik!" sist hij boos waarna hij me uit mohammed zijn kantoor gooit en de deur achter hem doet "Adnane!" schreeuw ik boos waarna ik op de deur begin te kloppen "Adnane vertrouw hem niet!" "Fikria?" geschrokken draai ik me om waardoor ik oog in oog met Rania kom te staan "benthi wat is er waarom schreeuw je?" "hoe kan jij als de vrouw die de oorzaak van dit alles is mij dit vragen?!" "wat bedoel je, praat duidelijk" "wat voor harteloze mens ben jij wat voor moeder ben jij?!" Schreeuw ik woedend "als het om ghizlan-" "ik heb het niet over ghizlan! Ik heb het over Adnane!" "Adnane?" vraagt ze verward "ja Adnane! Jij hebt je zoon al deze jaren in een leugen laten leven, hoe kon je jou bloedeigen zoon in een leugen laten leven hoe?!" "zijn oom is zijn vader, zijn vader!!" Sis ik. Lijkbleek kijkt ze me aan "hoe kan je zo harteloos zijn? Had je dan geen enkele spijt of medelijden tijdens het liegen?! Hoe kon je in slaap vallen met het feit dat jij de vader van je zoon hebt afgepakt?!" "Benthi alsjeblieft laat mij alles uitleggen dan kan je zeggen en denken wat je wilt" zegt ze terwijl ze me arm vast pakt, ruw ruk ik mezelf van haar los waarna ik met tegenzin met haar meeloop.

Perspectief Adnane Mazroui:

"Tuurlijk weet jij niet wat er allemaal gebeurd thuis, je bent nooit thuis" begint gerri weer "ik geef je helemaal gelijk, maar heb je je nooit afgevraagd waarom? Altijd wel een avontuurtje door jou, of ik moet de dokter redden of me zusje, maar waar was jij?" sis ik waarna ik hem lachend aankijk "oja ja, jij was bezig met zaken toch? Hiwa hoe is werk? Hoop dat er geen problemen zijn" "Sarah is weg, het huis zit vol met problemen, onze famillie valt uit elkaar en het boeit je niet eens?!" veranderd hij van onderwerp "denk je echt dat het mij boeit dat Sarah uit huis is ofs? Heeft zij geen man?" geïrriteerd kijkt hij me aan "ze heeft een man, waarom stress je dan? Let op jou eigen problemen gerri, bemoei je niet teveel met andere mans zaken" "je bent veranderd adnane, en dat is ook een van mijn problemen, dit is niet de oude adnane die ik ken!" Geïrriteerd kijk ik hem aan "ben deze bullshit wel zat nu, telkens kom je met dezelfde nonsense, ik ben gewoon rustig nog die adnane die jij hebt groot gebracht hoor, als je ergens twijfels over hebt moet je dat gewoon zeggen" "nou en of of ik twijfels heb" "praat dan" "je hebt helemaal geen balans meer in je leven sinds Fikria jou leven is binnen getreden" "je hebt wel gekke obsessie met die dokter hé" "iedereen ziet hoe deze meid jou veranderd Adnane! behalve jij! Is dit wie jij echt bent? Luister als dit het enigste is wat je mij kunt geven kan ik het prima alleen afmaken, maar laat mij dat wel weten!" "Laten we Fikria vergeten, of je van haar houd, of haar als je vijand naast je houd dat boeit mij allemaal niet meer. Fikria is niet het onderwerp, het onderwerp is dat Fikria jou scheid van je famillie, en het ziet eruit alsof jij al een keuze hebt gemaakt" sist hij, met gespande kaken kijk ik hem aan. Ik heb alles behalve een keuze gemaakt gerri, hoe kan ik een keuze maken als ik niet eens de vrijheid heb om een keuze te maken?....

Perspectief Fikria Benaisia/ Mazroui:

"Ik heb enorm veel meegemaakt benthi, ik heb enorm veel zondes om mijn nek hangen om mijn kinderen veilig te houden. Ik heb geleerd om stil te zijn" "ben je voor de belang van je kinderen stil gebleven?" "niet alleen voor hun belang, voor hun veiligheid, voor een normale leven" "Mevrour Mazroui, je hoeft niet stil te zijn voor de belang/veiligheid van je kinderen. Jij hebt Adnanes leven verpest dat besef je wel toch? Als Adnane achter de waarheid komt wat verwacht je dan? Zal jij je dankbaar zijn? Ik denk van niet" "luister benthi, je hebt naar mijn verhaal geluisterd, dankjewel daarvoor. Je hebt dingen gehoord oké, Mohammed is Adnane's vader, waar je het hebt gehoord, hoe je het hebt gehoord doet er niet toe. Ik wil jou alleen een vraag stellen" zuchtend kijk ik haar aan, er heerst een dodelijke stilte "ga je het aan Adnane vertellen?" juist ja, daar wachtte ik al op "iedereen heeft zijn/haar verhaal, sommige zijn na de geboorte gelukkig met hun kind, en sommige zijn hopeloos zoals mij" "goeie pleidooi" niet begrijpend kijkt ze me aan waarna ik haar lachend aankijk "wat ik probeer te zeggen is dat je een hele goeie pleidooi hebt gevonden om je zondes te verbergen, Mevrouw Mazroui je houd jezelf alleen maar voor de gek hiermee, mij kun je niet voor de gek houden, want weet je wat mijn gedachtes hier over zijn? Er is altijd een weg om hier doorheen te komen maar jij hebt gekozen wat bij jou past, jij hebt je zoon opgegeven voor geld en macht, jij hebt je zoon zijn leven verpest" "het boeit mij niet of je mij gelooft of niet, ik vraag jou alleen een ding. Ga je dit tegen adnane zeggen of niet? Ga je mijn zoon's leven overhoop zetten of niet?" "mijn antwoord is al duidelijk mevrouw Mazroui dus deze vraag is niet nodig, je verleden is geen mooie verleden dat begrijp ik maar tot mijn mening zijn die zondes die jij met je meedraagt al groot genoeg om er nog een te verbergen" "misschien verberg ik die zondes niet voor mezelf maar voor Adnane?" "je hoeft dit niet te doen mevrouw mazroui, waarom doe je dit omdat je bang bent?" "Benthi, er is niks om bang over te zijn, adnane zal nooit veranderen als het onderwerp om mij gaat, hij zal mij altijd met haat aankijken en mij nooit 'mama' noemen, maar je beseft toch wel dat hij nog steeds om zijn 'vader' nassim rouwt? Hij denkt dat nassim zijn vader is, denk goed na benthi, als hij erachter komt dat Mohammed zijn vader is wat denk jij dat er gaat gebeuren?"denkend kijk ik voor me uit "wat gaat er met Ghizlan gebeuren? Wat gaat er met Haitam gebeuren? Stel je eens voor dat jou dit zou overkomen, stel je voor dat jij en Tarik niet dezelfde vader hebben, zal jij de moed hebben om hem dat te vertellen?" Geschrokken kijk ik haar aan "denk heel goed na benthi, denk goed na over wat jij allemaal kapot zal maken, Adnane zal nooit een zoon-vader band krijgen met Mohammed, hij zal alleen Nassim, ghzilan en haitam verliezen"

-

Als een gek loop ik door de lege gangen heen, op deze manier heb ik er niet naar gekeken, ze heeft gelijk, Mevrouw Mazroui heeft gelijk ik zal zoveel kapot maken, ik zal zoveel mensen van hem afpakken, die recht heb ik niet, die recht heb ik niet! Hoe graag ik het ook wil, hoe graag ik ook wil dat hij zal meemaken wat ik meemaak ik kan en mag dit niet doen!

"Stel je eens voor dat jou dit zou overkomen, stel je voor dat jij en Tarik niet dezelfde vader hebben, zal jij de moed hebben om hem dat te vertellen? denk heel goed na benthi, denk goed na over wat jij allemaal kapot zal maken, Adnane zal nooit een zoon-vader band krijgen met Adnane, hij zal alleen Nassim, ghzilan en haitam verliezen"

Als ik mijn kamer inloop loop ik rechtstreeks naar de douche waar ik mijn gezicht even met koud water was en me opfris, als ik de badkamer uitloop ga ik even op het bed zitten en kijk ik dood voor me uit, je gaat niks zeggen Fikria, hij moet er zelf achterkomen! Ruw veeg ik mijn tranen weg waarna ik opsta.

-

"Adnane" roep ik als ik hem de trap af zie gaan "Adnane wacht even" als hij stopt met lopen loop ik snel de trap af en ga ik tegenover hem staan "kan ik iets van je vragen?" "natuurlijk dokter" "kan je mij naar mijn vader brengen?" Als hij me met een blik die ik niet kan plaatsen aankijkt verbreek ik de stilte "ik mis hem" zeg ik met glazige ogen "kom"

Wat bedoelde Adnane met "hoe wil je dat ik een keuze maak als ik niet eens de vrijheid heb om een keuze te maken" ??

Jullie hebben voor het eerste een andere kant van Rania gezien wat denken jullie?.. Fikria is -voorlopig- van plan niks te vertellen wat denken julie moet ze het wel of niet vertellen? Wat gaat er allemaal gebeuren....

I know saaie deeltje maar er komt hierna nog een deeltje! Btw bedankt voor alle lieve berichtjes en jullie support op me vorige post! Ben blij te horen dat er ook nog mensen zijn die ik WEL blij kan maken.

1615 woorden