Deel 20

1.4K 135 15
                                    

''ik bel je over een paar dagen kisses Fikria'' lees ik hard op.
_______________________________________

Perspectief Tarik Benaisia: ''waarom appt ze me op iemand anders de telefoon'' ''waarom belt ze ons niet en verteld ze dat Dilara?" schreeuw ik ''dit kopt niet als zoiets gebeurd moet ze toch toestemming krijgen van het ziekenhuis?" zegt ze ''en ze zal het tegen je zeggen als dat zo was'' ''het word steeds raarder'' zeg ik waarna ik de ziekenhuis inloop.

Perspectief Fikria Benaisia: ''Hassan, ik ga douche ja laat niemand deze kamer in oké?'' zeg ik terwijl ik tegen de deur aanleun zodat hij me goed hoort ''isgoed geniet ervan sis'' zo stil mogelijk loop ik naar de raam, tuurlijk ga ik niet douche!

met een paar dekens in me handen loop ik de balkon in waarna ik de dekens op het dak neer leg en erop klim als ik er op sta pak ik de dekens en houd ik me aan een muurtje vast snel knoop ik alle dekens aan elkaar waarna ik de helft naar beneden gooi en de andere helft maak ik vast aan het muurtje voorzichtig hang ik aan de zelfgemaakte touw van dekens als de touw los raakt val ik hard naar benden ''AUUUUWW'' 

Perspectief Rania Al Mohamadi: Als ik samen met mijn dochter in de tuin zitten horen we een luide geschreeuw geschrokken draaien we ons om ''wat was dat iemand schreeuwde?" zegt ze paniekerig ''het was vast een vogel'' zeg ik ''doe niet zo belachelijk het was duidelijk een vrouwelijke stem'' zegt ze terwijl ze om haar heen kijkt als de medewerkster met me koffie aankomt lopen vraag ik haar rond de tuin te kijken wat dat was ''laten we hopen dat onze bruid niet uit de balkon is gesprongen'' ''geen zorgen mama als ze vandaar sprong is ze nu denk ik dood of heeft ze alles gebroken'' zegt ghizlan. 

Perspectief Fikria Benaisia: huilend zit ik op de grond pijnlijk zit ik aan me knie die helemaal bloed oh my allah ik ga dood van de pijn als ik voetstappen hoor sta ik geschrokken op en pak ik snel mijn dekens waarna ik me achter een boom verstop ''wie is daar'' hoor ik een vrouwelijke stem als er een kat komt hou ik opgelucht adem geschrokken en vloekend loopt ze weg gelijk sta ik weer op en kijk ik vanuit het hek of iemand er is als ik een bewaker zie langs lopen ren ik voor me leven pijnlijk ren ik door paar boompjes heen eerlijk het is hier prachtig. Als ik bij een hek terecht kom kijk ik er zuchtend naar als ik er naast een hoge steentje zie grijns ik ernaar grijnzend sta ik erop waarna ik over de hek klim als ik aan de overkant sta kijk ik glimlachend voor me uit waarna ik naar boven klim een een random raam uitkies als ik weer op het dak sta krijg ik een uitzicht op die moeder en zus van die psychopaat en die medewerkster van net, zo onopvallend mogelijk probeer ik naar het raam te gaan, als ze deze kant op kijken verstop ik me snel achter een muurtje zo snel mogelijk ren ik naar het raam die open is als ik een random kamer inkom doe ik snel de raam dicht en loop ik naar de deur voorzichtig doe ik het open en kijk ik of iemand in de gang is als niemand er is loop ik de kamer bang uit bang kijk ik of iemand naar beneden komt als er niemand is ren ik snel de trap op naar beneden als ik beneden aankom en de medewerkster zie lopen loop ik snel weer een paar tredens naar boven als ze weg is ren ik naar buiten en ren de trap op naar boven waarna ik in de voortuin beland als ik een bewaker zie verstop ik me snel achter de bosjes als hij op zijn horloge kijkt en wegloopt neem ik me kans en ren ik weg trillend doe ik het hek open en ren ik voor me leven zonder achterom te kijken. Als ik achter me om kijk zie ik een auto mij kant op rijden direct begin ik met rennen als de auto gas begint te geven ga ik geschrokken de stoep op waarna de auto voor mij komt parkeren en Hassan en nog een brede lange man uit de auto stoppen ''raak me niet aan! raak me niet aan! help!" schreeuw ik ruw pakt Hassan me bij me nek en duwt hij me auto in ''iemand help me!" schreeuw ik nog ''wtf doe jij allemaal oefff'' schreeuwt Hassan waarna hij naast me instapt en de chauffeur dan weer terug naar de villa rijd.

''alsjeblieft ik smeek je laat me gaan!" schreeuw ik terwijl hij me de trap op sleurt ''ik kan je niet helpen dokter dus maak jezelf niet moe'' zegt hij als we de trap afzijn gelopen en de villa weer in zijn gekomen ''help me alsjeblief help me ze hebben me hier opgesloten'' zeg ik tegen de medewerkster van net die ik in de gang tegen kom ''asjeblieft help me alsjeblieft ik smeek het je!" ''Laat me los'' ''laat me los'' schreeuw ik terwijl ik me van Hassan los ruk ''wat is er aan de hand bruid'' zegt die psychopaat de moeder, huilend loop ik naar haar toe ''je snapt het niet als jou zoon word gepakt begrijp je dan dat hij de gevangenis in gaat voor het ontvoeren van mij'' huil ik ''dus'' ''wat bedoel je?! wat voor soort mensen zijn jullie!'' schreeuw ik ''als iemand jou zoon zo heeft ontvoerd hoe zal jij deze wreedheid verdragen?'' schreeuw ik ''hoe zal je het accepteren?! luister jou zoon wilt mij vermoorden oké!" schreeuw ik ''jou zoon vermoord mensen! jou zoon is een moordenaar!" schreeuw ik terwijl ik haar bij haar schouders pak ''alsjeblieft help mij alsjeblieft ik smeek je help mij" huil ik ''alsjeblieft '' huil ik waarna ik haar los laat ''oh mij mooie bruidje'' zegt ze waarna ze me tranen weg veegt gelijk laat ze me los en kijkt ze naar me knie ''wat is er gebeurd? je knie bloed'' ''Raak me niet aan! Jullie zijn allemaal psychopaten!" schreeuw ik ''ik ben jou bruid niet! ik word gevangen gehouden in dit huis!" schreeuw ik ''hoe kan je dat zeggen benthi jij word zijn vrouw kom benthi laten we je knie verzorgen'' zegt ze ''jullie zijn allemaal psychopaten jullie zijn allemaal psychopaten laat me gaan!" schreeuw ik waarna ik naar de deur ren algauw word ik door 2 mannen tegen gehouden en sleuren ze me mee naar boven ''laat me gaan! laat me gaan! alsjeblieft laat me gaan!" schreeuw ik 

''laat me gaan! alsjeblieft laat me gaan!" schreeuw ik als ze me de kamer ingooien. Huilend loop ik rondjes ''kom benthi kom'' zegt die psychopaat de moeder waarna ze me op bed trekt huilend  zet ik me handen in me gezicht ''há Ghzilan Benthi haal even wat schone kleding van je oude kledingkast'' zegt ze als haar dochter binnen komt gelijk verlaat ze de kamer ''fix deze ramen en de deur yallah'' zegt hassan tegen de 2mannen die me hier naartoe hebben gesleurd ''ze is zo dik geworden we kunnen haar niet laten stoppen'' zegt ghizlan de moeder als Hassan ook weg is gegaan ''als je eenmaal getrouwd bent ga jij voor haar zorgen'' glimlacht ze, gelijk kijk ik haar kant op waarna ik weer naar me knie kijk ''kom we gaan je knie verzorgen'' zegt ze waarna ze me rok en beetje omhoog doet ''ayyy deze knie is klaar, verpest, verpest'' zegt ze.Als Hassan met een doosje pleisters binnenkomt neemt ze het aan ''jij weet het beter dokter welke zullen we gebruiken?" zegt ze ''kom we gebruiken deze'' zegt ze als ze merkt dat ik geen antwoord ga geven ''geen zorgen het zal geen pijn doen'' zegt ze als ze de alcohol open doet.

1325 woorden. Bij de 15 stemmen ga ik verder.

Black and white loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu