Deel 10

1.8K 161 6
                                    

 oh my allah help mij hier uit.
_______________________________________

Perspectief Mohammed Mohamadi: ''Mohammed wil je met je speech beginnen'' zegt Nisrine mijn verloofde ''Nee , Dokter Fikria is er nog niet'' ''ze zal het niet halen vertelde Ebru'' ''hoe'' vraag ik gechoqueerd ''gewoon zoals ik zei'' ''daar is ze'' zegt ze wijzend naar Ebru met grote ogen kijk ik  haar aan waarna ik naar haar toe loop ''Ebru kiz(dochter)'' ''je bent hier'' raar kijkt ze me aan ''zou ik niet moeten? ik begrijp het niet jij hebt me uitgenodigd'' lacht ze ''natuurlijk wel maar Fikria is er nog niet vandaar dat ik dat zei'' ''mij temperatuur was hoog vandaag , er was een ongeluk ze hadden een chirurg nodig dus Fikria ging in mij plaats'' ''maar ik heb wat medicijnen gedronken en voel me wat beter'' ''word snel beter kiz(dochter) eetsmakelijk'' zeg ik doelend op de hapjes die ze in haar handen heeft ''dankjewel'' ''wil je je speech nu beginnnen'' ''over 5minuten'' 'isgoed'' woedend loop ik weg , tering zooi!

Perspectief Adnane Mazroui : Als ik weer bij het huisje aankom parkeer ik mijn motor, even blijf ik nog zitten als ik mijn telefoon hoor afgaan , Gerri Mohammed zuchtend neem ik op 

A: Ja.

M: heb je een andere dokter meegenomen inplaats van Ebru.

A: Yep...

M: Hoe?! is het fikria?

A: Yep.

M: Fikria werkt met mij! We hebben samen de vloer\etage geopend zij heeft zelf de project bedacht!

schreeuwt hij woedend door de telefoon

A: Dus.

M: Dus je moest haar niet meenemen , je hebt een grote fout gemaakt!

A: Ze is zelf de ambulance ingegaan die andere waar je over vertelde werd ziek ofs er is niks te doen als je klaar bent ga ik nu ophangen.

M: Haar broer is een politie agent.

A: Ja dat heeft ze verteld , Fijne avond Gerri zeg ik dan waarna ik ophang.

Even neem ik een kijkje bij de doctor waar ik haar zie slapen op haar vestje , met me handen zwaai ik misschien dat ze reageert , hurkend ga ik voor haar zitten ''Ik weet dat je niet kan slapen'' even blijf ik haar aankijken , als ik merk waarmee ik mee bezig ben sta ik weer op en doe ik de deur op slot.

Perspectief Fikria Benaisia: Als ik hem hoor weglopen doe ik mijn ogen gelijk open waarna ik gelijk recht op zit dodelijk kijk ik naar de deur , flikker.

Perspectief Tarik Benaisia: 

De volgende ochtend : 

Als ik bij het juiste adres aankom staat er een bewaker bij het poort als ik mijn politie kaartje laat zien laten ze me door. Als ik mijn auto uitstap kijk ik even rond eerlijk is eerlijk het ziet er niet verkeerd uit. Terwijl ik naar het huisje loop komt er een jonge man rond mij leeftijd naar me toe lopen. ''Welkom'' zegt de jonge man waarna hij me een hand geeft ''dankjewel'' zeg ik dan waarna ik zijn hand schud ''is Adnane Mazroui hier''  ''Adnane Mazroui is hier niet op dit moment, wat is het probleem'' ''het is een lang verhaal'' zeg ik glimlachend waarna ik me hand op zijn schouder neer leg en samen naar het huisje loop. 

''Laten we hier gaan zitten'' zegt hij wijzend naar een terrasje'' ''nee , nee bedankt'' ''wil je iets drinken'' ''nee dankje'' zeg ik terwijl ik hem een schouderklopje geef waarna hij weg gaat.

Perspectief Adnane Mazroui: als ik het oprit oprij zie ik Hassan zwetend aankomen rennen , ''bro we hebben een probleem'' zuchtend zet ik mijn motor uit waarna ik hem onderzoekend aankijk. ''je hoeft het niet te vertellen Hassan , ik kan het van je gezicht lezen'' ''wat is er gebeurd is die rat dood?" zeg ik dan doelend op adam ''nee broer het is erger , politie is hier''  ''dus , wat wilt hij'' zeg ik terwijl ik aan me haren zit ''hij heeft niks gezegd hij wacht op jou'' gelijk doe ik me zonnebril af en kijk ik hem aan ''je kan het hem vragen'' ''zijn jullie gek , waarom brengen jullie hem naar binnen'' zeg ik waarna ik gelijk van me motor afstap en naar het huisje loop ''het is een politie agent , we kunnen hem niet slaan, wat moesten we dan doen'' ''goed gedaan , waar is de dokter'' ''geen probleem , ze slaapt'' ''mooi laat haar slapen , wil haar stem niet horen als ze wakker word'' 

Perspectief Tarik Benaisia: als ik rechts kijk zie ik een gesloten deur waarom is die dicht? niet begrijpend kijk ik er naar en open ik het als ik het open zie ik een paardenstal als ik er door heen loop zie ik allemaal paarden..

niet wetend dat je net langs je zusje loopt.

als ik Adnane Mazroui bij de deur zie staan loop ik naar hem toe ''Ik ben chef Tarik Benaisia van de afdeling georganiseerde misdaden'' zeg ik dan terwijl ik me hand uitsteek als ik merk dat hij me alleen aankijkt doe ik me hand weer omlaag. ''wat is er aan de hand? ben je hier om zo vroeg een beetje frisse lucht in te ademen'' als ik niks zeg loopt hij naar de stal en doet hij de deur dicht.

Perspectief Adnane Mazroui: ''als je ons had gebeld waren we gekomen'' zeg ik terwijl ik van de stal wegloop ''ik vind de manier waarop je hier zo plotseling komt niet leuk'' ''ik ben hier zodat je de justitie kan helpen Meneer Mazroui'' ''De beveiligingsman van uw bedrijf Adem is als sinds gister vermist'' ''we hebben een rapport ontvangen , weet jij hier ergens van'' ''is hij een kind? hoe moet ik weten waar hij is?'' ''misschien heeft hij een minnares en is hij daar'' zeg ik dan ''zo een persoon is hij niet , zijn familie is bezorgd over zijn leven'' ''zijn zoon melde dat zijn moeder is bedreigd'' ''kijk chef Tarik , ik heb duizenden werkers ik kan niet op hun allemaal gaan letten'' zeg ik terwijl ik stop met lopen en tegenover hem ga staan ''we zoeken hem wel op onze eigen manier , als we hem vinden laten we het je weten'' ''nee doe geen moeite Meneer Mazroui'' ''tot nu toe heb ik elke ontbrekende zaak opgelost , we zullen hem vinden ,en dan laten we je het weten'' ''dankjewel'' zeg ik dan maar ''deze plek is wel groot'' zegt hij dan waarna hij op het hek leunt ''hoeveel heb je nodig'' lachend kijkt hij me aan ''we zullen elkaar weer ontmoeten Meneer Mazroui'' zeg hij dan waarna hij weg loopt. ''Is er een probleem'' zegt Hassan die net aankomt lopen ''goed gedaan , je hebt Adam's vrouw echt stil gekregen'' zeg ik terwijl ik hem aankijk, lachend en trots leunt hij tegen het hek aan ''ik vermoord Younes ,Damir en jou'' sis ik gelijk veranderd zijn trotse blik ''wat kunnen wij doen , hij heeft een 17jarige zoon hij is degene die naar de politie is gegaan'' ''maar geen zorgen Damir kan nu naar hem toe gaan en met hem gaan praten , we handelen dit wel af'' ''onderzoek deze chef ook'' hij knikt ''laten we kijken hoe hij durft om hier naartoe te komen''

1200 woorden sorry gisteren was ik op bezoek dus kon geen deeltje plaatsen , hoe was jullie new year? mijne was super gezellig.

Happy New Year Allemaal!

Black and white loveWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu