Black and white love

Deel 46

huilt ze waarna ze me los laat.
_______________________________________

Stemmen zal lief zijn🥰

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Natuurlijk niet, is zoiets mogelijk Mevrouw Ansouri? Ik heb het Wassila beloofd" "je zal onze dochter redden toch?" Zegt Nourdine "geen zorgen, Wassila zal weer lachen, rennen, naar school gaan, maak jullie geen zorgen" stel ik hun gerust "alhamdullilah, mogen allah swt je helpen" zegt Najiha glimlachend trek ik haar in een knuffel "ik ga nu naar binnen en dan kom ik zo weer naar buiten met goed nieuws in sha allah ja?" Zeg ik waarna ik haar los laat "niet hier wachten de hele tijd, ga even een frisse luchtje scheppen buiten"

"Goed gedaan, je verdiend een applausje, alweer" zegt Adnane terwijl hij gevaarlijk dicht bij komt "wie gelooft nou dat deze engeltje gister een man heeft gestoken" "wat probeer je nou te doen? Ik ga zometeen een hele belangerijke operatie doen, wat probeer jij te doen?" "Ik ben een realistische man, ik geloof niet in 'dromen' zoals jou, er is ook dood in deze operatie of niet?" "Ik probeer mensen hoop te geven, er is een verschil tussen die 2" sis ik waarna ik wegloop.

"Oh onze nieuwe bruidje, Welkom" zegt Ferat, mijn collega "Dankjewel" "ik dacht dat je op huwelijksreis was ofs" zegt hij terwijl hij een slokje neemt van zijn kopje koffie "Nee, ik ben hier" zeg ik terwijl ik iets uit de kast zoek "ahh, maar wat een liefde op het eerste gezicht hé, gelijk getrouwd, je bent nogal raar" geïrriteerd draai ik me om, "trouwens toen je die project met Mohammed Al Mohamadi deed was je zijn neefje gewoon aan versieren" woedend kijk ik hem aan wat een flikker, ik heb echt nooit gemogen, wij hebben altijd ruzie's of discussies (kennen jullie hem nog deel 2) "Luister Ferat we hebben zometeen een erg belangrijke operatie die we moeten laten slagen, ik denk dat je je beter daar op moet focussen in plaats van op mij leven" "ik vond het nogal zielig voor Souhail, je kwam plotseling in zijn leven en verdween zo weer zonder wat te zeggen, je bent er nogal goed in je werk hé, je man zou maar goed op je moeten letten" grijnst hij "Fikria!" Schreeuwt Ebru glimlachend als ze binnen komt, als ze mijn gezicht ziet die op ontploffen staat verdwijnt haar glimlach "ik vermoord hem!" Sis ik "wat heeft hij nou weer gedaan?" "Vergeet het" zeg ik " isgoed kom hier!" Schreeuwt ze waarna ze mij in een knuffel trekt, "ik ben blij dat je terug bent, hoe gaat het?" Vraagt ze waarna ze me loslaat, "je weet wel, als ik een operatie moet doen moet ik altijd eventjes relaxen" zeg ik terwijl ik mijn handschoenen aan doe "heb je Souhail gezien? Hij komt net uit een neus operatie hij had een ongelukje" geschrokken kijk ik haar aan "hoe is zijn situatie?" Schouderophalend kijkt ze me aan, slecht dus...

De operatie:

Gefocust probeer ik de tumor uit Wassila de hoofd te halen "watje" zeg ik terwijl ik mijn rechte hand uitsteek en het bloed weg dep "nog een" zeg ik waarna ik het bloed weer wegdep.

Perspectief Yassin:

"My love, Mijn moeder laat me niet uit mijn kamer, ik heb niet eens ruimte om adem te halen, ik verveel me! Wees snel schat, red mij en onze zoon" lees ik hard op, oef Gizlan! Oef!

Perspectief Fikria Benaisia/Mazroui:

"Gefeliciteerd, je hebt het weer voor elkaar gekregen" zegt Ferat, vermoeiend masseer ik me nek waarna ik me mondkapje en handschoenen uit doe, "geef mij deze magische handen! Laat me ze kussen!" Schreeuwt Ebru enthousiast, lachend kijk ik haar aan "Ebru niet hejack doen ik heb gewoon mij werk gedaan" zeg ik dan serieus "Firkia ben jij gek ofs? Er is nog nooit zo een mooie operatie gedaan tot vandaag!" "Uhu" zegt Ferhat waarna hij wegloopt "Jaloers kindje" zegt Ebru "is er al nieuws van Souhail? Hebben ze hem naar een kamer meegenomen?" Zucht ik "Als het goed is wel schat, neem anders een kijkje" "oh sorry ik was even vergeten dat je getrouwd was" verontschuldigd ze "Firkia, je hebt medelijden met Souhail, je bent nog steeds smoor verliefd op hem, waarom ben je getrouwd schat?" "Haddi(kom op) ik ga het goede nieuws aan Wassila de famillie geven"  glimlach ik waarna ik wegloop.

Met een blije gezicht loop ik naar Wassila de famillie waar ik Adnane zie staan, "Ah! Mevrouw Benaisia is er!" Schreeuwt Najiha waarna ze op me afkomt rennen "Gefeliciteerd" glimlach ik, ongelofelijk kijkt ze me aan waarna ze me in een knuffel trekt, "alhamdullilah, alhamdullilah" huilt ze "het gaat super goed met Wassila, en het zal nog beter met haar gaan oké?" Zeg ik waarna ik haar loslaat "mogen allah swt jou belonen Benthi, heel erg bedankt!" "Ameen" "Yallah, ga nu even wat frisse lucht halen" zeg ik, algauw lopen ze samen weg waarna ik naar Adnane toe loop "alhamdullilah, het gaat super met Wassila, heel erg bedankt!" Zeg ik terwijl ik zijn hand vast pak, voor even kijkt hij van zijn hand naar mij waarna hij mij een knikje geeft algauw realiseer ik me waarmee ik bezig ben en kijk ik geschrokken naar zijn hand "je haatte mij?" Zegt hij grijnzend, snel laat ik zijn hand los, ik was gewoon veel te enthousiast dat Wassila de operatie is geslaagd waardoor ik even niet wist waar ik mee bezig was "ik dacht misschien zat er nog een klein beetje menselijkheid in jou maar ik had het fout, bedankt voor het herinneren" zeg ik teleurgesteld.

940 woorden, oeps Ghizlan is zwanger van Yassin en wat was die actie van Firkia nou?😳

Morgen weer een deeltje❣