Black and white love

Deel 78

"een persoon die alles kapot maakt wat die aanraakt, dankjewel" zeg ik nog voordat ik word mee getrokken.
_______________________________________

Perspectief Adnane Mazroui:

Als mijn telefoon afgaat sta ik geschrokken op, je hallucineert Adnane rustig, zuchtend neem ik op als ik zie dat het gerri is "hallo?" "hoe gaat het met je?" "dankjewel voor het vragen" "ik wist wel dat je die huis zo uitkomen" " heeft die hond jou het verteld" "ja" "waar ben jij gerri?" "ik ben onderweg ik moest even iets regelen voor het bedrijf ik ben vanavond thuis" "isgoed, dus terwijl wij met deze man zitten te afhandelen zit jij je nog druk te maken voor het bedrijf" "als je het over de situatie van Sharaf hebt" algauw kap ik hem af "gerri kom naar huis en maak een tas voor jezelf klaar" "wat tas? Whedli wat zeg jij allemaal" "het spel is beëindigd, de dokter is met Haitam, wat gebeurd is is gebeurd gerri, de bovenste stapelbed is van mij" "Adnane wat zeg jij? ben je serieus!" Zuchtend hang ik op, we zullen zien of het echt is of niet.

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Zoals je al weet zijn we met ze 3e, ik, Adnane&Ghizlan, onze vader heette Nassim, Nassim Mazroui, hij was een eerlijke man, we hadden het goed, niet te kort niet te veel, wij leefde vroeger in Frankrijk in Bastille en wijk in Parijs, mijn vader werd vermoord, de moordenaar heb ik nog steeds niet kunnen vinden" met grote ogen kijk ik hem aan "allah y rahmoe" "Adnane was een getuige van zijn moord" met open mond kijk ik voor me uit.

Flasback paar maanden geleden:

"Jij praat nu over een pijn die jij niet kent, jij kunt niet weten hoe het voelt om een vader te verliezen en ik hoop dat je dat nooit hoeft te voelen"

Einde Flashback

"Menneer al Mohamadi, mijn oom, leefde in Nederland hij was een rijke beroemde zakenman, hij kwam naar Frankrijk, wij waren nog kinderen dus begrepen niks het enigste wat we wisten is dat we geen vader meer hadden, Adnane was toen 12 jaar, Gerri Mohammed nam Adnane mee en ging weg hij vond de moordenaar van mijn vader en heeft Adnane de man laten vermoorden" met grote ogen kijk ik hem aan "hij heeft een 12 jarige jongen een moord laten plegen?!" "heeft hij hem vermoord?!" stilletjes knikt hij geschrokken kijk ik hem aan "oh my allah" geschrokken zet ik mijn hand voor mijn mond "ze hadden toen een man betaald om stil te zijn maar hij had ze 2 jaar later verraden hij zei dat Adnane de echte moordernaar was waarna ze Adnane 6jaar gevangen hebben gehouden Gerri Mohammed heeft op een of andere manier zichzelf gered, Adnane heeft vanaf zijn 14e tot 18e in de jeugdgevangenis gezeten en daarna 2jaar in de gevangenis, de dag dat hij eruit kwam waren millitaire polities voor de deur, hij moest het leger in, zijn 12 vrienden in de leger werden vermoord" zegt hij waarna de tranen over zijn wang rollen, medelijdend kijk ik hem aan "wat heb jij dan gedaan meneer aanklager" "mijn oom kwam naar Frankrijk en heeft ons naar Nederland gebracht mij vader zei altijd 'er zijn teveel leugens in woorden en teveel zondes in rijkdom' Adnane werd een tussenpersoon die Mohammed gebruikte voor zijn vieze werkjes, misschien heeft hij deze weg gekozen, iedereen kiest zijn eigen weg"

21:00 :

Het is al vrij donker, na een lange gesprek met Haitam ben ik naar de zee gegaan en hier zit ik dan, het verhaal van Adnane heeft mij eerlijk gezegd wel geraakt hij heeft op een jonge leeftijd al veel meegemaakt.

Perspectief Adnane Mazroui:

het is al best laat en Fikria is nog niet thuis zuchtend bel ik Younes op "waar is zei?" "je broertje was hier net ze zatten op een terrasje wat te drinken, ze hebben voor een lange tijd gepraat" "en toen?" "is hij weggegaan" "waar is de dokter?" "ze is hier bij de zee" "isgoed ik kom eraan" zeg ik waarna ik ophang, me jas aandoe en het huis verlaat, als ik de deur uitloop zie ik gerri de trap naar beneden lopen "wat was die tas gedoe nou net" sist hij "wat is er, ben je bang?" "jij weet niet hoe serieus dit is" "dat is het probleem gerri, ik weet juist wel hoe serieus dit is" "waar is Fikria?" "niet bang zijn, als ze over ons had verteld zatten we allang al in de gevangenis" zeg ik waarna ik de trap op loop "waarnaartoe" hoor ik hem nog maar heb geen zin in hem.

Perspectief Fikria Benaisa/Mazroui:

Met de paraplu in me armen staar ik naar de prachtige zee, zo rustgevend, als ik voetstappen hoor draai ik me om waarna ik Adnane zie aanlopen die naast me komt staan "hoe gaat het met je rug?" "goed" "mooi, je weet dat je eigenelijk niet hoort te opstaan toch?" Zeg ik terwijl ik hem aankijk "maar tegen wie heb ik het alsof dat mogelijk voor jou is" zucht ik "je hebt het ze niet verteld over ons, waarom? Past dit bij jou? Je weet toch dat een misdaad verbergen ook strafbaar is" "wat is er met jou aan de hand? je hebt mij niet gestopt?" "Normaal gesproken had je me allang bij mij armen gepakt of op een of andere manier gestopt wat is er gebeurd?" "had je dat geliever gehad ofs?" "en wat als ik alles had verteld? Wat zal je dan doen?" "ik zal de gevangenis ingaan" lacht hij "en jij kon dan genieten om het feit dat ik daar zit, dat is wat je zei weet je nog" "en dan?"  "Dan zat ik daar 10 jaar, 20 jaar misschien zelfs levenslang, geen probleem" "en daarna, dan wat?" glimlach ik "dan niks, mij verhaal zal daar eindigen" "oké misschien vertel ik ze morgen alles dan" "misschien" "je hebt gelijk een misdaad verbergen is ook strafbaar daarom ga ik het ze morgen misschien vertellen" grijns ik "heb je honger?" "ik zeg dat ik morgen alles aan mij broer ga vertellen" wrijf ik het er nog lekker in "heb je honger?" "ja ik heb honger" "lopen dan" "kijk dat was het dus en ik zat nog te kijken wat ik miste, natuurlijk ik werd nog niet gecommandeerd" zeg ik waarna ik achter hem aan loop naar een kraampje van goudhaantje die uitzicht heeft op de zee "selam wa3laikom 2 boordjes aub met een beetje pittigheid" zegt Adnane "kan je de binnenkant van het brood asjeblieft eruit halen" vraag ik "natuurlijk" lachend kijkt Adnane me aan waarna hij wegloopt, geduldig wacht ik op de man als hij me de binnenkant van de brood geeft komt Adnane weer terug "geef is beetje" geschrokken kijk ik van een afstandje naar Adnane die de stukjes brood in de zee gooit voor de vogels en visjes "interessant dit" fluister ik "in de ochtend schiet hij mensen dood en in de avond voert hij vogels en vissen, interessant" "zei je wat benthi?" "Ah nee gerri sorry ik had het niet tegen u" verontschuldig ik me "isgoed, hier de broodje" glimlachend neem ik het aan als Adnane naast me komt te staan geef ik hem het broodje "hier Adnane" "nee eet jij maar ik wacht wel" dan niet, genietend neem ik een hapje van mij broodje waarna ik plaats neem op een krukje "oeff! Kapot lekker!" "Bsaha!" Zegt de man nog van het kraampje

"Gerri zal ik er nog eentje mogen asjeblieft" "sorry benthi brood is op ik heb de jongens net gestuurd ze komen er zo aan als het goed is" "oh jammer man" "hier" zegt Adnane waarna hij zijn broodje geeft "nee, nee jij hebt ook honger, eet zelf maar" "hier" "wollah ik ga geen nee zeggen" zeg ik waarna ik zijn broodje pak, "Yallah lopen" "waar naartoe? Waarom doe ik überhaupt de moeite om het te vragen" zucht ik waarna ik opsta en hem naar de auto toevolg.

Hmmm waarom heeft Adnane niks gedaan? Waarom heeft Fikria niks verteld, jullie weten de verleden van Adnane nu wat vinden jullie ervan?

HAHAHAHA eerlijk jullie dachten Adnane ging echt de gevangenis in hé.

Eerlijk gezegd was ik best wel in schok 100 stemmen in niet eens 24uur dit keer is het super snel gegaan, jullie kunnen het wel! 120 stemmen nieuwe deeltje🥰

1390 woorden