Black and white love

Deel 38

Negeer ik haar opmerking
_______________________________________

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"deze strakke jurkjes die je draagt ​​zijn schadelijk voor beide, jou en je baby" "Ghizlan kijk me aan, kijk me aan Ghizlan" zeg ik waarna ik haar naar me omdraai "je zit duidelijk vast in deze levende hel, net als mij, laten we elkaar helpen" "ga je ooit nog je bek dicht houden?!" Schreeuwt ze "luister ik kan hiermee wegkomen ja, ik heb geen problemen met Adnane net zoals jou, je zal je zorgen moeten maken over jezelf" zegt ze dit keer kalm "hij zal er ooit achter komen, wat ga je dan doen?" "Je bent nog zo jong om een moeder te worden" "binnekort zal je ook een kind krijgen, dan zien we wel" sist ze waarna ze haar vest uit doet, alleen het idee dat ik een kind zal krijgen met die klootzak maakt me misselijk "Dat is niet mogelijk" zeg ik "mijn broer gaat je niet met rust laten, hij houd van dames, en al helemaal knappe dames, en jij bent precies zijn type, ik zie jou over 9maanden" huilt ze "het gaat goed met mij" zegt ze terwijl ze haar tranen weg veegt en haar haren naar achteren gooit, ik voel de tranen al opkomen, ik heb zoveel medelijden met dit meisje meskiena, ze heeft gewoon iemand nodig om mee te praten, maar wie? Haar moeder is een shaytan en haar broer is een psychopaat.

"Fikria!" Hoor ik Adnane zijn stem "hallo wat doen jullie daar zo lang, Ghizlan kom eruit!" Bang kijkt ze me aan waarna ik haar een vertrouwde blik geef. Zuchtend loop ik de wc uit waarna ik Adnane daar vandaar weg duw "wats er met haar aan de hand wat verbergen jullie daar?" "Waarom zullen we iets verbergen houden? Er is niks aan de hand" "Ey luister niet tegen mij liegen hé" "Waarom zal ik tegen jou liegen?" "Ze zit daar binnen aan het kotsen" "Wat bedoel je?" "voedselvergifteging, ze is vergiftigd, laat haar alles eruit kosten en relaxen!" Lieg ik "ik wacht hier, snel!" Zegt hij

"Je hebt het gezegd hé, heb je het tegen mijn broer gezegd?" Vraagt Ghizlan paniekerig als ik de wc binnenkom "Waarom zou ik zo iets doen Ghizlan? Ik Heb hem verteld dat je aan het overgeven zat, ik had gezegd dat je een voedselvergifteging had" "dankjewel, dankjewel dat je me niet hebt verraden" huilt ze, geschrokken van haar reactie trek ik haar in een knuffel "je zit in een moeilijke situatie, maar op een dag zal iemand er achter komen" zeg ik terwijl ik mijn hand op haar buik neer leg "als die dag komt ben ik al weg" huilt ze.

"Hoe gaat het met haar?" Vraagt Ghizlan de moeder " Ze heeft een voedselvergifteging" zegt Adnane " als iedereen vol zit, laten we dan gaan ik heb namelijk nog zaken te doen, laten we elkaar niet breken nu, iedereen zal moeten zien wat voor gelukkige familie we zijn" zegt Mohammed waarna hij opstaat, lachend kijk ik voor me uit, yeah right we are so happy!

Hand in hand loop ik met Adnane het hotel uit met de rest van de 'familie' achter ons aan, en zoals ik al eerder zij vandaag zijn de pers(sen) ook aanwezig, algauw rennen ze onze richting op "Zouden jullie een uitleg willen geven" schreeuwen ze door elkaar heen doelend op de 'roddel' "rustig aan allemaal! Aan de kant!" Schreeuwt Nisrine "Mvr.nisrine wilt u alles even uitleggen, klopt er wat er word gezegd? Is het een gedwongen huwelijk?" "Rustig aan! Jullie krijgen een uitleg" "Meneer Mazorui heeft niet veel tijd maar jullie kunnen een paar vragen aan het stel vragen" zegt Nisrine, "Hoe hebben jullie elkaar ontmoet?" Vraagt een jonge man "zal jij dat willen zeggen?" Zeg Adnane waarna hij mij aankijkt, ik knik

"Uhm, Hallo, wij hebben elkaar in Brussel ontmoet een paar jaar geleden, natuurlijk zijn onze wegen daarna gescheiden helaas maar op een of andere manier hebben we elkaar weer ontmoet" glimlach ik nep. "Ik ga ik kan hier niet meer tegen" zegt Fatima die naast mij stond "is Mevrouw Al Mohamadi tegen de huwelijk?" Vraagt een jonge dame "natuurlijk niet" antwoord Mohammed.

Perspectief Nisrine:

"Fatima!" Schreeuw ik waarna ik achter haar aan ren "ga alsjebleift terug en lach een beetje" glimlach ik "en waarom zou ik zoiets doen?" Lacht ze, lachend kijk ik haar aan "omdat ik weet wie het nieuws heeft gelekt en ik weet ook dat het niet zo leuk gaat worden als Mohammed het weet" grijns ik algauw verdwijnt haar glimlach "zolang jij niks doet dat deze famillie verwoest vergeet ik wat ik weet, het word ons geheimpje" zeg ik waarna ik haar een knipoog schenk "ga nu asjeblieft terug naar je famillie"

Perspectief Firkia Benaisia/Mazroui:

"Toen zijn we getrouwd, we zijn gelukkig " maak ik me verhaal af met een fake glimlach "mijn bruid is nogal enthousiast ze is het niet gewend om voor de pers te staan, ze schaamd zich een beetje om te zeggen dat ze verliefd is, Mijn dochter schaam je niet gooi het er gewoon uit" zegt Mohammed, met me kiezen op elkaar kijk ik hem aan "Waarom heeft de politie jullie bruiloft overvallen?" Vraagt een man "jongens wat zijn jullie grappig! De politie heeft de bruiloft niet overvallen, de polities waren er als een gast, ik denk dat jullie dit nog niet weten maar onze bruid Firkia de broer is een Comisaires in het politiebureau" zegt Nisrine "Mevrouw Mazroui u bent getrouwd, denkt u aan werken?" Vraagt een andere jonge dame, lachend kijk ik haar aan "natuurlijk! Er zal geen vrouw zijn die niet werkt in zo een mooie en liefe famillie natuurlijk zal ik doorgaan met werken" grijns ik "ik en Meneer Al Mohamadi hebben veel mooie dingen gedaan samen en we zullen zo doorgaan toch Meneer Al Mohamadi?" Grijns ik "vooral Esra Dogan, ik weet zeker dat jullie haar kennen" algauw knikken ze.

Grijnzend kijk ik Adnane aan waarna ik wegloop "laten we hierover praten Adnane" zegt Mohammed, lachend kijk ik voor me uit, algauw houd Rania me tegen "benthi ik had de kans niet om het te vragen maar hoe voel je je?" "als een mens die gevangen is, maar er gelukkig probeert uit te zien, hoe zie ik eruit? Wat denk je?" zeg ik "Je zult er aan wennen" glimlacht ze "je zal zelfs van hem houden" lachend kijk ik haar aan "ik was ook gedwongen om te trouwen met iemand waar ik niet van hield maar je zult er aan wennen" "het was iemand die ik nog nooit heb gezien en geen idee had hoe hij ruikte...  en ik bevond me in hetzelfde bed met die man... zoals ik al zei, je zult er aan wennen" walgend kijk ik haar aan "waar het lot je ook naar toe brengt, je zult mee gaan"

Heeft Rania gelijk? Zal je altijd met het lot mee gaan? Zal Fikria er aan wennen en op Adnane vallen?

1164 woorden