The Demon Inside ✔

42

STAR'S POV

"BABY, wake up." Malamyos na boses ni Luxwell ang nagpagising sa akin at sabayan pa ito ng marahang pagsuklay sa aking buhok.

"Hmmmn..." Dahan-dahan kong iminulat ang aking mga mata kung saan guwapong mukha ni Luxwell ang bumungad sa akin.

"Tama na ang tulog, nasobrahan ka na."

"E, kasi po pinagod mo ako, Mister." Nakanguso kong sabi.

He chuckled. "Parang naka tatlong round nga lang tayo.

Nag-init ang makabila kong pisngi. Sinapok ko siya sa dibdib. "Napaka ano mo, kainis ka."

"Napaka ano, hmn?"

"M-manyak."

He chuckled again. "Gustong-gusto mo naman."

"Ewan ko sayo." Nag-iwas ako ng tingin. Teka, bakit nakadamit na ako? Ang pagkakatanda ko... nakahubad akong natulog.

Isa-isang nag-flashback sa isipan ko ang lahat ng nangyari kagabi sa amin ni Luxwell.

'Yong nangyari kagabi, iyon na ata pinakamasayang gabi ng buhay ko, ang gabi kung saan naging isa kaming dalawa ni Luxwel at ang gabi kung saan namayani ang pagmamahal namin para sa isa't isa.

"I-ikaw ba ang nagdamit sa akin?" nahihiya kong tanong.

Wow, ngayon ka pa nahiya Star, samantalang may nangyari na nga sa inyo.

"U-hmn." Tumango siya.

Sa kaniya siguro itong T-shirt na ito. May pang itaas akong damit pero sa pang ibaba ramdam kong wala.

"Kamusta? Masakit ba?" biglang tanong ni Luxwell. Nasa tinig niya ang labis na pag-aalala.

Umilig ako. "H-hindi."

"Are you sure?" paninigurado niya pa.

"Oo nga po," sabay tayo ko ngunit... napaigik ako at agad na napabalik ng upo.

Tangina! Ang sakit! Ang sakit-sakit!

Napaiyak na ako. Bakit kanina hindi naman masakit? Tapos ngayon—wahhh! Ang sakit-sakit! Parang dinaanan ng malaking truck ang pempem ko!

Ang yabang-yabang ko pa man din kanina. Ngayon nasaan na ang yabang ko? Wahhhhh!... Nakakahiya!

Agad akong dinaluhan ni Luxwell. Maingat niya akong binuhat at iniupo sa kandungan niya.

"Kasalanan mo ito, e! Bakit naman kasi ang laki-laki ng ano mo?" paninisi ko sa bagay na nasa pagitan ng mga hita niya.

"I'm sorry baby, but hindi natin puwedeng sisihin ang pagiging malaki ko, cause it's a blessing. Sa una lang iyan masakit pero kapag nasanay ka na... sarap na ang dulot nito. Sa totoo lang dapat ka pa nga magpapasalamat at maging masaya kasi hindi lahat ng lalaki pinagpala katulad ko."

Umurong ang luha ko nang marinig ko ang mga pinagsasabi niya wt panigurado kulay kamatis na naman ang magkabila kong pisngi.

"Ah, basta. Hangga't may sakit akong nararamdaman iyang tutut mo na iyan ang—"

"kruuuuuggg!..." tunog ng tiyan ko.

Nagkatinginan kami ni Luxwell. Mukhang narinig niya rin ang kalam ng sikmura ko. Saglit akong iniwan ni Luxwell para maghanda ng makakain. Ala una na pala, kaya pala nagwawala na ang mga bulate ko sa tiyan. Agad din namang nakabalik si Luxwell at may dala siyang pagkain na agad ko ring binanatan.

"Damn, baby... dahan-dahan lang baka mabilaukan ka, hindi ka mauubusan, marami akong niluto para sayo."

Walang dahan-dahan sa taong patay gutom. Mabulunan na kung mabulunan. Nandiyan ka naman para i-CPR ako, e.

'At kailan pa ginamit ang CPR sa nabubulunan, aber?' Hala, bakit biglang nagsalita sa isipan ko si Tesbam? Ihhhh.... ang creepy, ah! Maging sa isip ko ini-invade ni Tesbam.

Anyway, balik tayo sa mas importanteng bagay. Nakakatuwa kasi kabisado-kabisado na talaga ako ng bebeloves ko, he know na malakas akong lumamon kaya ang dami niyang pagkaing inihanda at siya pa mismo ang nagluto nito.

Hindi na ako pinakilos pa ni Luxwell, as in nakahilata lang ako dito sa malambot niyang kama. Grabe kung asikasuhin niya ako daig ko pa ang prinsesa.

Sa mga kilos na ginagawa niya mas lalo lang akong napapamahal sa kaniya. Kaya hindi talaga ako nagsisisi kung bakit ibinigay ko ang lahat sa kaniya.

...

"MABUTI naman alam mo pang dito ka nakatira." Kapapasok ko pa lang ng bahay ay nakasunod na agad sa akin si Tesbam. "Isang linggo talaga, prend? Ganoon kahaba at katagal kayong nagkantut*n ni Luxwell?"

Oo, isang linggo akong nandoon kay Luxwell. Ayaw niya kasi akong pauwiin 'kesiyo' magpahinga muna daw ako. "Ang bastos ng bunganga mo prend." Sinimangutan ko siya.

"Mas bastos ka, prend. Ikaw kaya itong tumuwad, remember?"

'Yong kakauwi ko lang tapos ganito agad sasalubong sa akin. Hayyy... parang gusto kong manahi ng bunganga!

"So, kamusta, prend? Daks ba si Luxwell? Kasing laki ba ng sa kabayo 'yong sa kaniya? Nagkasiya ba sa pempem mo? How's the performance? Magaling ba sa kama? How's the feeling, masarap ba? Ano posisiyon n'yo? Naka ilang round kayo?" sunod na sunod na tanong ng bakla.

Jusko po! Tanggalan n'yo na po ako ng tenga parang awa n'yo na! Ayaw kong marinig ang mga kahalayan na tanong ng baklang 'to!

Daks daw ba? Oo, sobra kamo!

Kasing laki daw ba ng sa kabayo? Anong malay ko do'n, e hindi pa naman ako nakakakita ng tit* ng kabayo.

Nagkasiya daw ba sa pempem ko? Ewan ko ba kung paano nagkasiya ang bagay na iyon, e maliit lang naman 'yong butas ng pempem ko. Na-curious tuloy ako bigla, paano nga ba? Ang laki-laki kaya ng sa kaniya. Oo nga nagkasiya pero muntik na naman mawarak ang pemem ko.

How's the performance? Hmmmn... very good, ang sharap niyang bumayo lalo na kapag sagad na sagad. Shete, ang landi ko!

Magaling daw ba sa kama? Tangna, shobra. Nakakabaliw kapag nagsimula na siyang gumalaw.

Haist! Ano ba 'tong pinag-iisip ko! Para namang ang dami ko ng experience, e samantalang iyon pa nga lang ang una ko.

How's the feeling, masarap ba? Sa totoo lang... heaven ang pakiramdam, sobrang sharap. 'Yong buong puso ka na lang mapapabukaka.

Anong posisiyon namin? Wala akong alam sa mga posiyon na iyan, pero ang gustong-gusto ko ay 'yong nakatuw*d  ako.

Hala! Pakiramdam ko tuloy ang dumi-dumi na ng utak ko sa mga pinag-iisip ko na 'to!

Kasalanan itong lahat ng baklang ito, e!

Naka ilang round kami?" Ah... eh... tatlo lang naman. Kaunti pa ba iyon?

Ang pansamantalng pagkawala ko sa huwisiyo ay agad na nanumbalik nang muling magsalita si Tesbam.

"Hoy, prend. Ano na? Natulala ka na diyan."

"Ewan ko sayo, Tesbam. Pagpahingahin mo na muna ako."

"At saan ka napagod, aber? Sa kakasigaw at kakaungol?"

"Oo, prend kaya kung ako sayo aalis na ako, kasi kung hindi ikaw ang susunod na uungol... uungol sa sakit."