Aynanın Diğer Tarafındakiler

"Yok olduğum yerden yeniden doğdum."

Son bölüm :) Yorumlarınızı bekliyorum <3 İyi okumalar.

Bölüm Şarkısı; Nova Norda- Pelin

Birdenbire yukarlarda işler yolunda gitmez de Ay yok olursa ne olur bize diye düşündünüz mü hiç? Normal bir insansanız muhtemelen gerçekleşme ihtimali çok düşük olan bu olaya kafa yormamışsınızdır. Yine de bahsedeyim Ay olmasaydı Dünya nasıl bir yer olurdu.

Eğer yaşadığımız zamandan çok çok çok önce bir vakitte yok olmuş olsaydı Ay, gün uzunlukları 4-5 saate kadar düşerdi yani bir günümüz şuan olduğundan tam altı kat hızlı yaşanırdı. Geceleri göz gözü görmeyecek derecede karanlık olurdu. Birçok yaşam formunun soyu hızla tükenirdi. Ciddi iklim değişiklikleri yaşanır her tarafımız buz tutardı. Gelgitler olmazdı, büyük depremler ve volkanik faaliyetler yaşanabilirdi.

Kısacası Dünya yok olmazdı bir şekilde boşlukta Güneş'i kovalamaya devam ederdi ama asla eskisi gibi olamazdı. Uydusu olmayan bir Dünya yalnız kalırdı kocaman uzayda. Yine de devam ederdi yaşamaya.

Bir keresinde ben dünya olacaksam etrafımdakiler ay olmayı öğrenecek demiştim. Ama hiç ay kaybolursa ne yaparım diye düşünmek gelmemişti aklıma. Zannederdim ki Ay olmasa da Dünya aynı kudretiyle dönmeye devam. Ne kadar yalnız kalacağımı akıl edememiştim. Şimdi ise Aysız bir Dünya kadar boşluktayım.

2022

Elimdeki kalemi çevirip tam konsantre bir şekilde ders anlatan kısa boylu adamı izlerken derin bir çektim. Sonunda bir yıldır beklediğim konuya gelmiştik ve Artun Emir Han Dönemini inceleyecektik. Başlarda ismini duymayı bile sindiremeyeceğimi düşünürken şimdi kendimde her şeyi dinlemeyi kaldırabilecek gücü buluyordum. Bu bile ne kadar ilerlediğimin bir göstergesiydi.

Tam iki yıl önce gözlerimi bir bilinmezliğe açmıştım Kelebek Konağında. Sadece on dakikalığına yanımdan ayrıldığını düşünen Batuhan ne ara üzerimi değiştirdiğimi de neden titrediğimi de algılayamamıştı. Onun için zamanda yolculuk yapabilmenin ihtimali bile çok ekstrem olduğu için başıma gelenlere anlam verememişti.

Ben ise ona açıklama yapamayacak kadar şoktaydım. Öyle bir haldeydim ki kendime üzülemeyecek kadar olayların dışındaydım sanki ben yaşamamıştım onca olayı. Çocuk benim için çok endişelenip hemen hastaneye götürmek istemişti. Zorla kaldırmaya çalıştığında ancak kendime gelip kafamı iki yana sallamıştım.

O gün kendimde nasıl yurda gidebilecek gücü buldum, o gün nasıl kendimi banyoya attım ve o günü nasıl atlattım hala anlayamıyorum. Tek hatırladığım çektiğim hiçbir fiziksel acının canımı bu kadar yakmadığıydı. Benim yıllardır görmediğim oda arkadaşlarıma göre ben onlardan sadece birkaç saattir uzaktaydım. Bu yüzden anlam veremediler halime yine de saygı gösterip sustular ve bir şey sormadılar.

Günlerce yataktan çıkmadım, günlerce kimseyle konuşmadım ve hiçbir canlılık belirtisi vermedim. Çevremdekiler ve ailem hakkımda endişelenmeye başladıklarında zorlayarak da olsa uzaklaştım o odadan ve insan içine karıştım. Belki de geçmişte öğrendiğim en önemli ders bencil olmamaktı çünkü eskiden olsa çevremdekilerin benim hakkımda endişelenmesini zerre kafama takmaz canım ne istiyorsa onu yapmaya devam ederdim. Ama artık eski bencil Eylem değildim. Ayrıca ben Artun Han'ın yansımasıydım ve pes edemezdim. Ben de bir karar alıp yok olduğum yerden yeniden doğdum.

Ardından abimin zorlamasıyla psikoloğa gitmeye başladım. Gidip herhangi bir insana geçmişe gittiğimi açıklayacak halim yoktu dolayısıyla psikoloğun bana yardımcı olabileceğini de düşünmemiştim ama tahminimin aksine içimdeki acıyı bazen yok sayabilmeyi bana öğretmişti. Psikoloğum olmasa bu kadar yolu alamazdım. Ben çevremde bana değer veren onca insanla ve profesyonel yardımla zar zor toparlanıyorsam Mustafa nasıl dayanıyordu? Onu düşündüğümde burnumun direği sızlayınca hızla düşünceleri kafamdan uzaklaştırdım ve Türk Devletleri dersine odaklandım.