It's just me

Rozdział 38

Strefa 18+
Ten rozdział zawiera sceny erotyczne
Czytasz na własną odpowiedzialność.

Stella

Otworzyłam oczy i od razu je zamknęłam, gdy uderzył we mnie blask słońca.
Podniosłam się do siadu i dopiero wtedy zorientowałam się, że mam na sobie koszulkę i majtki.

-Ubrałem cię. Nie chciałem, żeby moja mama przypadkiem zobaczyła cię nago- odezwał się Alex, nagle pojawiając się przede mną.

Skinęłam głową na znak, że rozumiem.
Kilka razy już tak robił.

-Byłeś gdzieś?- zapytałam, mierząc go wzrokiem.

Zwykle o tej godzinie nie jest w pełni ubrany.

-Byłem z Cameronem u Matt'a- odpowiedział.
-Dawno nie było tu Camerona- zauważyłam.
-Ma problemy z ojcem- wyjaśnił, siadając obok mnie na łóżku.
-Jest twoja mama?- zapytałam cicho.
-Wyszła do pracy- odpowiedziałem od razu.

Wstałam i zaczęłam wciągać dresy, czując na sobie jego wzrok.

-Gdzie się wybierasz?- zapytał, opierając dłonie za sobą.
-Dawno nie byłam u mamy. Chcę do niej pójść- odpowiedziałam ledwo słyszalnie.
-Mamy znicze w piwnicy. Mogę przynieść jednego- zaproponował, na co nic nie odpowiedziałam.

Po chwili złapał mnie za nadgarstek i wciągnął na swoje kolana.

-Nie chcę żebyś szła tam sama- odparł, kładąc jedną dłoń na moim udzie, a drugą na moich plecach.

Przeszedł mnie delikatny dreszcz.

-Pójdę z tobą. W porządku?- rzucił wkładając rękę pod moją koszulkę i gładząc nią moje gołe plecy.
-Dobrze- zgodziłam się, wpatrując się w jego oczy, jednocześnie rozkoszując się dotykiem jego dużych dłoni, błądzących po moich plecach.
-Mam dla ciebie mały prezent, ale dostaniesz go dopiero wtedy, gdy pokażesz mi swoim dobrym zachowaniem, że naprawdę na niego zasługujesz- wyszeptał mi do ucha, na co dziwne ciepło wpłynęło pomiędzy moje uda.

Nerwowo poruszyłam się na jego kolanach.

-Możemy iść- rzucił, odstawiając mnie na ziemię i wstając z łóżka.

Już miał wychodzić z mojego pokoju, ale zatrzymał się i odwrócił, z powrotem na mnie spoglądając.

-Ubierz bluzę. Na dworze jest chłodno, a ty dodatkowo nie masz na sobie stanika- zarządał.
-Mam go ubrać?- zapytałam, nie wiedząc czemu go o to pytam.
-Nie- rzucił i wyszedł z pomieszczenia.

Ubrałam bluzę i rozczesałam poplątane po nocy włosy.
Wyszłam z pokoju i zeszłam schodami na dół.

Nagle poczułam dużą dłoń na swoich ustach.
Nieznajoma postać zaczęła ciągnąć mnie w stronę drzwi wyjściowych.
Krzyczałam, próbując się wyrwać, ale wszystko na nic.
Nagle uścisk się poluzował, a ja szybkim ruchem spojrzałam na mojego sprawcę.

-Za jakieś 5 sekund już byś leżała martwa na ulicy- odparł, udając, że patrzy na zegarek na swoim nadgarstku.
-Co to było do chuja?! Pojebało cię, Moore!- wrzasnęłam, będąc w szoku.
-Chciałem sprawdzić twoje umiejętności i widzę, że albo miałaś za mało treningów z Mattem albo ja powinienem się tobą zająć- powiedział poważnym tonem.
-Wystraszyłeś mnie- wydukałam, uspokajając oddech.
-Przecież tylko my jesteśmy w domu. Uspokój się- odparł ze spokojem w głosie.
-Wtedy też tak myślałam- wymamrotałam.

Położył dłoń na moich plecach i wyprowadził mnie z domu.
Podał mi czerwonego znicza, zamknął dom na klucz i z powrotem go ode mnie wziął.

W ciszy pokonaliśmy trasę, prowadzącą na cmentarz.
Odnaleźliśmy grób mojej mamy, po czym od razu usiadłam na trawie na przeciwko wyżłobionego na płycie napisu.