UMAY

18

Olmuyor.. Ne Yapsam Olmuyor..

Şimdiki zaman..

UMAY TERZİOĞLU

Sabaha kadar yatakta düşünceler ile döndüm durdum.

Her dokunuşuyla yakanda oydu, birden kendini çekip donduranda oydu..

Aslan'ın bir öyle, bir böyle halleri beni artık gerçekten çıldırtacaktı?

Neden bizden olmuyordu?

Neden?!

Neden?!

Telefonumun sesini duyunca kendimi zorda olsa sese yönlendirdim.

Ben her şeyden önce bir anneydim ve kesinlikle dünya yansada kızıma belli etmemem gerekiyordu.

Arayanın Deha olduğunu görünce derin bir iç çekip telefonu açtım.

- Efendim.

- Prenses bu sesinin hali ne? Yoksa hala uyuyor muydun?

Hiç uyuyabilmiş miydim acaba? Tabi ki bundan ona bahsetmedim.

- Yok, uyandım. Pek enerjik günümde değilim sadece. Çekim kaçta başlayacak?

- Bu kötü işte. Lütfen kendini toparla Umay'cığım. Zaten dört tane elbise kaldı. Yapabilirsin değil mi güzelim?

- Merak etme Deha. Profesyonellik nedir bilirim ve bir iş için söz verdiysem, muhakkak sonunu getiririm.

- İşte buna sevindim. Öyleyse kahvaltını odana gönderiyorum. Sende güzel bir duş al ve kendine gel. Hazırlanıp direkt çekim alanına gelirsin. Leyla seni yönlendirir.

- Peki, teşekkür ederim. Siz ne yaptınız herkes kahvaltısını yaptı mı? Aslan falan?
Dedim sıradan bir konu hakkında konuşuyor gibi.

- Umay'cığım zekamı bu kadar küçümsüyor olman hiç ama hiç hoşuma gitmedi. Direkt sorabilirsin. Unuttun mu müttefikinim!

- Tabi ki öyle değil Deha yanlış anladın. Ben sadece-

- Tamam, tamam kıvranma! Aslan'ı merak ediyorsan o sabah erkenden dönmüş. Acil şirkete gitmesi gerekiyormuş.

- Öyle mi?
Dedim sadece. Çünkü sözün bittiği yerdi.

- Hadi güzel leydim, sen hazırlan. Çekim alanında görüşürüz.

- Peki.
Dedim ve kapadım.

Gitmişti.. Bir mesaj dahi atmadan gitmiş, resmen benden kaçmıştı..

Bir sürü soru işareti ile günü tamamladım ve söz verdiğim gibi Nefes'imin yanına gittim.

Kapı açıldığı anda, Masal'ın bana carlaması bir oldu.

- Nerdesin kızım sen?! Neden aramadın?! Bir mesaj bile atmadın?! Aslan gidince hani arayacaktın?! Yoksa gitmedi mi?!! Yanında mı kaldı kız?! Yoksa-

- Ay yeter Masal! Kafanda kurduğun hiç bir şey olmadı. Tam otuz altı saattirde uyumadım. Şimdi izninle annemi arayıp, Nefes'ime sarılarak uyumak istiyorum. Kalan her şeyi sabah anlatırım.
Dedim ve bir ümit şansımı deneyerek Nefes'ime gitmeye çalıştım.

- Yok yeaa!! Yok sana Nefes Mefes!! Hemen kısa bir özet geç! Çabuk!

- Of! Geldi gece işte. Tahmin ettiğin gibi beni görünce çakmadı rol yaptığımı. Hemen gitmeye çalıştı ama ben izin vermedim. Sarıldım, birazda tahrik etmiş olabilirim.