Birgün harun kütüphanede iken oraya gittim 7 kişi falan daha vardı harun ise Yeni gelen kitapları inceleyip yerlestiriyordu kolay gelsin ustam dedim arkasını döndü gülümsedi soğol kaptan dedi güldük e bittimi dedim az kaldı dedi kitap arabasından 3 kitap aldıktan sonra yerlestirecekken dengesini kaybedip o kitap arabasını devirerek yere düştü hemen kostum Harun diey bağırdım kitapları çektim kafasını kaldırdı iyiyim dedi dudağının kenarı kanıyordu bekle dedim kitapları arabaya koydum harunun elinden tutup sandalye'ye oturttum İlk yardım malzemeleri ile pansuman yaptım açısıyla inledi bende üfledim gözünü açıp bana baktı teşekkür ederim dedi birşey değil dedim ikimiz birbirimizi seviyorduk ama kanıtlayamıyorduk pansuman bittikten sonra küçük bir bant yapıştırdım kalkacakken oturttum burada dinlen hallederim dedim olmaz dedi ikiletme dedim ısrarla tamam dedi.
Kalan 25 kitabıda yerleştirdim sonra arabayı kenarı koyup hiç yorulmuyonmu dedim yok fobim dedi sonra zil çaldı harunu kolundan tutup kaldırdım ve sınıfa girdik Esin Zeynep birşey dicem iki dakika bahçeye çıksak tamam dedim ve çıktık Zeynep dedi sandalyelere oturarak iki kahve dedi çalışana tamam dedi sonra gelelim konumuza dedi sen harunu seviyorsun Zeynep dedi yok dedim sadece arkadaşım Esin dedi Zeynep kendini kandırma o seni seviyor sende onu benimki burada okuyor Harun küçüklük arkadaşı sormuş ona sevdiğin varmı var demiş kim demiş bilmiyorum gerçi ama deyince bizimki hadi hadi zeynebi seviyorsun itiraf et demiş.
Sonra durmuş ve Evet seviyorum onu görünce içim gülüyor ama olmayınca hep mutsuzum demiş benimki git konuş demiş harun şimdi olmaz demiş benimki zorlamış şimdi olmaz belki Zeynep beni sevmiyor dur demiş ögreniyim sonra demiş
Ben duyunca şok oldum esin sen ciddimisin dediğimde ciddiyim dedi ya bende onu seviyom ama anlatamam ki olmaz o sormaya çekilirken benmi gidicem Esin kolumu okşadı ve ona aşkını belli et Zeynep zaten görürsün kafamda bu laf devam ediyordu harunun dediği belki Zeynep beni sevmiyor dur demiş ögreniyim sınıfa geçtik onu gördüğümde yanında biri vardı Esin selam verip geçti onun sevgilisidir bence Berkay hoca geldi ve ikişerli gurup olmamızı istedi bir proje varmış ve Berkay hoca Zeynep, Harun yanima gelin dedi ve gittik laboratuvar kıyafetleri giydirerek gözlük verdi Harun senin ağrısına ne oldu patlamış dedi küçük kaza dedi kim pansuman yaptı deyince bana baktı Zeynep dedi hoca tebrikler Zeynep ilk yardım önemli dedi kesinlikle hocam dedim karışımlar ve kağıt verdi yarim saat'e karar bitsin dedi tamam değip başladık çok eğlenceli bir şekilde bitirmistik hoca teprik ederek tören var yetişin dedi hızla yetişmeye çalışırken gözlükler gözümüzde kaldı ve onu fark edip çıkardık törende yaptığımız deney konuşuluyordu çok güzel olmuş çocuklar dedi ve ikimizi sahneye çağırdı asım hoca madalyaları taktı alkışlarla kutladık akşam uykum gelmedi bahçeye indim harunda oradaydı yıldızları izliyordu gittim yanına uyku tutmadı mı Ankaralı dedim tutmadı Manisalı dedi gülerek yanına geçtim hırkamı almıştım onu Hemen doladım kahvemizi içerken yıldızları izliyorduk kahve bittikten sonra çok güzel dedim harun ne dedi yıldızlar çok güzel dedim Evet dedi bembeyaz kar tomurcukları gibi sonra uykum geldi uykun geldiyse yat dedi gerek Yok uykum gelmiyor dedim sen bilirsin dedi oda yorgundu bende sonra uykuya dalmışım
Sabah
*Yazarın anlatımıyla*
Akşam ikiside uyuya kalıp zeynebin kafası harunun kolundaydı öylece uyumuslardı sabah 6:40 civarı Esin ve eren bahçeye çıktıktan sonra arka bahçeye gittiklerinde onları gördüler Eren harunu yavaşça uyandırdı harun birden uyandıEren: yavaş Harun yavaş kızın kafasını sarsma dedi harun kafasını çevirince zeynebi görünce rahatladı derin nefes aldı ve zeynebin kafasını tutarak kaldırdı Zeynep uyanınca neredeyim deyince harun sakin sakin ben buradayım hadi sınıflara dedi ve ikisi sınıflara yerleşirken harun nasıl dicegini soracaktı bilmiyordu
o günün akşamı
Akşam harun kütüphanede iken Zeynep geldin ve bir kitap alıp okumaya başladı harun bitirip sınıfa geçti Zeynep o gittikten sonra uyuya kaldı saat 6:15 te sabah ezanına kalkan harun kütüphanedeki Zeynebi gördü ah ah dedi sessizce Bir bilsen Zeynep seni seviyorum ama nasıl edecem bilemiyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
üniversite yolculuğu
Non-FictionAşkı hiç tatmamış ve aramamış olan Zeynep ve Harun'un hikayesi üniversitede tanışıp büyük aşka doğru gidiyorlar gelin beraber şahitlik yapalım. İyi okumalar😊