Ertesi gün...
Sabah kahvaltımı yapmıştım ve Banka'ya gitmek için araba'ya bindim anahtarı koydum tam çalıştıracakken Harun aradı.Zeynep..
Efendim Harun,
Türkiye Gazi ve şehit aileleri başkanlığından arandım beni merkezlerine çağrıyorlar o gün savaştaki tüm gazi arkadaşların gidecekmiş biraz röportaj yapıp sonra arkadaşlar ile sohbet edecekmişim.
Tabi Harun git açılırsın.
Türkiye Gazi ve şehit ailelerine senin ile beraber gitmeliyim anne baba değil eşleri geliyormuş.
Ama biz daha evlenmediğimizden hala soy adım Alparslan ve nişanlıyız.
Sözlü, nişanlı,evli gelebiliyormuş.
Peki o zaman ben Sami müdüre haber vereyim Banka'ya gitmeyeyim seni alıp merkeze gidelim.
Çok iyi olur.
Bencede hadi görüşürüz geliyorum hazırlan.
Telefonu kapatıp Sami banka müdürünü arayıp olan biteni söyledim stajyer koyacakmış oradan direk harunu almaya gittim kapıda eniştesi ile bekliyordu o aşağı indirmiş olmalıydı arabaya bindi ve merkezin yolunu navigasyon bey ile vardık içeri girdik güvenlik polisi kağıt çıkarıp soru sordu.
Kimdiniz?
Gazi Harun Koçoğlu,
Siz eşimisiniz?
Nişanlısı Zeynep Alparslan.
Peki içeri geçin son 2 kişi kaldı onlarıda alalım haberciler röportaj yapacak kısa olacak 10 dakika kadar olayı ve zorluğu anlatacaksınız sonra arkadaşlarınız ile sohbet edeceksiniz ikiniz sağ taraftaki 4 numaralı salona gidin gazı ve eşleri orada.
Harun ile gittik içeri girdik harunu oturtup yanındaki sandalye'ye oturdum.
Haberciler röportaj yapıp çıktılar biz hanımları 5 numaralı salona aldılar ve konuşmaya başladık.
Merhaba! Ben Suna eşim gazi Doğukan Ünsal ın eşiyim kendisi iki ayağını kaybetti.
Geçmiş olsun bende gazi Harun Koçoğlunun nişanlısıyım adım Zeynep kendisi sol gözüne giren kurşun yuzunden sol gözünü kaybetti ama göz aramaya devam ediyorlar bulunacak inşallah.
Zeynep sen nişanlısın ve sol gözü olmadığı için nişanı atmadın öyle mi?
Evet ne olmuş ki bir gözü yoksa ben herşeyine kabulüm dedim ve kabulümde.
Çok iyi bak demin içerideki yan yana oturmuş 4 kişi vardı ya 4'üde biri sağ ayağını, diğeri sol elini, kulağını,sol kolunu kaybetmişti onlarda nişanlıymış ve nişanlıları nişanı atmış ben seninle bu halin ile yıllarca uğraşmam demiş ve ayrılmış sen ayrılmamışsın.
Suna abla herşey sevgiye bağlı ben eğer harun ile parası için yada başka sebepten nişanlansaydım bırakma ihtimalim olurdu ama ben onu çok Seviyorum canımı verecek kadar ondan bırakmadım.
Bende sevdiğimden senin tek göz benim iki bacak daha zor ama iki çocuğumun babası benimde gönlünün kıralı nasıl bırakırım.
İşte benimkide böyle.
Konuşma sonrası daha iyi görünüyordu Harun arabayı kullanırken seslendi.
Zeynep,
Efendim..
Ben bir karar aldım. bugün daha iyi anladım ki, herşeye rağmen hayat devam ediyor; benden daha kötü olan arkadaşlarım işlerine devam ediyormuş, benim onlardan neyim eksik, onlarda gazi bende, herşeye rağmen ben o Banka'ya gelecem.
Harun'un cümlesi ile şok olup ona doğru baktım.
Harun sen ciddisin değil mi?
Hemde hiç olmadığım kadar,
Sen yeterki gelecem de herşey daha iyi olacak görürsün.
Göreceğim inşallah
ŞİMDİ OKUDUĞUN
üniversite yolculuğu
NonfiksiAşkı hiç tatmamış ve aramamış olan Zeynep ve Harun'un hikayesi üniversitede tanışıp büyük aşka doğru gidiyorlar gelin beraber şahitlik yapalım. İyi okumalar😊