üniversite yolculuğu

111. Bölüm hastane köşesi

Harun'dan...
Sabah 9,30'da kalktım dün bayağı yorucu geçmişti kafamı çevirip zeyneb'e baktım elinde ateş ölçer diğer elinde bez koltukta uyuyakalmış kıyafet odasına gidip üstüme siyah gömlek ve siyah pantalon aldım bugün babamı alacaktım kolay değildi kahvaltı yapacak halim yoktu zeynebi uyandırdım.

Zeynep! Zeynep!

Efendim Harun?

Burada uyuyup kalmışsın kalk.

Ha unuttum bugün Musa babamı almaya gidecektik.

Unutman çok kolay benimle uğraştın sabaha kadar.

Harun dedi uyarıcı ses tonu ile,

Biz ne dedik hastalıkta,sağlıkta dün sen hastaydın birgün benim başıma gelmeyeceği ne malûm?

Allah'ım esirgesin.

Esirgesin tabi de ama herkesin önünde var bu neyse hak meselesine girmeyelim kahvaltı istiyormusun?

Hayır!

Anladım ama böyle çıkılmaz çok işimiz var börek atayım iki dakika sende çay koy hızla yer kalkarız tamam mı?

Senin için tamam.

Hadi bakalım iş başına,

Ben mutfağa geçtim Zeynep elini yüzünü yıkayıp giyinmeye gitti bende demi aldım çaycıya koyavakken sol gözüm yüzünden paket devrildi delirecektim resmen paketi kaldırdım çayı koydum dökülen demleri çöpe attım ve dökülen yeri sildim Zeynep bunların olacağını bile bile beni kabul etmişti hala o gün aklımdan çıkmıyor senin sol kolun olayım bırak dedi herkes bunu demezdi ben düşünceler ile kendimi yerken Zeynebin seslenmesi ile arkamı döndüm.

Harun çay tamamdır kaldır yanacak.

Çayı aldım masaya götürdüm.

Neye daldın yine?

Boşver hadi hızlı olalım içim rahat değil!

Haklısın börekler fırında sadece ısıtmam gerek iki dakikaya olur.

Peki.

Kahvaltıyı zorla yapıp evden çıktım Zeynep arabayı kullanarak annemlere geldik merdivenleri çıkarken zeynebin tansiyonu düştü birden kendini trabzanlara tutunarak yere çömeldi.

Zeynep iyimisin?

İyiyim.

Sen iyi değilsin uykusuz kaldın ondan oldu.

Hayır iyiyim bı an oldu normal hadi annemi alalım.

Zeynep bana açık ol senin bir hastalığın falan mı var o günde elin titredi bardak yerde çay ile beraber paramparça oldu hastaneye gidelim istersen?

Hayır bir hastalığım yok turp gibiyim hadi devam et geliyorum arkandan.

Zeynep ile çıkıp Elif'i Annemi ve faruğu alıp hastaneye götürüldü Zeynep bizi doktor bizi gördü ve yanımıza geldi.

Cenaze için geldiniz değil mi?

Evet.

Biriniz gelsin benimle morg'a hangisi ise alın.

Annem görse olmazdı daha çok mahvolurdu.

Faruk: abi kim baksın?

Sen bak,

Abi şey ben ölüden çok korkuyorum ve bu babam'sa ben hiç iyi olmam!

Sen diriden kork ölü orada sadece yatıyor.

Abi biliyon ölüstro fobim var.

Olmayan fobi çıkar ölüstro fobi imiş bak sen, tamam ben bakarım.

Zeynep: hayır bakamazsın!

Neden?

Harun sen dün ne halde idin hatırlıyon mu babanı böyle görsen daha kötü olursun.

Davut Amcam: ben gider bakar alır gelirim siz durun durduğunuz yerde.

Ama amc..

İtiraz yok! Zeynep kızım al şu kocanı durdur.

Zeynep: hemen.