üniversite yolculuğu

11. Bölüm Doğum Günü Laboratuvarda

ESİNİN ANLATIMIYLA...

sabah kalktım hala zeynep uyuyordu. banyoya girdim duş aldım çıktım. hâlâ uyuyordu. Erene yazdım sonra kalktım canım sıkılıyordu zeynebi uyandırmaya çalıştım ama olmadı kaç kere denedim kalkmıyor. annemleri aradım konuştum. teyzemleri,kuzenleri,halamları ama hala zeynep kalkmamıştı. kontürüm bitti. olacak iş değil dedim yedek kartımı takıp babama yazdım kontür yüklesin diye Eren beni aradı konuştuk biraz sonra aşağıya inecektim. zeynebin komidinin altında kart gördüm anlamadım elime aldım kimliğiymiş. ZEYNEP ALPARSLAN soy adını nasıl bulmuşlar acaba 4ümüzün soy adı çok farklı ama gerçekten HARUN KOÇOĞLU, ZEYNEP ALPARSLAN, ESİN KARAHANLI, EREN GÜRLEYEN soy isimlere bak ya dedim sonra tarihe baktım. zeynebin doğum günü buğünmüş ya dedim içimden 10/12/2000 bugün 10 aralık.onra düşündüm düşündüm... Ereni arayıp haber verdim akşama hazırlık için onlar harunla hallederken bende yardım edecektim. tabi zeynebe belli etmeden. zeynep uyandı kalktım ya ne istiyon esin dedi kalk bir duş al kendine gel dedim. söylene söylene kalktı söylenme diye seslendim. duştan çıktı. e hadi hazırlandıysan gidelim yemekhaneye. ben herzaman hazırım dedi. tabi tabi dedim gülerek. odadan çıktık. aşagıya indik yemekhane kartımı unuttum dedi zeynep ben aldım bende edim cansın dedi yanagımdan öptü. birşey değil kardeşim dedim bende yanagından öptüm harun ve eren arkadan bize bakarken kaş göz işareti yaptım zeynep dönünce normal döndük yemekleri alıp geçtik. sonra sohbete başladık...

E: Evet 1. dönem karnelerini 2 hafta sonra alıyoruz ne düşünüyorsunuz?

Z: Vallahi ben karneyi değil! Anne yemeklerini özledim gidip ilk işim akşamdan liste hazırlayıp onları yapmaları.

H: sen bas baya buradaki yemeklerden usanmışsın (gülerek)

Z: evet bayagı öledim buradaki yemekler onların yerini tutmuyorki.

Ümit Aşçı: Öyle olsun zeynep artık yemek yemessin buradan biz kötü yapıyoruz.

Z: Ya hayır yemekler güzel ama anne yemeği işte özlüyor insan.

Ümit Aşçı: Yok yok! sen sevmiyorsun çocuklar sizde şahitsiniz artık zeynebe buradan yemek yok. zeynep artık harun yapsın sana, Esin yapsın, Eren yapsın.

Z: iyide ümit abi esin tamam yapar erende esine bakıp yapar ama harun asla yapamaz!

H: öylemi zeynep Alparslan bak yaparım.

Z: yapamazsın ankaralı.

H: görecez manisalı.

Ümit Aşçı: ben güveniyorum haruna ya yapar o. neyse çocuklar ben kaçar akşam yemekleriniz hatice annnenizin elinden zaten birileri anne yemeği özlemişti.

Z: ya ümit usta tirip atamıyorsun bile.

H: büyük konuştun manisalı yaparım aklını bile kaybedersin.

Z: tabi canım yaparsın ben sana güveniyorum.

erenin koluna vurdum. bak milletin sevdiği yemek yapar sen benden bekle

E: ya canım o yapamaz ben sana daha iyisini yaparım

Ne zaman? kaşımı çatarak .

E: evlenince

evlenesiye kadar ömessek görürüm.

E: Yok yok ölmezsin daha mezu olacaz.

H: Tabi geçersen. (Gülerek)

hadi kalkalım daha 4 yıl sonrasından bahsediyoruz. kalktık gittik ve daha çıkar çıkmaz yemekhane kapısında nöbetçi öğrenci ZEYNEP ALPARSLAN, HARUN KOÇOĞLU, ESİN KARAHANLI , EREN GÜRLEYEN 4ünüz Berkay hoca tarafından çağrılıyorsunuz.