üniversite yolculuğu

16. Bölüm Karne ve Ayrılık

*Zeynebin Anlatımıyla*

Sabah kalktım bir yanımda neşe bir yanımda üzüntü ama üzüntümü dışarı çıkartmak istemedim.

E: Zey...nep

Efendim Esin

E: kalktınmı?

Evet .

E: gel şunları uyandıralım.

Kimleri? Derken telefonum çaldı bağlantı yapmışlar bizimkiler Vallahi hiç uğraşamam helede çatlak kuzenim beratta içindeyken.

E: kim o kanka?

Bizimkiler.

E: He doğru seni bekliyorlar.

Beklemesinler yenge diyorlar ya çıldıracam.

E: ama doğru.

Esin ya başlama yine Allah'ını seversen.

E: neyse boşver gel bizimkileri kaldıralım hem ilaç saatine yaklaşıyoruz önce yemekhaneye ineriz sonra karne sonrada ver elini Manisa .

Hm o vardı değilmi?

E: aman Zeynep hadi kalk bir nişan ve bir isteme var hazırlanacam daha .

Hadi ya benden heyecanlı çıktın sende neyse hadi ben banyoya kaçar 5 dakikaya çıkıyorum.

E: tamam sen git bende annemlerle konuşup geliyorum.

Banyoda ki işimi bitirip çıktım Esinde yeni kapattı telefonu aşağı indik ikinci kata indik Eren ve Harunun kapısına geçtik kapıyı çaldı Esin "kim o?" diye ağır bir ses tonuyla Eren cevap verdi Esin güldü yine çaldı Harun "Eren kalk hadi kapı çalıyor aç bırak yatmayı ben birazdan aşağıya iniyorum dedi." Of tamam ya dedi kalktı ve kapıyı açtı Esini görünce şoka uğradı resmen Esin bak bu odayı ben böyle dagıtmadım Harun yaptı. Harun " Eren bak beni kızdırma kendi yatağını göstermiyor benimkini göstererek beni düşürüyor üç kağıtçıya bak ya dedi." Neyse herkes yemekhaneye insin hadi . Eren hemen ceketini aldı ve Esinle aşağı inmeye başladı. sonra Harun ceketini giyerken hemen hatırlattım

Harun kalk o ilaçları al yoksa aşağı indirmem bilgine!

H: aldım canım doktorum nasıl düşünüyor hadi aşağı.

Aşağı indik yemekhanede yemeği yedik sonra kalktık bahçeye gittik. Arka bahçeye doğru ilerledik bugün son gündü özleyecektim. Bahçeye varırken durduk dördümüzde Eren söze girdi.

Eren: hatırlıyormusunuz? Laboratuvar gününü yada ilk zamanlarda kahve yapar ayı izlerdik, gitarlarla günü neşelendirdik, ben Esine burada aşık oldum, burada harun dayı olduğunu öğrendi, burada Zeynep babasıyla konuştuktan sonra üzüntüyle geldi,burada harun kardeşinin kız kaçırdığını öğrendi. Yani demem oki burası bizim hem güldügümüz, hemde ağladığımız yer oldu seni unutmayacağız kış bahçesi.

H: Aynen öyle ikinci yuvamız olmuştu.

E: ya burası benim evimdi şimdi bir evimi bırakıp bir evimi nasıl döneyim?

Bizim gerçegimizdi burası ağladık,güldük,üzüldük, sevindik gerçekten evimiz gibiydin 2 hafta sonra görüşürüz evimiz.

Hep bir ağızdan: görüşürüz evimiz dedik... Ve Asım hoca hoparlör ile seslendi.

Çocuklar valizlerinizi, bavullarınızı, çantanızı aşağı indirin birazdan karneler verilecek bilginize.