42.Bölüm Minik bir isteme ya

3 2 0
                                    

Sabah İlker bir beni bir abimi uyandırıyordu en son sinirlerimiz bozuldu odamın kapısını açtım abimde açtı,

Nereye abi?

O fırlama nerde ?

Bilmiyom bende onu arıyom bi bırakmadı uyuyayım.

Bende ya bu kesin aşağıda koş Zeynep yakalayacağız şunu.

Aşağa indik yemek hazırlanmıştı İlker bizi gördü hemen annemin arkasına sığındı.

Anne ver şu oğlunu uyandırmak neymiş görecek.

Ellemeyin oğlumu kız isteyecez bugün.

Ondan papağan gibi ötüyordu şimdi anlaşıldı.

Akşam çikilata ve çiçeğimizi aldık istemeye gittik İlker yerinde duramıyordu kulağına fısıldadım.

İlker damat dediğin sert olur nefes alamıyon ne oluyor nefes al .

Seninki gelince bende seninkini görecem.

Aklıma harun geldi ama o İlker gibi değil ki yapmaz.

İlker benimkini karıştırma sert dur .

Ha sert durayımda vermesinler demi akıllı ablam.

Böyle de durarsan vermezler.

Sen çok biliyon.

Biliyom tabi aman vermezlerse en kötü eve gidip depresyona girersin.

Tövbe de şom Ağazlı,

Sensin o

Kızın babası verdi nişan tarihi belirlemek istediler izin vermedim abim atladı benim üniversitemin bittiği zaman dediler kabul edip yüzük taktılar ertesi gün herkesle vedalaşıp Akdeniz'e geri döndüm.

üniversite yolculuğu Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin