Arka bahçede kahve molası yapıyorduk 6'mız ve bir telefon çaldı.
Esin: Zeynep telefonun,
Duydum Egemen abim hayrola.
Alo
Efendim abi hayırdır?
Hayır hayır varya koskoca Mustafa Alparslan sokaklara düşmüş.
Ne, bı an şok oldum sonra güldüm.
Abi şaka mı?
Hayır çok ciddiyim üvey çocukları evden atmış. üvey çocukları bankayada borç yapmış ödememişler haciz gelmiş karısı evden atmış otele yerleşmek istemiş kartlarına el koymuşlar fakir kalmış demin yengenle parkta yürüyüş yaparken gördüm park bankında oturmuş biriyle konuşuyordu biz çaktırmadan dinledik.
İyi olmuş e Allah'ım yarına bırakır ama yanına bırakmaz annem sakın eve sokmasın bırak aç kalsın.
Zaten anneye dedim havalara uçtu annemede dedim eğer eve sokarsa bende ilkerde yengende gideriz zeynepte yüzüne bakmaz dedim dedi sen beni salak mı sandın evimin önünden geçemez.
En doğrusu bu onu hakediyor gitsin karısına annemle bağı kalmadı boşandılar çocukları da annede kalsın dışarda.
Aynen öyle abim şimdi sen kapat annemlerle pastaneye gidecez bunu kutlamamız gerek.
Ya payımı kaldırın.
Yok pay sana sen orada makarna ile beslen (Taklit yaparak) abi ben üniversiteye gidecem göreceksiniz cahil kalacaksınız ben okucam da okucam diyordun ya ne ara unuttun daha 2 yıl öncesıne kadar şimdi orada makarna ye hadi kapat meraklanma senin yerine itinayla yicem fotoğraf çekip atarım sen anca izle hadi git makarnacı.
Abi ya
Abi bakkalda git bak bakayım oradamıyım? Görüşürüz.
Görüşürüz.
Harun: Zeynep ne olmuş kim dışarıda?
Mustafa Alpaslan sokaklara düşmüş dedim gülerek.
Harun: işte bu be bekle bakalım daha neler olacak peki annen alacakmı eve?
Almaz alcak olsa bile 3 çocuğunu 2 gelinini kaybedecek biz baştan söyledik.
Esin: yok Zeynep eve almaz ben sizdeyken bile nasıl sertti ona karşı bahsi açıldığında nasıl kapattırırdı.
Orası öyle
Eren: Doğanlardan bahsediyoz onlar kabul etmez asla!
Harun: Zeynepler dünürümüzün dünürü olduğuna rağmen Doğanlardan çok bahsederlerdi asla affedici değiller diye yani Mustafa eve gitmeye çalıştığı anda eğer annesinin rızası yoksa öldürürler onlar.
Benim dayımgil çok takıntılı o yönden.
Harun:Şanlarını duyduk.
Hakan: şansa bak (gülerek) Zeynep ve Harun dünürlerinin dünürleri esin zeyneplerin akrabasından gibi uzaktan Eren hala aranıyor ben ve leyla unsurda bile değiliz Leyla'yı burada tanıdım.
Harun: hakan bende esini ve zeynebi burada tanıdım düşün yani dünürümüzün dünürü olduğuna rağmen.
Eren: Harun'un İsa amcası ile benim babam askerlik yapmış aynı yerde 15 ay oradan biliyoruz birbirimizi.
Hm.
Konu böyle giderken 11 de dağıldık.
Yazardan: bu ara pek yazamıyacağım karneye yaklaşıyorum sınavlar var bilginize,
ŞİMDİ OKUDUĞUN
üniversite yolculuğu
Non-FictionAşkı hiç tatmamış ve aramamış olan Zeynep ve Harun'un hikayesi üniversitede tanışıp büyük aşka doğru gidiyorlar gelin beraber şahitlik yapalım. İyi okumalar😊
