Seninle ilgilenemediğim için özür dilememe gerek olduğunu düşünmüyorum. Çünkü mantıklı bir sebebim var: Hasta Jungkook ve Taehyung bebeleri.
Onlarla ilgilenmem gerekiyordu, çünkü bir lider olarak sorumluluklarım var ve bunları uzun süre yerine getiremediğimden kendimi suçlu hissediyorum. Seninle vakit geçirirken üyeleri unuttum.
Sabah ikisini kontrol ettiğimde Jungkook iyi görünüyordu, uyuyan Taehyung'un yanındaydı, bana onun hâlâ iyileşmediğini söyledi. Bundan sonra benim dinlenebileceğimi, kendisinin ona bakacağını ifade etti. Ama biraz önce tekrar kontrol ettiğimde Taehyung'un odasında yalnız olduğunu fark edip sinirle Jungkook'un yanına gittim, onu yatağında uyumaya çalışırken buldum ve onu kaldırarak Taehyung'un yanına götürdüm. Bu gece orada kalacak. Eğer odasına dönmeye kalkarsa onu tekrar götürürüm ve bu sefer kapıyı kilitlerim. :)
Olanları anlattığıma göre şimdi biraz seninle vakit geçirebilirim. Nasıl gidiyor? Seni çok özlüyorum ama yapabileceğim bir şey yok, biliyorsun. Umarım beni anlayabiliyorsundur. Lütfen bencillik yapma, beni de düşün. Eğer tüm gün seninle olabilseydim bunun yerine başka bir şey yapar mıydım sanıyorsun? Kavga etmek istemiyorum, sakince konuşalım.
Ya da hiç konuşmadan birbirimize sarılarak uyuyabiliriz. Bana bu daha harika bir fikir gibi geliyor o yüzden sana şimdiden iyi geceler diliyorum ve birlikte yatağımıza gidip sarılarak uyuyoruz. İtiraz etme hakkına kesinlikle sahip değilsin. B)
Eklemek istediğim bir şey var. Bunları yazarken şizofren olduğum düşüncesi aklıma takıldı, ama olamayacağımı biliyorum, bu söz konusu bile değil. Diğer tüm insanlar şizofren olabilir, ben olmadığımdan eminim. Benim şizofren olmam ve diğer insanların normal olması çok saçma çünkü. #--# Her neyse artık gidebiliriz bebeğim. &-&
