Selam günlükçük, sana hayat nasıl gidiyor diye sormayacağım çünkü hayatının çok monoton olduğunun farkındayım. Bunun yerine sana muhteşem ve eğlenceli geçen kendi hayatımdan bahsedeceğim. ^×^
Öncelikle en hüzünlü olaydan başlıyorum, lütfen kendini hazırla. Biliyorsun Jungkook benim balık ikizime bir balık Jungkook bulamadığı için üzülüyordu. Bu sabah birlikte benim odamda takılırken Balikiz'e yem vermem gerektiğini hatırladım ama yerimden kalkmaktan üşendiğim için bu görevi Jungkook'a devrettim. Yemi alıp işaretle baş parmakları arasında ezecekken onu durdurdum. Neyse ki onu izliyordum ve bir felaketin ortaya çıkmasına engel olabildim. Yem tam olarak Jungkook'a benziyordu! Ciddiyim. Jungkook başta ne kadar itiraz etse de yakından baktığında gerçekten benzediğini görebilmişti. Yine de kabullendiği söylenemezdi bu yüzden yemi ezerek akvaryumda duran balığa yem olarak attı. O an aslında yıkılmış olsam da kısa sürede kendi kendime atlatmayı başardım. '-'
Bu olaydan sonra tüm günü Jungkook'la yurtta koşturarak geçirdik ve Namjoon'dan azar yemeyi bekledik ama o odasından dışarı adımını bile atmadı. Fırtına öncesi sessizlik dedikleri bu olsa gerek, bu durum beni korkutuyor. 8_8
Her neyse Jungkook'la eğlendikten sonra biraz mutfakta sohbet ettik, o harika biri, eğer birkaç saat önce o yemi kalbimle beraber ezmemiş olsaydı daha da harika olabilirdi ama sanırım bununla idare etmem gerekecek. O yemi akvaryumun dışına bantlayacaktık ki balık ikizimle bir arada dursunlar, yan yana olsunlar ama birbirlerine ulaşmak için aralarındaki engelleri aşmasını da bilsinler. Hayatta hiçbir şeyin öylece önlerine koyulmayacağını fark etsinler, istediklerine ulaşmak için çaba sarf etmeleri gerektiğini anlasınlar. Ama bütün bunları Jungkook denen mavi terlik terbiyesizi yemi ezerek bozdu. En azından balikizimin onu midesinde taşıdığına seviniyorum. Hiç olmazsa kavuştular. 4_4
İzin verirsen bu hüzünlü olayı bir kenara bırakıp günün en süper kısmına geçeyim. Biraz önce birbirimizden uyumak için ayrılmıştık, tam odama ilerlerken Jungkook yetişip beni durdurdu.
"Sanırım bir kez daha kendi iradenle bana iyi geceler öpücüğü vermeyi düşünmüyorsun."
Bunu söyledikten sonra gülümseyerek yüzüme yaklaşıp beni öptü. Geri çekildiğinde gülümsemeye devam ediyordu ve bir süre gözlerimin içine baktıktan sonra arkasına dönerek odasına gitti. Bakar mısın şuna, seninle hayatlarımızın arasındaki harikalık farkı beni benden alıyor. Ne yazık ki senin hayatında Jungkook gibi süper biri yok, hatta hayatında kimse yok. Benim dışımda. Bir de sana yazarken kullandığım kalemlerim, belki ben yokken masamdaki diğer eşyalarla da arkadaşlık kuruyorsundur, bilemiyorum. &_&
Şimdi yatacağım ve seni o sıkıcı hayatınla baş başa bırakacağım. Kendine eğlenme yolları bulsan iyi edersin. İyi geceler! ~×~
