Namjoon hyung dün gece çok fazla bonibon yediğinden hastaneye kaldırıldı. Yoongi hyung, Jungkook ve ben yanında kaldık. Diğerleri yurda döndüler ama sabaha doğru Namjoon hyung uyanınca Jungkook onları arayıp gelmeleri için çağırdı.
Namjoon hyung gözlerini açtığında neler olduğunu hatırlamadığını söyledi. Doktor onu ne kadar zorlamış olsa da dün olan hiçbir şeyi hatırlayamıyordu. Hepimiz bu durumun bir mucize olduğunu düşünmüştük. Doktor bizi odadan dışarı çıkarıp olanları anlatmamızı istedi. Bizi dikkatle dinledikten sonra konuştu.
"Hasta dün olanları hatırlamak istemediğinden beyni, hafızasında geçen güne ait olan anıları hatırlamayı reddediyor. Eğer ona olanları hatırlatmazsak yurda dönüp günlüğünü tekrar gördüğünde durumu geri dönülemez bir şekilde kötüye gidebilir. Tüm hafızasını bile kaybedebilir. Bu yüzden ona hatırlatmalısınız. Biz de yine depresyona girmesi halinde yardımcı olacağız."
Tamam deyip Namjoon hyungun odasına girdik. Jungkook sakin bir dille dün olanları ona hatırlatmaya çalıştı. Uzun süre uğraştıktan sonra hiçbir sonuç elde edemedik bu yüzden Jin hyung yurda gidip günlüğü getirdi. Namjoon günlüğünü görür görmez yataktan kalkıp yere çömeldi ve dün yaptığı gibi sallanıp sayıklamaya başladı. Doktorlar içeri girip onu sakinleştirmeye ve eski haline döndürmeye çalışıyorlardı bu yüzden bizi odadan çıkardılar.
Dün gece kaldığımız için Yoongi hyung, Jungkook ve ben biraz dinlenmek için yurda döndük. Birkaç saat sonra tekrar gideceğiz. Şimdi gidip biraz uyuyacağım, görüşürüz ve Namjoon hyungun günlüğü gibi -yenisini almasını söylediğimde az kalsın beni boğacaktı- beni kendine aşık etmediğin için minnettarım günlük.~ +_+
