Selam günlükçük, nasıl gidiyor? Fazla sayfan kalmadığından sana anlatmam gereken çok önemli şeyler olmadıkça yazmıyorum, dolayısıyla çok sık görüşemiyoruz bu sıralar. Ama sana oldukça önemli bir olaydan bahsetmeyi atladım: Jungkook ve Hoseok, Jimin'le öpüştüğümüzü öğrendiler. 8_8
Jimin'le Hoseok çoktan barıştılar ama Jungkook o olaydan sonra benimle tek kelime konuşmadı. Hatta bir süre odasından çıktığını bile görmedim ki bu ya biz uyurken yemek yediğini ya da beslenmeden yaşamaya çalıştığını gösteriyordu, bu yüzden Hoseok'tan ona yemek götürmesini istedim. Odasından çıkmadığı günler boyunca Jimin'le Hoseok'un odasına onun yemeğini yediğinden emin olmak için gidiyordum ve dünden önceki gün tam olarak bu amaçla bulunduğum odadan çıktığımda Jungkook'u gördüm. Hoseok bana bu sabah odasında olmadığını, onu mutfakta bir şeylerle uğraşırken gördüğünü söylediğinde sevinmiştim ama onunla karşılaşmayı gerçekten beklemiyordum. Birazcık kötü gözüküyordu ama Hoseok'un anlattığı kadar korkunç değildi, sanırım kendini toparlamayı başarmış. &_&
Ben orada öylece durup açık ağzımla gözlerinin içine bakarken Jungkook sadece bir anlığına duraksayıp bana baktı, gözlerinde her duygudan vardı sanki. Sonrasında hızlı adımlarla odasına gidip kapıyı kapattı.
Bunun üzerine ben de ertesi gün tehditlerim yüzünden veya sadece ne söyleyeceğimi merak ettiğinden saat on birde odamda olacağını söyleyerek kendimi avuttum ama ne oldu biliyor musun günlükçük? Jungkook gelmedi. Ve beni ayağına kadar getirdi fakat o noktada gururumu mesele edecek durumda değildim. Ayrıca merak ediyorsan diye söylüyorum, güncel ve önemli kısma giriş yapıyorum, hazırlıklı ol.
Saat tam on biri gösterdiğinde hâlâ Jungkook'un geleceğine dair umutlarım vardı, beş dakika daha oturdum ve sabahtan beri bekliyor oluşumun getirdiği sabırsızlıkla ayaklanıp hızla odasına gittim. Uyuyordu ve kapıyı sertçe açmış olmamdan etkilenmişe benzemiyordu. Kapıyı yavaşça kapatıp yanına gittim, bir süre pencereden gelen ay ışığında fazlasıyla güzel gözüken suratını inceledim ve saçlarıyla oynadım. Tüm bunları ne kadar özlemiş olduğumu düşünürken uzanıp yanağına küçük bir öpücük kondurdum. Bunun üzerine Jungkook hafifçe yatakta kımıldandı ve gözlerini araladı. Karşısındakinin ben olduğumu anladığında gözlerini kocaman açtı, yatağın başlığına doğru hareket edip benden uzaklaşmaya çalışırken beni ittirdi. Tam düşmek üzereyken dengemi sağlayıp ayağa kalktım ve Jungkook'a döndüm.
"Sakin ol, sadece konuşmak ve açıklamak istiyorum, hepsi bu. Sonrasında istediğini yapabilirsin ama lütfen beni bir kere dinle."
Hareket etmeyi kesip normalleşen bakışlarıyla gözlerimin içine baktığında itilmeden önceki yerime tekrar oturdum ve bakışlarına karşılık verirken konuşmaya başladım.
"Ne düşündüğünü tam olarak bilmiyorum ama inan bana Jungkook, öpücük gerçekten bir kazaydı. Tam mutfaktan çıkarken bir anda Jimin'le çarpıştık, olay bu."
Jungkook beni şüpheyle süzdükten sonra söyledi.
"Birbirinize attığınız o bakışlar neydi o zaman, siz birlikteyken oluşan garip atmosferi nasıl açıklayacaksın?"
Derin bir nefes alıp ona dürüstlükle her şeyi açıkladım, yalan söylersem üstesinden gelemeyecegimi biliyordum çünkü. Hoseok'u yemek getirmesi için benim yolladığımı öğrendiğinde sonunda ona ne kadar değer verdiğime inandı ve yana kayarak yatmam için bana yer açtı. Yanına uzandığımda birkaç dakika gözlerimin içine baktıktan sonra bana arkasını dönüp uyumaya başladı. Ben de beline sarılıp gözlerimi kapattım. Ne zamandır bu kadar huzurlu uyumamıştım günlükçük, az önce uyandığımda kendimi harika hissediyordum. *-*
Şimdi gitmeliyim, Jungkook'u mutfağa yollayıp bir işim olduğunu, bittiğinde hemen geleceğimi söyledim. Sana her şeyi anlattığıma göre, yeni ve önemli bir olay olduğunda görüşmek üzere günlükçük! ÷_÷
