Dedicated to: Miss_Lhuna
"Mr. Sinatra, it's nice to see you here. Walang nagbago ah. You still looks like the crying baby before. " Nakangising wika pa ni Mr. Mores. CEO ng Linen Corp. Nasa 50's na ito.
Naglahad ito ng kamay kay Jeush ngunit hindi man lang nito tinatanggap. Ang bastos talaga ng lalaking 'to.
Aktong makikipagkamay ako dito nang biglang hinapit ni Jeush ang aking beywang palapit sa kanya. Walang emosyon lang itong nakipagtitigan kang Mr. Mores.
" And you still the fortune taker I know." Balik na wika naman ni Jeush na ikinapahiya ni Mr. Mores. Mahinang kinurot ko naman ito sa gilid ngunit tila wala itong pakialam sa sinabi. He's so mean.
" N-nako, ako na po ang hihingi sa inyo ng puma hin sa sinabi ng asawa ko, Mr. Mores. He di—... " Hindi ko na natuloy pa ang sasabihin ko nang bigla itong putulin ni Jeush.
" I mean it. You I never commanded you to apologize on behalf of me, Lael. " Malamig na wika naman ni Jeush na ikinatahimik ko.
Gosh, bigla akong napahiya sa harap ni Mr. Mores. Wala talagang puso ang lalaking 'to.
" Oh, such a beautiful lady. You must be Jeush's wife." Nakangising baling pa sa akin ni Mr. Mores at pinasadahan ako ng tingin mula ulo hanggang paa.
" Stop staring at my wife or I'll kick your ass." Madiin na wika pa ni Jeush sabay hila sa'kin palayo kay Mr. Mores. Tanging pagtawa lang nito ang narinig namin habang papalayo dito.
" Dahan-dahan lang, Jeush. Ang laki naman ng hakbang mo para kang higanti. " Pag-angal ko pa rito. Nakinig naman ito at sandali akong sinulyapan at nagpatuloy parin sa paghila sa'kin.
Bigla namang nangunot ang noo ko nang makitang palabas na ng venue ang dinadaanan namin.
" T-teka lang, saan mo ba ako dadalhin? 'Di pa nag-uumpisa ang event aalis kana agad? Ganun?... May mga kailangan kapang kausapin para makipag-close ng deal, Jeush. " Mahabang litanya ko pa ngunit tila wala man lang itong narinig. Naramdam ko na lamang ang paghigpit ng paghawak nito sa braso ko. "T-teka lang, B-ba't nandito dito tayo?" Anga ko pa nang bigla nitong ni-locked ang pinto ng banyo.
Bigla akong napaigtad sabay na napapikit nang biglang nagtaas ng kamao si Jeush sabay na sinuntok ang salamin sa likod ko. Akala ko sa akin tatama ang suntok na iyon ngunit sa gilid lang pala ng ulo ko.
Biglang nanginig ang katawan ko sa takot. Ang dilim ng awra ni Jeush ngayon ngunit hindi ko parin mawari kung ano ang nasa isip nito. Ang hirap niyang basahin.
'Di ko magawang titigan ng matagal si Jeush sa mata. I can't. Pakiramdam ko ay anumang oras ay kaya ako nitong paslangin.
Yumuko at kinagat ko ang aking pang-ibabang labi nang bigla itong kumibot. Wala man lang akong alam na dahilan na biglang ikinagalit nito. He's so bipolar.
" F*ck.! " Pagmumura pa nito sabay na tumalikod sa'kin.
" J-Jeush." Mahinang pagsambit ko pa sa pangalan nito ngunit hindi siya lumingon sa'kin.
Nadapo ang paningin ko sa kamao nito nang may mapansing pulang likido doon. It's a blood. Napatingin naman ako sa salamin at nakita nag-cracked ito sa lakas ng pagkakasuntok ni Jeush.
"J-Jeush, dumudugo ang kamay mo." Wika ko pa at aktong hahakbang nang hunarap siya sa'kin. His eyes saying something na 'di ko mawari.
" Aren't you going to say something instead of my fist, Lael? " Aniya na ikinataka ko.
" Ano namang sasabihin ko? 'Di ako na-inform na kailangan pala akong magsalita dahil bigla-bigla mo nalang akong dinala dito sa banyo at susuntukin ang salamin. Ano ba tingin mo sa sarili ha? Bakal?" Mahabang wika pa na ikinalaglag ng panga nito.
" F*ck, Lael! Didn't you see how sharp the stares of those guys? They're staring at you from head to toe." Aniya na animo'y lion na gustong umataki.
" Eh kasi maganda ang asawa mo. Dapat nga proud ka don." Bulalas ko pa. " Teka nga lang, ano bang masama don na nakatingin sila sa'kin ha? " Nakataas kilay na tanong ko sa kanya.
" They stripped you in their minds, Lael. F*ck! I'm wanna kick their balls!"
Bigla akong napangiti sa inasta nito. He's acting so strange. Is he....
" Nagseselos kaba, hubby? " Nakangiting tanong ko pa na ikinapula ng mukha nito. Agad naman itong nag-iwas ng mukha sa'kin. " Ba't namumula ka? Nagseselos ka nga. " Pangungulit ko pa.
" I'm not. Why would I? Besides, I don't love you. Stop imagining things in your head, silly woman." Aniya na nagpatigil sa'kin. Subrang sakit ng mga salitang binitawan niya. Talagang pinapamukha niya sa'kin that I am just somebody. He never saw me as his wife either. " I'm just concerned of my image here and I want you to behave like my puppy. Next time, you better wear a decent dress para hindi ka pagtitinginan ng mga lakaki." Aniya at iniwan akong nakatulala sa kawalan.
Narinig ko na lamang ang pagsara ng pinto.
" Jeush, hindi kita susukuan hangga't kaya ko pa.... Ganun kita kamahal pero 'di mo man lang ako naaalala." I whispered.
Naramdaman ko na lamang ang unti-unting pagbagsak ng aking mga luha.
" Kung hindi ba kita iniwan noon ako parin ang mahal mo? " Parang tangang tinatanong ko pa ang aking sarili. Napangiti na lamang ako ng mapait.
I left him 15 years ago. I was 10 back then when he promised to marry me and spend the rest of his life with me kahit anong mangyari, pero tila nakabaon na iyon sa limot. Ni hindi man lang niya ako naaalala.
Umalis ako noon ng bansa upang magpagamot. I decided not to let him know the reason why I left. Ayo'ko siyang masaktan kapag nalamang may Coronary heart disease ako. I was so scared back then sa pag-aakalang 'di ko kakayanin. Mas pinili kong isipin niyang iniwan ko siya para sa iba. 'Di ko kakayanin kung pati siya ay mahihirapan kapag malalaman niyang bilang nalang ang mga araw ko noon.
Nasira ko pa noon ang pagkakaibigan nila ni Rye dahil lang sa kagustuhan kong isipin niyang hindi ko na siya mahal. But it hurts me even more nang iwanan siya. I deserve all this pain and treatment from him now. Alam kong mas lalo siyang nahirapan noon kaysa sa'kin. I'm selfish. Hindi ko inisip noon kung anong mararamdaman niya.
All his promises fade off nang bumalik ako ng bansa. Ilang beses ko pang sinadya na magpapansin upang makuha ang atensiyon niya noong college but he's too focused with Rhinaya. Lahat ng tagpo at maging ang paghila at pagbangga ko sa kanya sa pedestrian ay hindi accident. I did it on purpose ngunit wala parin akong napala. I even sent him flowers and letters on his lockers but I ended up seeing those flowers in the trash can.
I finished my degree with the same university as him but I still ended up hurting myself. Ang mga pangako niya noong sabay kaming aakyat sa stage ay hindi natupad. Kay Rhinaya niya pinaranas ang mga bagay na ipinangako niya sa'kin. How I wish that I was her.
" Three months, Jeush. Sa loob ng tatlong buwan gagawin ko ang lahat bago kita palalayain. Ipapangako kong sa pangalawang pagkakataon na aalis na ako ng tuluyan, kampanti na akong masaya ka kahit hindi na ako ng rason ng muling paggising mo."
____________
AUTHOR'S NOTE:
Hi, dear readers. Please be informed that I'll only post an update once a week due to my hectic schedule. Pero kapag may free time ako, let's see baka makapag-update ng dalawang beses sa isang linggo.
Special thanks to Roselyn for patiently waiting with my updates.
Mi amore! 😘
BINABASA MO ANG
Love Beyond Sundown | Completed
RomanceLabag sa kalooban ni Jeush ang makasal sa isang babaeng ni minsan ay hindi pa niya nakilala sa personal. Ngunit dahil sa takot na mawalan ng kompanya ay pilit niyang tinanggap ang pinagkasundong kasal ng kanyang mga magulang. Sa unang araw ng kanil...
