YETİŞKİN OKURLAR İÇİN UYGUNDUR!
İlk yayınlanma tarihi: 05.07.2017
Tekrar yayınlanma tarihi: 12.12.2022
"Şunu unutma. Ben şehri yıkıp geçen kasırgayım ama sen, yerinden bile kıpırdatamadığım bir kuş tüyüsün. Bir kuş tüyü kadar hafifsin, üflesem uçars...
Ay düzenleme yaparken yanlışlıkla yayınladım az önce. Hevesinizi kursağınızda bıraktığım için özür dilerim 🥹
Özellikle bu bölüm için hepinizden bol bol yorum bekliyorum. Şimdiden teşekkür ederim ❤️
Damien Rice - It Takes a Lot to Know a Man The Clann - I Hold You Pg.lost - E22
Keyifli okumalar ❤️
"Gerçeği yer altına gömseniz bile, o yine büyüyerek patlayacak ve her şeyi yok edecektir." -Emile Zola
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Çalan telefonum beni ensemden tutup rahat uykumun içinden sürükleyerek çıkarırken yüzümü buruşturdum. Hava aydınlanmıştı ama sanki sadece beş dakikadır uyuyordum. Yorgunluğumu ve uykusuzluğumu atamamıştım. Uzuvlarım sızım sızım sızlıyordu.
Homurdanarak elimi komodine uzatıp telefonu alırken gözlerimi açmaya çalışıyordum ama göz kapaklarım gözlerimin üstüne yapışmıştı sanki. Parmağımı telefonun alt kısmında sağa doğru kaydırıp kulağıma yasladım.
"Efendim?" Yeni uyandığım için sesim fazlasıyla pürüzlüydü.
"Gece? Uyuyor muydun yoksa?"
Gözlerim hızla açılırken kaşlarım çatıldı. Derin'in sesiydi bu.
"Derin?" dedim yatakta doğrulurken. "Sen misin?"
Afallamıştım ve bu sesimden çok net anlaşılıyordu. Davetten beri ondan haber almamıştım ve açıkçası bir daha iletişime geçeceğimizi düşünmüyordum.
"Evet," dedi gülerek. "Uykucu, saat kaç oldu? Kalk hadi!" Kaşlarım çatılırken yüzüm buruştu. Benimle yine dört yıl önceki ses tonuyla konuşuyordu. Bir an geçmişe döndüm. Sanki Derin, eski günlerdeki gibi beni derse gitmem için uyandırmaya çalışıyordu.
"Akşam bendesin. Yemek yiyeceğiz. İtiraz istemiyorum."
İçime çöken huzursuzluğu silmek için derin bir nefes aldım. Nereden çıkmıştı şimdi bu?
"Derin gelebileceğimi sanmıyorum," diye mırıldandım. Gitmek istemiyordum. Geçmişi geride bırakmıştım ve bunu yaparken onlarla görüşemezdim.
"İtiraz kabul etmiyorum dedim! Hem davette de çekip gittin bir anda. Kaya'ya bir selam bile vermedin. Ayıp oldu adama."
Gözlerimi devirdim. Onunla görüştüğü yetmiyormuş gibi bir de bunu gözüme sokmaya çalışıyordu. Ama umurumda değildi. Kaya konusunu kapatmıştım.
"Dediğim gibi," dedim sabırla. "Acil bir durum vardı."
