YETİŞKİN OKURLAR İÇİN UYGUNDUR!
İlk yayınlanma tarihi: 05.07.2017
Tekrar yayınlanma tarihi: 12.12.2022
"Şunu unutma. Ben şehri yıkıp geçen kasırgayım ama sen, yerinden bile kıpırdatamadığım bir kuş tüyüsün. Bir kuş tüyü kadar hafifsin, üflesem uçars...
Öncelikle sabırla bölüm beklediğiniz için her birinize çok ama çok teşekkür ederim. İnanın çok denedim yazmayı ama başarılı olamadım. Çoğu kurgumda yaşadım bu tıkanmayı. Belli bir noktadan sonra bir şeyler oluyor bana, cümle kuramıyorum niyeyse 🥲
Bölümü beğeneceğinizi umuyorum. Yeni bölüm bu kadar geç gelmeyecek, söz veriyorum...
Çok uzatmayayım, diğer kitabım olan SİYAH ATEŞ'i okumadıysanız onu da seveceğinizden eminim. Hepinizi kocaman öpüyorum💕
Instagram adresim: @ezgivani
Billie Eilish - I Love You G-Eazy, Halsey - Him & I Isak Danielson - Love Me Wrong Duncan Laurence - Arcade
Keyifli okumalar ✨💕
"Aşk, 'O'nun mutluluğunun, kişinin kendinden daha önemli olmasıdır." -H. Jackson Brown, Jr.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bazı zamanlar olurdu, kendinizi tanıyamazdınız. Ya birine söylediğiniz basit bir söz yüzünden ya da yaptığınız ufak bir hareket yüzünden. Bu ben miyim? diye sorardınız. Sıradan bir durumdu bu, herkesin başına gelebilirdi. Çok içtiğiniz, sınırlarınızı aşacak her şeyi yaptığınız bir gecenin sabahında böyle hissederdiniz belki. Adını bile bilmediğiniz bir yabancıyla sevişir, onun tenine hapsolurdunuz bütün gece. Ertesi sabah gözlerinizi o yabancının yanında açtığınızda hissederdiniz bu hissi. Dün gece bunu yapan ben miydim? diye sorardınız belki. Umursamaya da bilirdiniz. Bakış açınızla ilgili bir durumdu bu. Zaten ben de basit bir örnek vermeye çalışıyordum.
Zira benim hissettiğim çok daha şiddetli bir yabancılık hissiydi. Ben bir yabancıyla sevişmemiştim, ben birini öldürmüştüm. Hem de gözümü bile kırpmadan. Tereddüt etmeden, bir saniye bile düşünmeden. Birinin kalbini durdurmuş, nefesini kesmiştim. Hayatına son vermiştim. Benden sonrası olmamıştı.
Kim olduğunun bir önemi yoktu. İyi ya da kötü olmasının da bir önemi yoktu. Ben bir insan öldürmüştüm. Ben. Avukat Gece Ünver. Eline silah almaya korkan, hatta silah gördüğü anda tir tir titreyen ben; bir adamı korkunç bir soğukkanlılıkla infaz etmiştim. Hayatım boyunca adaletin, yargının kutsallığından bahseden ben; birini öldürüp sessiz kalmıştım. Birini öldürüp hayatıma devam etmiştim. Teslim olmamıştım.
Hatırlamıyordum. O anı bilmiyordum ama gözümün kararabiliğini biliyordum. Karanlık bir Gece vardı içimde, çok tehlikeli bir kadındı. Onu bastırmış, içimdeki bataklığa gömmüştüm ama fırsat kolluyordu. Kendimi kaybettiğimde, onu bastıracak kimse kalmadığında ortaya çıkıyor; tozu dumana katıyordu. Kimseye acımıyordu. Kendine de acımıyordu. Defalarca şahit olmuştum buna.
Bunca zaman Kaya'ya kızmıştım, onu suçlamış; ona kinlenmiştim. Yaşadığım her şeyden onu sorumlu tutmuştum. Yanılmıştım ama. Başkasını suçlamak kolaydı, başkasına öfkelenmek çok kolaydı. Bir mahkeme kurup bir başkasını yargılamak basitti.
